Drie laffe lopers en een comeback-kid – Apeldoorn op stoom.

Geschreven door Arthur van de Oudeweetering.

De dag voordat Alkmaar ontzet zou worden moest de Waagtoren nog slag leveren in Apeldoorn.

De Alkmaarders kwamen niet in strakke formatie aan (file?) en leken daarna zelfs ook wat random posities in te nemen achter de borden 1 t/m 10.

Apeldoorn miste een aantal vaste krachten, maar daarvoor hadden supersubs Lucien van Beek en Marcel Boel op 8 en 10 post gevat.

Het was de enige meesterklasse match deze zaterdag die voor het eerst wereldwijd via Dutch Meesterklasse 2023-2024 – Live Games – Chess.com online gevolgd kon worden. (De overige matches waren hetzij vooruitgespeeld/hetzij niet live online)

De kop was er al snel af.

Stelling na 14 Td1

Op bord 2 had Max Warmerdam namelijk al snel een prettige stelling nadat Michael van Liempt zijn stukken wat doelloos had geposteerd. Toen het centrum werd opgegeven met 14…dxc4 15.Pxc4 Dc7 16.e4 werden de zwarte stukken alras naar de achterste rij gedwongen en daarna ook terug het doosje in.

24.Lc4 e6 25.Pxg6! (Lg7 26.Le5 Txc6 27.Pxc6 Pxc6 28.Lb5 1-0)

Twee borden verder had Tom Meurs een mooie Tiviaanse solid chess opzet met 14.Bd2

om deze op vervolgens op c3 te zetten in een Franse Tarrasch.

Tegenstander Jos Vlaming gooide de stelling toch open, maar manoeuvreerde vervolgens niet handig: zijn La3 en Pb5 constellatie was geen partij voor Tom’s Lg6 en Pf5 (ook de ingelaste ruil LxPf5 was geen beste: witte velden worden opgegeven, en wit verlost van een overtollig paardje)

maar het was toch wat voortijdig handdoek na 28…Dc5? 29.Te5 (en mat op zet 40).

De derde rappe wit overwinning was wel het aantrekkelijkst en overtuigendst. Alsof hij nooit was weggeweest (luister ook De Schaakpod #9 – De Schaakpod | Podcast on Spotify ) veegde Lucien van Beek de Grunfeld van Danny de Ruiter aan

Stelling na 12…Bh8. Dit zou nog een klein trendje worden deze match – lopers die zich in de hoek proberen te verstoppen. (Bij Tom ging die ook al toch enigszins verrassend het hoekje in). Hier is het vooral te langzaam:

13.h4 (Lucien is nog van voor Alpha Zero, om het historisch perspectief goed te hebben) b5 14.h5 b4 15.hxg6 hxg6

16.Lf8! de zet van een Draak! Na 16…Lf6 17.Dh6 bxc3 18.Lc4 (nog beter 18.Le2 – Lucien) c2+ 19.Pd2 Dc3 20.dxc6 bleef er weinig moois over voor zwart en was het zelfs mat op zet 27.

Chronologisch kan ik hier en daar ernaast zitten, soit, maar Dimitri Reinderman deed in ieder geval wat terug voor de Waagtoren. Hij knalde er een kek en hip Middengambietje uit. Ik had wat meer tijd nodig om mijn stelling te organiseren – even tijdelijk pion meer, maar koning in het midden. Toen ik de pion had teruggeven en ook genoeg activiteit als tegenwicht voor de pionnenstructuur had greep ik mis:

Ik keek hier naar oa 18..Lxd5 19.Lxd5 Pf4 maar 20.Lxe4 Txg3 last wit bv een schaakje in op c4.   En op 19…e3 komt 20.h4, dacht ik. Alleen dan volgt simpel 20..Txd5. Wit moet zijn toevlucht nemen tot 20.Lf3, zwart heeft geen probleem. 

Daarvoor had ik gekeken naar het eindspel dat ontstaat na algehele afruil op d5, maar was niet helemaal tevreden – ten onrechte – na 19…Pxd5 20.Txd5 Txd5 21.Txd5 heeft zwart het gepointeerde Kc6! 22.Tf5 d5 23.Tf7 Tf8!

En dan, herkenbaar wellicht, doemt er op het laatste moment een quasi actieve voortzetting op die onder druk van de klok ook uitverkoren wordt:

18…Pxd5 19.Lxd5 Tf8? en na 20.Lxc6 bxc6 21.Pxe4 Txg2 22.Txd6 Tf7 23.T6d4 had zwart absoluut niet genoeg voor de pion en tikte Dimitri het netjes uit.

De vijfde witte winst viel ook aan de kant van de Waagtoren en was voor Yong Hoon de Rover. Tim Lammens miste het momentum om na de opening de symmetrie te doorbreken door op c3 te ruilen en kreeg spijt na

14.Pb5!.Na 14… Lf5?! [14…Ld7! en na 15.Pc5 De7! 16.Ld3 Lxb5 en zwart is OK] 15.Dxf5 Txe2 16.Dd3 staan de witte stukken veel harmonischer in deze symmetrische stelling.

Toen Tim 27…Dc8 versmaadde, maar met een kwaloffer probeerde los te komen

27…h6 28.Tfe1 Txc5 29.dxc5 Dxc5 werden de witte stukken veel te actief na 30.Te7 en maakte Yong Hoon het met vaste hand uit.

Toen de Apeldoornse zwartborden zich begonnen te roeren werd duidelijk welke kant de wedstrijd op zou gaan. Stefan Kuipers had zijn teamgenoten de vooravond laten weten ziek te zijn geworden. Dan kan je juist ook heel goed spelen zoals Sosonko eens bewees in een Interpolis toernooi (toen hij weer beter was, verloor hij wel weer de laatste 2 rondes).

Beoordeel de volgende kleine geduldige zetjes van Stefan op hun waarde – doe dat maar eens na!

26…h6 27.f3 Kh8 28.a4?!  wit – Rob Konijn – verliest hier al zijn geduld 28… a6 29.Dc5 Td5 30.Db6 T8d7 31.f4 

31….a5! zwart wordt concreet! De witte torens worden nog verder teruggedrongen door het krachtpatsertje op d4. Na 30.Db3 Pb4 31.T3d2 d3 bezweek wit snel. 

Een heel andere dynamiek kende de partij op bord 9, Frank van Tellingen-Sjef Rijnaarts. De opening ontspoorde bij zwart, en de volgende stelling werd er eentje van wederzijdse patroonblindheid:

Sjef met wit had hier denk ik toch wel a tempo 16.Nf5 (exf5 17.Nd5) gedaan, verrassend genoeg misten beide spelers nu deze mogelijkheid (Nf5 – “fundament of the Velimerovic’ system” volgens Yakovich’ Sicilian Attacks). De partij kabbelde (nou ja) verder met 16.f4 Dc7 17.a3 (17.Pf5 kan nog steeds) b5 18.Rhe1 (18.Pf5 faalt nu op exf5 19.Pd5 Db7 20.Pxe7 `Pxb3 21.cxb3 Dxe4+ en haalt Pe7 op) etc  totdat Frank -onnodig- voor een andere thematisch Siciliaanse wending koos:

Na 23.Pdxb5 axb5 24.Pxb5 Dc6  – werd de trend heel anders en moest wit wat bewijzen. Dat liep kort voor de tijdscontrole definitief flink mis – en op zet 40 stond hij zelfs mat.

Daar kwam nog een wit-overwinning voor Apeldoorn bij, Marcel Boel had groot vertrouwen in eigen stelling en dat betaalde zich ook uit. Objectief gezien had zwart – Daan Geerke – geen problemen na de 6.h3 Najdorf en ging het pas mis toen hij zich vanuit een dynamische stelling het eindspel liet inlokken:

26.Dg4 Wit wil wel dames ruilen natuurlijk – geen koningsaanval meer te vrezen en de vrije b-pion wordt in het eindspel een zwaardere factor. 26….Tcf8? (26…Df6!) 27.Te2? Een aarzeling die wit duur had kunnen komen te staan 27.Dxg5 (logisch dus, maar niet makkelijk door te rekenen) was aangewezen en na Txg5 28.b6! (na gelijk 28.b4 kan nog 28…Pd3 29.Txe4 Pf4) Dxg4? gaat voor pion d5 maar na 27…Df6! had wit een zware pijp gerookt. 28.hxg4 Txd5 29.b6!?

en nu moest zwart 29…Td4 en Tb4 vinden, maar in paniek verhinderde hij b2-b4 met 29…Pb3 en toen was er na 30.Ta7 geen houden meer aan en b8D op zet 40.

Alles bij elkaar opgeteld is de stand dan 6-2 voor Apeldoorn, met nog twee borden die aan het pressen waren voor meer.

Captain Nico Zwirs had toen al zijn beste kans op een vol punt gehad, nadat tegenstander Frank Agter niet op zijn gemak leek met wit in een omgekeerde Benoni (11.La3 en 17.b4 waren bv meer to the point geweest.) Nico kwam een pion voor, de witte activiteit maakte het niet heel makkelijk, maar op zet 35 had Nico een beste kans:

Ipv 35…Pc5 was hier 35…d2 logisch en heel sterk. Op 36.De2 komt namelijk 36….Pd4

In de partij volgde 36.Dd4 De1+ 37.Kh2 Pe6 38.De3 Dxe3 39.fxe3 waarna de d-pion zijn kracht verloren had. Nico probeerde het nog tot in het pionneneindspel waar wit met

51.g4 het halfje binnenhaalde.

Rest ons nog de partij Merijn van Delft-Tycho Bakker op bord 6. Een misgreep op zet 22 koste zwart een pion, waar geen compensatie tegenover stond. Aanvankelijk verliep de technische fase wat moeizaam:

Van

 naar

maar hier zette Merijn de derde laffe loper van de dag in: 40.La1! En daar is wel degelijk moed voor nodig, denk alleen maar aan de waarschijnlijke hoon van je teamgenoten. Na 40…Ba5 ?! 41.Da2 ging het echter al langzaam weer vooruit en – hoe mooi – de nu zo armetierige loper deelde de beslissende tik uit:

43.Lf8! 1-0 en 7½-2½ Tegen Alkmaar dus onze tweede victorie, volgende ronde hopen we ook Leiden in last te brengen.

Kijk voor alle partijen in één overzicht op onze live-pagina: https://apeldoorn1.nl/live-borden