De nummers 1 en 2 van afgelopen seizoen zijn het seizoen sterk begonnen en Apeldoorn startte met 1 matchpunt voorsprong. Zonder grootmeesters Max Warmerdam en Roeland Pruijssers waren wij de underdog in deze wedstrijd en het strijdplan was dan ook om lang in de wedstrijd te blijven en zodoende een matchpunt, of een nipte overwinning uit het vuur te slepen.
Dit strijdplan resulteerde in vier remises: Merijn (die kreeg na 1 zet uit de theorie te zijn een niet te weigeren aanbod om een middag de match vanaf de bar te volgen en accepteerde deze gretig), Sjef, Stefan en Arthur (van de Oudeweetering), waarbij laatste drie geen klagen hadden bij dat resultaat. Freddie kon het niet bolwerken tegen Arthur (Pijpers) en werd in het middenspel vakkundig weggetikt.
De partijen van Thomas (Beerdsen), Lucien, Nico, Tim en Tom kenmerkten zich door kansen over en weer (zie partijfragmenten hieronder).
Al met al was het een verdiende overwinning voor LSG IntelliMagic, maar de match had ook zeker nog ons kant op kunnen kantelen.
Partijfragmenten
Thomas kwam prettig uit de opening tegen Nikolic en was de druk aan het opvoeren. Met actief tegenspel wist Nikolic zich onder de druk uit te spelen en met een foutieve combinatie ging Thomas een moeilijk eindspel in en hij wist dit uiteindelijk niet te houden.
Nikolic-Beerdsen na 21. bxa3.
Met 21. …, Pf6 had Thomas de druk verder kunnen opvoeren.
Nikolic-Beerdsen na 31. Te7.
Hier ging Thomas voor 31. …, b4?!, waar Pb6-d5 nog klein voor geeft. Na 32. Txd7, b3 33. Txb7, b2 34. Kh2, Ta1 35. Pe5! ontstaat een vervelend eindspel.
Lucien kwam zeer goed uit de opening en had met 19. 0-0-0! groot voordeel naar zich toe kunnen trekken. Tot 23. Pfd5?? was het nog steeds goed voor hem, daarna kantelde de partij in zijn nadeel. In de tijdnoodfase tastte Robin mis met 34. …, Td7 om het op zet 38 met …Tg3 volledig weg te geven.
Van Beek-Swinkels na 18… 0-0-0.
Met 19. 0-0-0 brengt wit de koning in veiligheid en kan het feest verder.
Van Beek-Swinkels na 38. h5.
Na 38…, Tg3?? is de witte h-pion niet meer te houden.
Nico besloot de strijd vol aan te gaan tegen Jan-Willem. Hierbij ontsnapte hij aan een pionoffer die zijn stelling zou hebben opgeblazen en Jan-Willem blies vervolgens zijn eigen stelling op in de tijdnoodfase.
De Jong-Zwirs na 22… Pc6.
Na 23. b4, Pxb4 24. a5 is de zwarte stelling kapot.
De Jong-Zwirs na 36… Td7.
Met 37. e4?! (niet direct slecht), Pb4 38. Lxb4, axb4 39. a5?, bxa5 40. Txa5?? ging Jan-Willem een verloren middenspel in.
Tim drukte op fantastische wijze het Holland in elkaar, maar liet na Jelmer omver te blazen met 16. g4!. Op zet 27 had Jelmer zet 27 het met Td3, op zet 28 met Td3, en op zet 31 met Dd3 de partij naar zich toe kunnen trekken. Uiteindelijk werd het punt met eeuwig schaak gedeeld.
Tom kwam tegen Thomas (Willemze) zeer slecht uit de opening en stond tot 30…, exf5 slecht tot verloren. Op zet 36 had hij voordeel naar zich toe kunnen trekken met Tcd1 en tastte helemaal mis met 37. Te7, waarna het na Pc6 gedaan was.
Meurs-Willemze na 30. f5.
Hier had Thomas door kunnen drukken met 30… a4!, maar speelde 30… exf5.
Meurs-Willemze na 35… Pe6.
36. Tcd1 biedt wit prettig voordeel, omdat je na 36… Td4 met 37. a3 de pion op b4 wint. Na 36. Te1, Pd4 37. Te7, Pc6 was het helemaal mis.
Rudy Bloemhard heeft een mooi verhaal geschreven over onze veel te vroeg gestorven schaakvriend en clubgenoot Nikolai Kabanof: in-memoriam-nikolai-kabanof
https://apeldoorn1.nl/wp-content/uploads/2023/10/Nikolai_Kabanof_300x300.jpg300300Merijn van Delfthttps://apeldoorn1.nl/wp-content/uploads/2023/09/Apeldoorn1-logo-wit.pngMerijn van Delft2023-10-30 11:42:312023-10-30 11:44:43In memoriam Nikolai Kabanof
Lucien van Beek heeft bij zijn rentree voor Apeldoorn (zie verslagen tweede ronde) meteen de schoonheidsprijs gescoord! Zie het jury rapport: flitsende-rentree-lucien-van-beek
https://apeldoorn1.nl/wp-content/uploads/2023/10/Van-Beek-Lucien-De-Ruiter-Danny-16.Bf8_-1.jpg17061706Merijn van Delfthttps://apeldoorn1.nl/wp-content/uploads/2023/09/Apeldoorn1-logo-wit.pngMerijn van Delft2023-10-30 11:31:382023-10-30 11:46:56Schoonheidsprijs Lucien van Beek
De dag voordat Alkmaar ontzet zou worden moest de Waagtoren nog slag leveren in Apeldoorn.
De Alkmaarders kwamen niet in strakke formatie aan (file?) en leken daarna zelfs ook wat random posities in te nemen achter de borden 1 t/m 10.
Apeldoorn miste een aantal vaste krachten, maar daarvoor hadden supersubs Lucien van Beek en Marcel Boel op 8 en 10 post gevat.
Het was de enige meesterklasse match deze zaterdag die voor het eerst wereldwijd via Dutch Meesterklasse 2023-2024 – Live Games – Chess.com online gevolgd kon worden. (De overige matches waren hetzij vooruitgespeeld/hetzij niet live online)
De kop was er al snel af.
Stelling na 14 Td1
Op bord 2 had Max Warmerdam namelijk al snel een prettige stelling nadat Michael van Liempt zijn stukken wat doelloos had geposteerd. Toen het centrum werd opgegeven met 14…dxc4 15.Pxc4 Dc7 16.e4 werden de zwarte stukken alras naar de achterste rij gedwongen en daarna ook terug het doosje in.
Twee borden verder had Tom Meurs een mooie Tiviaanse solid chess opzet met 14.Bd2
om deze op vervolgens op c3 te zetten in een Franse Tarrasch.
Tegenstander Jos Vlaming gooide de stelling toch open, maar manoeuvreerde vervolgens niet handig: zijn La3 en Pb5 constellatie was geen partij voor Tom’s Lg6 en Pf5 (ook de ingelaste ruil LxPf5 was geen beste: witte velden worden opgegeven, en wit verlost van een overtollig paardje)
maar het was toch wat voortijdig handdoek na 28…Dc5? 29.Te5 (en mat op zet 40).
De derde rappe wit overwinning was wel het aantrekkelijkst en overtuigendst. Alsof hij nooit was weggeweest (luister ook De Schaakpod #9 – De Schaakpod | Podcast on Spotify ) veegde Lucien van Beek de Grunfeld van Danny de Ruiter aan
Stelling na 12…Bh8. Dit zou nog een klein trendje worden deze match – lopers die zich in de hoek proberen te verstoppen. (Bij Tom ging die ook al toch enigszins verrassend het hoekje in). Hier is het vooral te langzaam:
13.h4 (Lucien is nog van voor Alpha Zero, om het historisch perspectief goed te hebben) b5 14.h5 b4 15.hxg6 hxg6
16.Lf8! de zet van een Draak! Na 16…Lf6 17.Dh6 bxc3 18.Lc4 (nog beter 18.Le2 – Lucien) c2+ 19.Pd2 Dc3 20.dxc6 bleef er weinig moois over voor zwart en was het zelfs mat op zet 27.
Chronologisch kan ik hier en daar ernaast zitten, soit, maar Dimitri Reinderman deed in ieder geval wat terug voor de Waagtoren. Hij knalde er een kek en hip Middengambietje uit. Ik had wat meer tijd nodig om mijn stelling te organiseren – even tijdelijk pion meer, maar koning in het midden. Toen ik de pion had teruggeven en ook genoeg activiteit als tegenwicht voor de pionnenstructuur had greep ik mis:
Ik keek hier naar oa 18..Lxd5 19.Lxd5 Pf4 maar 20.Lxe4 Txg3 last wit bv een schaakje in op c4. En op 19…e3 komt 20.h4, dacht ik. Alleen dan volgt simpel 20..Txd5. Wit moet zijn toevlucht nemen tot 20.Lf3, zwart heeft geen probleem.
Daarvoor had ik gekeken naar het eindspel dat ontstaat na algehele afruil op d5, maar was niet helemaal tevreden – ten onrechte – na 19…Pxd5 20.Txd5 Txd5 21.Txd5 heeft zwart het gepointeerde Kc6! 22.Tf5 d5 23.Tf7 Tf8!
En dan, herkenbaar wellicht, doemt er op het laatste moment een quasi actieve voortzetting op die onder druk van de klok ook uitverkoren wordt:
18…Pxd5 19.Lxd5 Tf8? en na 20.Lxc6 bxc6 21.Pxe4 Txg2 22.Txd6 Tf7 23.T6d4 had zwart absoluut niet genoeg voor de pion en tikte Dimitri het netjes uit.
De vijfde witte winst viel ook aan de kant van de Waagtoren en was voor Yong Hoon de Rover. Tim Lammens miste het momentum om na de opening de symmetrie te doorbreken door op c3 te ruilen en kreeg spijt na
14.Pb5!.Na 14… Lf5?! [14…Ld7! en na 15.Pc5 De7! 16.Ld3 Lxb5 en zwart is OK] 15.Dxf5 Txe2 16.Dd3 staan de witte stukken veel harmonischer in deze symmetrische stelling.
Toen Tim 27…Dc8 versmaadde, maar met een kwaloffer probeerde los te komen
27…h6 28.Tfe1 Txc5 29.dxc5 Dxc5 werden de witte stukken veel te actief na 30.Te7 en maakte Yong Hoon het met vaste hand uit.
Toen de Apeldoornse zwartborden zich begonnen te roeren werd duidelijk welke kant de wedstrijd op zou gaan. Stefan Kuipers had zijn teamgenoten de vooravond laten weten ziek te zijn geworden. Dan kan je juist ook heel goed spelen zoals Sosonko eens bewees in een Interpolis toernooi (toen hij weer beter was, verloor hij wel weer de laatste 2 rondes).
Beoordeel de volgende kleine geduldige zetjes van Stefan op hun waarde – doe dat maar eens na!
26…h6 27.f3 Kh8 28.a4?! wit – Rob Konijn – verliest hier al zijn geduld 28… a6 29.Dc5 Td5 30.Db6 T8d7 31.f4
31….a5! zwart wordt concreet! De witte torens worden nog verder teruggedrongen door het krachtpatsertje op d4. Na 30.Db3 Pb4 31.T3d2 d3 bezweek wit snel.
Een heel andere dynamiek kende de partij op bord 9, Frank van Tellingen-Sjef Rijnaarts. De opening ontspoorde bij zwart, en de volgende stelling werd er eentje van wederzijdse patroonblindheid:
Sjef met wit had hier denk ik toch wel a tempo 16.Nf5 (exf5 17.Nd5) gedaan, verrassend genoeg misten beide spelers nu deze mogelijkheid (Nf5 – “fundament of the Velimerovic’ system” volgens Yakovich’ Sicilian Attacks). De partij kabbelde (nou ja) verder met 16.f4 Dc7 17.a3 (17.Pf5 kan nog steeds) b5 18.Rhe1 (18.Pf5 faalt nu op exf5 19.Pd5 Db7 20.Pxe7 `Pxb3 21.cxb3 Dxe4+ en haalt Pe7 op) etc totdat Frank -onnodig- voor een andere thematisch Siciliaanse wending koos:
Na 23.Pdxb5 axb5 24.Pxb5 Dc6 – werd de trend heel anders en moest wit wat bewijzen. Dat liep kort voor de tijdscontrole definitief flink mis – en op zet 40 stond hij zelfs mat.
Daar kwam nog een wit-overwinning voor Apeldoorn bij, Marcel Boel had groot vertrouwen in eigen stelling en dat betaalde zich ook uit. Objectief gezien had zwart – Daan Geerke – geen problemen na de 6.h3 Najdorf en ging het pas mis toen hij zich vanuit een dynamische stelling het eindspel liet inlokken:
26.Dg4 Wit wil wel dames ruilen natuurlijk – geen koningsaanval meer te vrezen en de vrije b-pion wordt in het eindspel een zwaardere factor. 26….Tcf8? (26…Df6!) 27.Te2? Een aarzeling die wit duur had kunnen komen te staan 27.Dxg5 (logisch dus, maar niet makkelijk door te rekenen) was aangewezen en na Txg5 28.b6! (na gelijk 28.b4 kan nog 28…Pd3 29.Txe4 Pf4) Dxg4? gaat voor pion d5 maar na 27…Df6! had wit een zware pijp gerookt. 28.hxg4 Txd5 29.b6!?
en nu moest zwart 29…Td4 en Tb4 vinden, maar in paniek verhinderde hij b2-b4 met 29…Pb3 en toen was er na 30.Ta7 geen houden meer aan en b8D op zet 40.
Alles bij elkaar opgeteld is de stand dan 6-2 voor Apeldoorn, met nog twee borden die aan het pressen waren voor meer.
Captain Nico Zwirs had toen al zijn beste kans op een vol punt gehad, nadat tegenstander Frank Agter niet op zijn gemak leek met wit in een omgekeerde Benoni (11.La3 en 17.b4 waren bv meer to the point geweest.) Nico kwam een pion voor, de witte activiteit maakte het niet heel makkelijk, maar op zet 35 had Nico een beste kans:
Ipv 35…Pc5 was hier 35…d2 logisch en heel sterk. Op 36.De2 komt namelijk 36….Pd4
In de partij volgde 36.Dd4 De1+ 37.Kh2 Pe6 38.De3 Dxe3 39.fxe3 waarna de d-pion zijn kracht verloren had. Nico probeerde het nog tot in het pionneneindspel waar wit met
51.g4 het halfje binnenhaalde.
Rest ons nog de partij Merijn van Delft-Tycho Bakker op bord 6. Een misgreep op zet 22 koste zwart een pion, waar geen compensatie tegenover stond. Aanvankelijk verliep de technische fase wat moeizaam:
Van
naar
maar hier zette Merijn de derde laffe loper van de dag in: 40.La1! En daar is wel degelijk moed voor nodig, denk alleen maar aan de waarschijnlijke hoon van je teamgenoten. Na 40…Ba5 ?! 41.Da2 ging het echter al langzaam weer vooruit en – hoe mooi – de nu zo armetierige loper deelde de beslissende tik uit:
43.Lf8! 1-0 en 7½-2½ Tegen Alkmaar dus onze tweede victorie, volgende ronde hopen we ook Leiden in last te brengen.
Kijk voor alle partijen in één overzicht op onze live-pagina: https://apeldoorn1.nl/live-borden
https://apeldoorn1.nl/wp-content/uploads/2023/10/Drie-laffe-lopers-en-een-comeback-kid-Apeldoorn-op-stoom.jpg6871030Nico Zwirshttps://apeldoorn1.nl/wp-content/uploads/2023/09/Apeldoorn1-logo-wit.pngNico Zwirs2023-10-14 08:21:072023-10-15 17:18:48Drie laffe lopers en een comeback-kid – Apeldoorn op stoom.
Met een mooie winst is AMEVO Apeldoorn 1 het seizoen begonnen. Het thema van die dag is kwaliteitsoffers. Daarvan zagen we drie varianten: 1) het feitelijke kwaliteitsoffer, 2) het schijnkwaliteitsoffer en 3) het figuurlijke kwaliteitsoffer. Voor sommige waren de speelomstandigheden ook een kwaliteitsoffer: we moesten om 12.00 beginnen, wat sommigen te vroeg vonden. HMC is een van de weinige clubs in de Meesterklasse dat niet op live-borden speelt – waardoor het lastig is voor het thuisfront om onze avonturen te volgen. En ten slotte, de bar sloot om vijf uur strak zijn deuren, terwijl ze zulke lekkere gekke henkies hadden. Ondanks deze beslommeringen, waren we maar al te blij met deze winst.
Op naar de partijen. Laten we beginnen bij het feitelijke kwaliteitsoffer.
Feitelijke kwaliteitsoffer
De partijen waarbij ook daadwerkelijk een kwaliteitsoffer (langdurig) op het bord verscheen: een loper of paard voor een toren.
Bord 4: Geert van der Stricht – Roeland Pruijssers
Hier speelde Roeland het sterke 13…Pxe4! De toren op b6 werd pas veel later geslagen, maar de pionnen gaven genoeg compensatie en uiteindelijk de winst.
Bord 8: Julian Victor – Tom Meurs
Ik kwam in een ingewikkelde stelling, waarbij ik volledig had gemist dat mijn loper in een penibele situatie zit na 22.h4!
Ik besloot daarom – in tijdsnood, de situatie te compliceren door een kwaliteit te offeren. Niet veel later kwam deze stelling op het bord.
Nu moet wit precies spelen. Het is niet eenvoudig, vooral niet in tijdsnood. Mijn tegenstander kwam er niet uit en ik kon mijn stukken vrij eenvoudig op mooie velden spelen. Niet veel later kwam deze stelling:
De stelling is volledig omgeslagen. Niet veel later won ik de d5-pion en de partij.
Schijnkwaliteitsoffer
Er zijn ook een aantal partijen waarbij het kwaliteitsoffer maar van korte aard was. Bijvoorbeeld in de volgende partij:
Bord 9: Tim Lammens – Alexei Dugarov
De partij van Tim verliep vanaf het begin al vrij chaotisch, toen ze bij deze stelling beland waren:
Hier koos de tegenstander voor 29…Txc4 en na 30.Pf6 won wit een kwaliteit. Na 30…Dxf6 31.Txc4 Lc5 koos wit ervoor dat het makkelijker is om de zwaktes in de zwarte stelling aan te pakken door de kwaliteit terug te offeren! 32.Txc5. Niet veel later pakte wit alle pionnen en kon Tim de winst pakken.
Bord 2: Jeroen Bosch – Erwin L’ Ami
Hier koos Jeroen voor het sterke (schijn)kwaliteitsoffer 23.Txh4! en stond gewonnen. Na 23…Pxf3 24.Lxf6 Pf3 kon wit voor torenruil spelen en het paard tegen lopereindspel uitspelen voor winst. Jeroen vond het pad naar de ruil van de torens niet en belande in een zeer ingewikkeld toreneindspel. Mijn persoonlijke opvatting over toreneindspelen: niemand snapt toreneindspelen, maar Erwin L’Ami wil je het minst graag tegenover je hebben. En inderdaad, hij bracht na een lang ingewikkeld gevecht het halve punt naar binnen.
Bord 6: Rob Schoorl – Max Warmerdam
Hier koos Max voor 19…h6! De meeste schakers zien al snel dat wit een dubbele aanval met zijn paard kan doen met 20.Pe6. Max had al goed gezien dat na 20…Da8+ zwart de dame uit de dubbele aanval kan halen en daarna de toren kan wegzetten. De stelling leek daarna (doordat de pionnenstructuur zo dicht is) vrij dicht tegen remise aan te zitten. Max wilde echter te graag, waardoor hij uiteindelijk heeft verloren.
Figuurlijke kwaliteitsoffer
Er waren ook twee korte remises. Gezien de stelling nog het spelen waard is, zou je hier ook kunnen spreken van een kwaliteitsoffer: de kwalitatief prima stelling offeren met een remise.
Bord 3 Thomas Beerdsen – Twan Burg
Thomas kreeg in een relatief rustige Petroff na 21 zetten deze stelling op het bord en besloot voor de remise te gaan. De computer geeft aan dat het nog mogelijk is om door te spelen, met bijvoorbeeld 21.c4!? met een klein voordeel voor wit.
Bord 5 Arthur van de Oudeweetering – Martin Martens
Arthur ging nog sneller voor de remise: na 17.Dxg3 bood hij remise aan. De computer is echter van mening dat wit beter staat en het eindspel wellicht had moeten proberen door te spelen. Het loperpaar in combinatie met de vrije d-pion biedt kansen. Daarnaast lijken de pionnenmeerderheid van zwart op de koningsvleugel niet zoveel waard.
Afgelopen zaterdag 22 april was het eindelijk zover: de grote finale van de Meesterklasse van dit jaar. We hadden met Apeldoorn gedurende het seizoen met een aantal nipte overwinningen een voorsprong van twee matchpunten op achtervolger LSG opgebouwd. LSG had echter een voorsprong van bordpunten opgebouwd, wat betekende dat wij aan een 5-5 genoeg zouden hebben voor de titel.
Het was al even duidelijk dat dit de kraker ging worden. Beide teams gingen dus proberen om zo sterk mogelijk proberen op te komen. Wij zouden waarschijnlijk lichtelijk favoriet zijn, en aangezien 5-5 genoeg voor ons was voelde LSG zich blijkbaar genoodzaakt tot een aparte tactiek: hun vijf sterkste spelers zaten op borden 5-9. Een aantal Leidse spelers had duidelijk de taak gekregen om solide te zijn op de topborden. Dit maakte de wedstrijd lastiger te voorspellen, wat in het voordeel van LSG zou kunnen uitpakken. Waarschijnlijk geen gekke keuze van onze tegenstanders, aangezien ze toch wat risico moesten nemen.
Op bord 1 zat met zwart onze sterkste speler, Rustam Kasimdzhanov, tegenover Edwin van Haastert. Hij kreeg een déjà vu van zijn wedstrijd tegen HMC van afgelopen seizoen. Ook deze keer probeerde zijn goed voorbereide tegenstander met het solide Schots vierpaardenspel op remise af te stevenen. Toen echter de voorbereiding ophield en een hoop stukken waren geruild, werd wit in het resterende eindspel langzaam maar zeker weggedrukt. Het werd een zeer instructieve overwinning met zwart die zeker het naspelen waard is!
Erwin l’Ami speelde met wit aan bord 2 en kwam prima uit de opening. Het middenspel ging eerst ook aardig, tot er op zet 30 ineens een gruwelijke blunder volgde. Het stellingsoordeel sloeg in één zet om van zeer goed tot gewonnen naar verloren. Helaas voor Mark van der Werf volgde er een aantal zetten later, ook van zijn kant een paar mindere zetten op rij. Toen de stelling weer ongeveer in balans was, kwam er zelfs een blunder waardoor Erwin een stuk kon winnen en met de schrik vrijkwam.
Bord 3 was het strijdtoneel van een ware slijtageslag. Max Warmerdam en Michiel Bosman maakten er een zeer lange strijd van zo’n ongeveer 5,5 uur van. Max had met zwart weliswaar de hele partij een enorm ruimtevoordeel, maar Michiel stond aardig compact en bleef rustig afwachten. Na meer dan 30 zetten zonder dat er ook maar iets geruild werd, maar Max met bijna elk van zijn stukken wel een manoeuvre had uitgevoerd, werden uiteindelijk de witveldige lopers geruild. Hierdoor kon Max eindelijk met zijn dame binnenkomen, en daarna een doorbraak forceren door middel van een kwaliteitsoffer. Het heeft flink wat tijd en 85 zetten geduurd, maar het punt was binnen.
Onze Braziliaanse vriend Alexandr Fier had bij zijn jaarlijkse invalbeurt wit aan bord 4 tegen Jan-Willem de Jong. Er werd vanuit de Italiaanse opening al meteen behoorlijk veel materiaal geruild en er ontstond een eindspel met ongelijke lopers, maar met wel nog een paar torens op het bord. Jan-Willem besloot om die torens ook maar af te ruilen, maar wel ten koste van een pion. Het resterende ongelijke lopereindspel was misschien nog houdbaar, maar nadat er nog een pion verloren ging was het wel uit en werd het vakkundig afgemaakt door Alex.
Roeland Pruijssers kwam met zwart goed uit de opening tegen Casper Schoppen en miste op zet 13 zelfs al een kans op groot voordeel. Hij bleef wel beter staan en pushen voor de winst, en uiteindelijk zou er zich nog een kans voordoen. Op zet 29 had Roeland de torens kunnen ruilen en af kunnen wikkelen naar een gewonnen lopereindspel. Dat werd niet gezien of niet goed ingeschat door Roeland en daarna verzandde de partij in remise.
Zelf zat ik op bord 6 met wit tegen Arthur Pijpers. Bij het horen van deze indeling was het voor mij toch een opluchting, aangezien ik een tegenstander van minimaal 2233 nodig had voor mijn laatste GM-norm. Natuurlijk ging ik er wel vanuit dat ik die tegen LSG zou krijgen, maar je weet maar nooit. De opening verliep voor mij niet erg soepel, ik stond al snel een tikje minder en op zet 12 miste Arthur al een kans op groot voordeel. Ik besloot dan ook maar te proberen overeind te blijven om in ieder geval niet te verliezen. Dat lukte aardig, en in wederzijdse tijdnood ging Arthur over tot de aanval. Dat bleek er echter enger uit te zien dan het was, en binnen een paar zetten was het ineens mijn tegenaanval die te sterk was. Uiteindelijk liet Arthur mij sportief mat zetten en heb ik inmiddels mijn titel mogen aanvragen bij de FIDE.
Merijn van Delft zat aan de zwarte kant van een Konings-Indiër op bord 7 tegen Robin Swinkels en gooide er op karakteristieke wijze behoorlijk wat theorie uit. Een paar zetten later gooide Merijn er een stukoffer tegenaan, en dat bleek achteraf niet helemaal correct te zijn. Robin geloofde Merijn echter, besloot om het niet aan te nemen en daarna is de partij niet echt meer uit balans geweest: remise.
Op bord 8 had Sjef Rijnaarts wit tegen Predrag Nikolic. Vanuit de opening kwam Sjef al vrij snel goed te staan, en hij kreeg zelfs al een kans om te winnen. Een paar zetten later werden de dames echter geruild en dat haalde de angel behoorlijk uit de witte stelling. In het resterende eindspel was het vooral tegenhouden voor Sjef, maar uiteindelijk dat lukte niet.
Op bord 9 had LSG hun hoogst gerate speler opgesteld, namelijk Jan Smeets. Aan Stefan Kuipers de taak om die van zich af te houden met zijn favoriete zwarte stukken. De opening leek redelijk slecht af te lopen voor Stefan, met waarschijnlijk rond zet 20 al winnend voordeel voor Jan. Jan wist het echter niet keihard af te straffen, en ook hier leek het witte voordeel na dameruil wat weg te zakken. Een paar zetten later stond Stefan zelfs beter, maar uiteindelijk verzandde ook deze partij in remise.
En dan nog het laatste bord! Onze captain Nico Zwirs had zichzelf op bord 10 neergezet en hij had wit tegen Thomas Willemze. Ook Nico ging er vanmiddag eens goed voor zitten in een lange partij waarin hij zowel in het middenspel als in het eindspel meerdere goeie winstkansen had, maar hij wist deze jammer genoeg niet te verzilveren. Uiteindelijk waren Nico’s twee overgebleven paarden niet voldoende om Thomas’ kale koning mat te zetten.
Dat bracht de eindstand op 7-3! Onze grootste overwinning van dit seizoen, op het moment dat het moest gebeuren. Een mooie afsluiting van dit seizoen waarmee we nu twee jaar op rij kampioen van Nederland zijn geworden! We zullen er ook volgend jaar weer voor gaan om hier driemaal op rij van te maken, maar eerst hebben we over een paar weken ook nog een bekerfinale te spelen om te proberen de dubbel te pakken.
De titel werd na afloop helaas niet gevierd op de Coolsingel, maar wel in de Fluit in Apeldoorn en ook daar was het nog lang gezellig. Tot volgend jaar!
https://apeldoorn1.nl/wp-content/uploads/2023/09/Tweede-landstitel-op-rij-voor-AMEVO-Apeldoorn1.jpg6121280NNhttps://apeldoorn1.nl/wp-content/uploads/2023/09/Apeldoorn1-logo-wit.pngNN2023-04-25 20:33:242023-09-14 20:48:08Tweede landstitel op rij voor AMEVO!
Bijna ging het nog helemaal mis op de slotdag van het Meesterklasse-seizoen 2021/2022, maar uiteindelijk kwam alles goed en werd Schaakstad Apeldoorn met de geweldige ondersteuning van onze sponsors AMEVO en MuConsult voor het eerst ooit landskampioen. Het heftige seizoensverloop is inmiddels beschreven in de wedstrijdverslagen: na de zwaarbevochten 5-5 in de eerste ronde tegen directe concurrent En Passant, volgden maar liefst zeven opeenvolgende overwinningen en toen dus de bizarre ontknoping in de laatste ronde. Dit artikel gaat in op de achtergronden, is een poging het lang gekoesterde kampioenschap te duiden en het zodoende in historisch perspectief te plaatsen.
Schaakstad Apeldoorn is ontstaan door het geleidelijk samengaan van de drie grote Apeldoornse schaakclubs. In 1999 begonnen ASG en SVA steeds meer samen te werken en in 2019 voegde zich ook De Schaakmaat definitief bij dit collectief. De afstanden binnen Apeldoorn zijn te overzien en met vereende krachten blijkt er meer mogelijk: een grotere en interessantere interne competitie, meer ondersteuning voor de jeugdafdeling en beter op elkaar aansluitende externe teams die door jonge talenten systematisch doorlopen kunnen worden.
Een van de drijvende krachten achter talentontwikkeling in Apeldoorn is sinds begin jaren negentig Karel van Delft. Terwijl ikzelf de jeugdteams doorliep, begon mijn vader steeds meer lokale trainingen en toernooien te organiseren. In 1998 werd de Stichting Bevorderen Schaken Apeldoorn (SBSA) opgericht en de befaamde SBSA e‑mailberichten waren essentieel in het ontstaan van een heuse lokale schaakcultuur. Niet alleen organiseren, maar vooral ook communiceren waar je mee bezig bent. Zichtbaarheid is een vereiste om het schaken te promoten, daarover later meer. Inmiddels is de stichting vervangen door Schaakacademie Apeldoorn en heten de e‑mailberichten tegenwoordig nieuwsbrieven.
Het eerste team is in feite een product van deze lokale schaakcultuur. Maar liefst negen van de tien spelers die voor het seizoen 2021/2022 als basisteam werden opgegeven bij de competitieleider, zijn in Apeldoorn geboren en/of getogen: GM Roeland Pruijssers, IM Thomas Beerdsen, IM Nico Zwirs, IM Stefan Kuipers, IM Merijn van Delft, IM Arthur van de Oudeweetering, FM Sjef Rijnaarts, FM Armen Hachijan en FM Tim Lammens. Dat maakt dit landskampioenschap wat mij betreft de kroon op het werk dat Karel 30 jaar geleden is begonnen. Er zijn diverse manieren om kampioen te worden, maar met eigen jeugd is natuurlijk de mooiste.
De tiende speler is overigens de uit Limburg afkomstige huidige Nederlands kampioen GM Max Warmerdam, die alweer zeven seizoenen voor Apeldoorn speelt. Hij kwam erbij als jonkie met een rating van in de 2200 en scoorde in zijn eerste seizoen meteen een IM-norm. Op zijn achttiende nam hij het teamleiderschap over en in zijn eerste seizoen als teamcaptain scoorde hij zijn eerste GM-norm. Een topspeler die niet te beroerd is om zijn handen uit de mouwen te steken voor het collectief. Inmiddels is zijn rating boven de 2600 en heeft Max zijn debuut gemaakt voor het Nederlands team. Dit seizoen werd hij topscorer van de Meesterklasse met 8 uit 9.
Daarmee komen we op een essentieel punt: is het mogelijk om een gesponsord eerste team te hebben binnen een amateurclub, zonder dat dat vroeg of laat tot problemen leidt? Diverse grote schaakclubs in Nederland worstelen met die vraag. Sommige clubs zien toch maar af van de stap, soms gaat het goed, soms niet. In Apeldoorn hebben we altijd de filosofie gehad dat de harde kern van het team uit Apeldoorners moet bestaan en dat maximaal de helft van het team van buitenaf komt. Dat was in de beginjaren niet altijd even gemakkelijk, maar naarmate onze eigen spelers IM en zelfs GM begonnen te worden (Thomas en Nico zijn inmiddels ook aardig op weg), werd het allemaal gemakkelijker.
Cruciaal is wie je erbij haalt, wat de meerwaarde is van een speler voor het team en voor de club. Niet alleen schaaktechnisch, maar ook op menselijk vlak. Een bekende variant is de speler-trainer: een sterke speler die eveneens training geeft aan de rest van het team of op de club. Een aanverwante variant is de mentorfiguur: in Apeldoorn was dat jarenlang Artur Jussupow, inmiddels is dat Erwin l’Ami. Ook de inzet van Anish Giri en Rustam Kasimdzhanov valt in dat licht te bezien: prominente zwaargewichten waar de rest van het team zich aan op kan trekken. Beiden hebben voor en na de wedstrijd de nodige adviezen gegeven.
Erwin staat natuurlijk bekend als een buitengewoon beleefd en aimabel persoon, maar ik zal niet snel vergeten dat hij me in de beslissende fase van de laatste wedstrijd tegen Sas van Gent letterlijk bij mijn nekvel greep en me toebeet: Je snapt wel dat het nu moet gaan gebeuren, hè? Vervolgens wikkelden we allebei af naar het klassieke eindspel goed paard tegen slechte loper en wisten ook allebei te winnen. Een dierbare herinnering.
Een steunpilaar van ons team was jarenlang Alexander Kabatianski. De man oogt stoïcijns en kan afstandelijk overkomen, maar zit vol vuur en al die emotie blijkt eigenlijk pas achteraf als ie over zijn partij vertelt. En het blijkt ook uit zijn altijd volstrekt onleesbare notatieformulier. Alexander heeft een zeer klassieke positionele stijl, waar menig jonge Apeldoornse teamgenoot veel van heeft geleerd.
Ook altijd inspirerend is de inzet van Alexandr Fier, de meervoudig Braziliaans kampioen die er een spectaculaire stijl op nahoudt. Hij logeert regelmatig in ons Schaakhuis in Amsterdam als ie op doorreis is en als zijn drukke speelschema het toelaat, speelt hij een competitiewedstrijdje mee. De andere bevriende grootmeesters die dit seizoen hun steentje hebben bijgedragen zijn Arik Braun uit Berlijn en de Deen Mads Andersen. Zowel Alexandr als Mads slaagden erin om dit seizoen de schoonheidsprijs te winnen.
Kortom, je kunt ambitieus zijn, maar nog steeds een vriendenteam. Daar horen ook Stefan Colijn en Tom Meurs bij, die verdienstelijk wisten in te vallen, terwijl de druk er flink op stond. Ook cruciaal is de ondersteuning vanuit de club, waarbij Ed van der Meulen en Marco Beerdsen een soort technisch hart vormen. Doorslaggevend was dat onze jarenlange sponsor MuConsult voor het seizoen aangaf de sponsoring te verlengen en bovendien de ruimte bood voor een nieuwe hoofdsponsor: AMEVO. Een unieke samenwerking van alle betrokken partijen met een uniek resultaat.
Wat brengt de toekomst? We wilden dit seizoen met Apeldoorn per se een keer kampioen worden, maar het is niet onze ambitie om de Meesterklasse de komende jaren te domineren. Wel willen we natuurlijk een prominente rol blijven spelen op het hoogste niveau, de sportieve strijd met onder andere LSG waarderen we zeer. Wat betreft de zichtbaarheid waar ik eerder aan refereerde: het lijkt ons cruciaal dat de Meesterklasse zo snel mogelijk in zijn geheel live wordt uitgezonden. Een gezamenlijke inspanning van de Meesterklasse-teams, KNSB en DGT zou dit op korte termijn mogelijk moeten kunnen maken.
https://apeldoorn1.nl/wp-content/uploads/2023/09/Team-Apeldoorn1-txt.jpg7121280Merijn van Delfthttps://apeldoorn1.nl/wp-content/uploads/2023/09/Apeldoorn1-logo-wit.pngMerijn van Delft2022-06-25 20:26:552023-09-14 20:37:13Apeldoorn landskampioen
Ed van der Meulen
