De nummers 1 en 2 van afgelopen seizoen zijn het seizoen sterk begonnen en Apeldoorn startte met 1 matchpunt voorsprong. Zonder grootmeesters Max Warmerdam en Roeland Pruijssers waren wij de underdog in deze wedstrijd en het strijdplan was dan ook om lang in de wedstrijd te blijven en zodoende een matchpunt, of een nipte overwinning uit het vuur te slepen.
Dit strijdplan resulteerde in vier remises: Merijn (die kreeg na 1 zet uit de theorie te zijn een niet te weigeren aanbod om een middag de match vanaf de bar te volgen en accepteerde deze gretig), Sjef, Stefan en Arthur (van de Oudeweetering), waarbij laatste drie geen klagen hadden bij dat resultaat. Freddie kon het niet bolwerken tegen Arthur (Pijpers) en werd in het middenspel vakkundig weggetikt.
De partijen van Thomas (Beerdsen), Lucien, Nico, Tim en Tom kenmerkten zich door kansen over en weer (zie partijfragmenten hieronder).
Al met al was het een verdiende overwinning voor LSG IntelliMagic, maar de match had ook zeker nog ons kant op kunnen kantelen.
Partijfragmenten
Thomas kwam prettig uit de opening tegen Nikolic en was de druk aan het opvoeren. Met actief tegenspel wist Nikolic zich onder de druk uit te spelen en met een foutieve combinatie ging Thomas een moeilijk eindspel in en hij wist dit uiteindelijk niet te houden.
Nikolic-Beerdsen na 21. bxa3.
Met 21. …, Pf6 had Thomas de druk verder kunnen opvoeren.
Nikolic-Beerdsen na 31. Te7.
Hier ging Thomas voor 31. …, b4?!, waar Pb6-d5 nog klein voor geeft. Na 32. Txd7, b3 33. Txb7, b2 34. Kh2, Ta1 35. Pe5! ontstaat een vervelend eindspel.
Lucien kwam zeer goed uit de opening en had met 19. 0-0-0! groot voordeel naar zich toe kunnen trekken. Tot 23. Pfd5?? was het nog steeds goed voor hem, daarna kantelde de partij in zijn nadeel. In de tijdnoodfase tastte Robin mis met 34. …, Td7 om het op zet 38 met …Tg3 volledig weg te geven.
Van Beek-Swinkels na 18… 0-0-0.
Met 19. 0-0-0 brengt wit de koning in veiligheid en kan het feest verder.
Van Beek-Swinkels na 38. h5.
Na 38…, Tg3?? is de witte h-pion niet meer te houden.
Nico besloot de strijd vol aan te gaan tegen Jan-Willem. Hierbij ontsnapte hij aan een pionoffer die zijn stelling zou hebben opgeblazen en Jan-Willem blies vervolgens zijn eigen stelling op in de tijdnoodfase.
De Jong-Zwirs na 22… Pc6.
Na 23. b4, Pxb4 24. a5 is de zwarte stelling kapot.
De Jong-Zwirs na 36… Td7.
Met 37. e4?! (niet direct slecht), Pb4 38. Lxb4, axb4 39. a5?, bxa5 40. Txa5?? ging Jan-Willem een verloren middenspel in.
Tim drukte op fantastische wijze het Holland in elkaar, maar liet na Jelmer omver te blazen met 16. g4!. Op zet 27 had Jelmer zet 27 het met Td3, op zet 28 met Td3, en op zet 31 met Dd3 de partij naar zich toe kunnen trekken. Uiteindelijk werd het punt met eeuwig schaak gedeeld.
Tom kwam tegen Thomas (Willemze) zeer slecht uit de opening en stond tot 30…, exf5 slecht tot verloren. Op zet 36 had hij voordeel naar zich toe kunnen trekken met Tcd1 en tastte helemaal mis met 37. Te7, waarna het na Pc6 gedaan was.
Meurs-Willemze na 30. f5.
Hier had Thomas door kunnen drukken met 30… a4!, maar speelde 30… exf5.
Meurs-Willemze na 35… Pe6.
36. Tcd1 biedt wit prettig voordeel, omdat je na 36… Td4 met 37. a3 de pion op b4 wint. Na 36. Te1, Pd4 37. Te7, Pc6 was het helemaal mis.
De dag voordat Alkmaar ontzet zou worden moest de Waagtoren nog slag leveren in Apeldoorn.
De Alkmaarders kwamen niet in strakke formatie aan (file?) en leken daarna zelfs ook wat random posities in te nemen achter de borden 1 t/m 10.
Apeldoorn miste een aantal vaste krachten, maar daarvoor hadden supersubs Lucien van Beek en Marcel Boel op 8 en 10 post gevat.
Het was de enige meesterklasse match deze zaterdag die voor het eerst wereldwijd via Dutch Meesterklasse 2023-2024 – Live Games – Chess.com online gevolgd kon worden. (De overige matches waren hetzij vooruitgespeeld/hetzij niet live online)
De kop was er al snel af.
Stelling na 14 Td1
Op bord 2 had Max Warmerdam namelijk al snel een prettige stelling nadat Michael van Liempt zijn stukken wat doelloos had geposteerd. Toen het centrum werd opgegeven met 14…dxc4 15.Pxc4 Dc7 16.e4 werden de zwarte stukken alras naar de achterste rij gedwongen en daarna ook terug het doosje in.
Twee borden verder had Tom Meurs een mooie Tiviaanse solid chess opzet met 14.Bd2
om deze op vervolgens op c3 te zetten in een Franse Tarrasch.
Tegenstander Jos Vlaming gooide de stelling toch open, maar manoeuvreerde vervolgens niet handig: zijn La3 en Pb5 constellatie was geen partij voor Tom’s Lg6 en Pf5 (ook de ingelaste ruil LxPf5 was geen beste: witte velden worden opgegeven, en wit verlost van een overtollig paardje)
maar het was toch wat voortijdig handdoek na 28…Dc5? 29.Te5 (en mat op zet 40).
De derde rappe wit overwinning was wel het aantrekkelijkst en overtuigendst. Alsof hij nooit was weggeweest (luister ook De Schaakpod #9 – De Schaakpod | Podcast on Spotify ) veegde Lucien van Beek de Grunfeld van Danny de Ruiter aan
Stelling na 12…Bh8. Dit zou nog een klein trendje worden deze match – lopers die zich in de hoek proberen te verstoppen. (Bij Tom ging die ook al toch enigszins verrassend het hoekje in). Hier is het vooral te langzaam:
13.h4 (Lucien is nog van voor Alpha Zero, om het historisch perspectief goed te hebben) b5 14.h5 b4 15.hxg6 hxg6
16.Lf8! de zet van een Draak! Na 16…Lf6 17.Dh6 bxc3 18.Lc4 (nog beter 18.Le2 – Lucien) c2+ 19.Pd2 Dc3 20.dxc6 bleef er weinig moois over voor zwart en was het zelfs mat op zet 27.
Chronologisch kan ik hier en daar ernaast zitten, soit, maar Dimitri Reinderman deed in ieder geval wat terug voor de Waagtoren. Hij knalde er een kek en hip Middengambietje uit. Ik had wat meer tijd nodig om mijn stelling te organiseren – even tijdelijk pion meer, maar koning in het midden. Toen ik de pion had teruggeven en ook genoeg activiteit als tegenwicht voor de pionnenstructuur had greep ik mis:
Ik keek hier naar oa 18..Lxd5 19.Lxd5 Pf4 maar 20.Lxe4 Txg3 last wit bv een schaakje in op c4. En op 19…e3 komt 20.h4, dacht ik. Alleen dan volgt simpel 20..Txd5. Wit moet zijn toevlucht nemen tot 20.Lf3, zwart heeft geen probleem.
Daarvoor had ik gekeken naar het eindspel dat ontstaat na algehele afruil op d5, maar was niet helemaal tevreden – ten onrechte – na 19…Pxd5 20.Txd5 Txd5 21.Txd5 heeft zwart het gepointeerde Kc6! 22.Tf5 d5 23.Tf7 Tf8!
En dan, herkenbaar wellicht, doemt er op het laatste moment een quasi actieve voortzetting op die onder druk van de klok ook uitverkoren wordt:
18…Pxd5 19.Lxd5 Tf8? en na 20.Lxc6 bxc6 21.Pxe4 Txg2 22.Txd6 Tf7 23.T6d4 had zwart absoluut niet genoeg voor de pion en tikte Dimitri het netjes uit.
De vijfde witte winst viel ook aan de kant van de Waagtoren en was voor Yong Hoon de Rover. Tim Lammens miste het momentum om na de opening de symmetrie te doorbreken door op c3 te ruilen en kreeg spijt na
14.Pb5!.Na 14… Lf5?! [14…Ld7! en na 15.Pc5 De7! 16.Ld3 Lxb5 en zwart is OK] 15.Dxf5 Txe2 16.Dd3 staan de witte stukken veel harmonischer in deze symmetrische stelling.
Toen Tim 27…Dc8 versmaadde, maar met een kwaloffer probeerde los te komen
27…h6 28.Tfe1 Txc5 29.dxc5 Dxc5 werden de witte stukken veel te actief na 30.Te7 en maakte Yong Hoon het met vaste hand uit.
Toen de Apeldoornse zwartborden zich begonnen te roeren werd duidelijk welke kant de wedstrijd op zou gaan. Stefan Kuipers had zijn teamgenoten de vooravond laten weten ziek te zijn geworden. Dan kan je juist ook heel goed spelen zoals Sosonko eens bewees in een Interpolis toernooi (toen hij weer beter was, verloor hij wel weer de laatste 2 rondes).
Beoordeel de volgende kleine geduldige zetjes van Stefan op hun waarde – doe dat maar eens na!
26…h6 27.f3 Kh8 28.a4?! wit – Rob Konijn – verliest hier al zijn geduld 28… a6 29.Dc5 Td5 30.Db6 T8d7 31.f4
31….a5! zwart wordt concreet! De witte torens worden nog verder teruggedrongen door het krachtpatsertje op d4. Na 30.Db3 Pb4 31.T3d2 d3 bezweek wit snel.
Een heel andere dynamiek kende de partij op bord 9, Frank van Tellingen-Sjef Rijnaarts. De opening ontspoorde bij zwart, en de volgende stelling werd er eentje van wederzijdse patroonblindheid:
Sjef met wit had hier denk ik toch wel a tempo 16.Nf5 (exf5 17.Nd5) gedaan, verrassend genoeg misten beide spelers nu deze mogelijkheid (Nf5 – “fundament of the Velimerovic’ system” volgens Yakovich’ Sicilian Attacks). De partij kabbelde (nou ja) verder met 16.f4 Dc7 17.a3 (17.Pf5 kan nog steeds) b5 18.Rhe1 (18.Pf5 faalt nu op exf5 19.Pd5 Db7 20.Pxe7 `Pxb3 21.cxb3 Dxe4+ en haalt Pe7 op) etc totdat Frank -onnodig- voor een andere thematisch Siciliaanse wending koos:
Na 23.Pdxb5 axb5 24.Pxb5 Dc6 – werd de trend heel anders en moest wit wat bewijzen. Dat liep kort voor de tijdscontrole definitief flink mis – en op zet 40 stond hij zelfs mat.
Daar kwam nog een wit-overwinning voor Apeldoorn bij, Marcel Boel had groot vertrouwen in eigen stelling en dat betaalde zich ook uit. Objectief gezien had zwart – Daan Geerke – geen problemen na de 6.h3 Najdorf en ging het pas mis toen hij zich vanuit een dynamische stelling het eindspel liet inlokken:
26.Dg4 Wit wil wel dames ruilen natuurlijk – geen koningsaanval meer te vrezen en de vrije b-pion wordt in het eindspel een zwaardere factor. 26….Tcf8? (26…Df6!) 27.Te2? Een aarzeling die wit duur had kunnen komen te staan 27.Dxg5 (logisch dus, maar niet makkelijk door te rekenen) was aangewezen en na Txg5 28.b6! (na gelijk 28.b4 kan nog 28…Pd3 29.Txe4 Pf4) Dxg4? gaat voor pion d5 maar na 27…Df6! had wit een zware pijp gerookt. 28.hxg4 Txd5 29.b6!?
en nu moest zwart 29…Td4 en Tb4 vinden, maar in paniek verhinderde hij b2-b4 met 29…Pb3 en toen was er na 30.Ta7 geen houden meer aan en b8D op zet 40.
Alles bij elkaar opgeteld is de stand dan 6-2 voor Apeldoorn, met nog twee borden die aan het pressen waren voor meer.
Captain Nico Zwirs had toen al zijn beste kans op een vol punt gehad, nadat tegenstander Frank Agter niet op zijn gemak leek met wit in een omgekeerde Benoni (11.La3 en 17.b4 waren bv meer to the point geweest.) Nico kwam een pion voor, de witte activiteit maakte het niet heel makkelijk, maar op zet 35 had Nico een beste kans:
Ipv 35…Pc5 was hier 35…d2 logisch en heel sterk. Op 36.De2 komt namelijk 36….Pd4
In de partij volgde 36.Dd4 De1+ 37.Kh2 Pe6 38.De3 Dxe3 39.fxe3 waarna de d-pion zijn kracht verloren had. Nico probeerde het nog tot in het pionneneindspel waar wit met
51.g4 het halfje binnenhaalde.
Rest ons nog de partij Merijn van Delft-Tycho Bakker op bord 6. Een misgreep op zet 22 koste zwart een pion, waar geen compensatie tegenover stond. Aanvankelijk verliep de technische fase wat moeizaam:
Van
naar
maar hier zette Merijn de derde laffe loper van de dag in: 40.La1! En daar is wel degelijk moed voor nodig, denk alleen maar aan de waarschijnlijke hoon van je teamgenoten. Na 40…Ba5 ?! 41.Da2 ging het echter al langzaam weer vooruit en – hoe mooi – de nu zo armetierige loper deelde de beslissende tik uit:
43.Lf8! 1-0 en 7½-2½ Tegen Alkmaar dus onze tweede victorie, volgende ronde hopen we ook Leiden in last te brengen.
Kijk voor alle partijen in één overzicht op onze live-pagina: https://apeldoorn1.nl/live-borden
https://apeldoorn1.nl/wp-content/uploads/2023/10/Drie-laffe-lopers-en-een-comeback-kid-Apeldoorn-op-stoom.jpg6871030Nico Zwirshttps://apeldoorn1.nl/wp-content/uploads/2023/09/Apeldoorn1-logo-wit.pngNico Zwirs2023-10-14 08:21:072023-10-15 17:18:48Drie laffe lopers en een comeback-kid – Apeldoorn op stoom.
Met een mooie winst is AMEVO Apeldoorn 1 het seizoen begonnen. Het thema van die dag is kwaliteitsoffers. Daarvan zagen we drie varianten: 1) het feitelijke kwaliteitsoffer, 2) het schijnkwaliteitsoffer en 3) het figuurlijke kwaliteitsoffer. Voor sommige waren de speelomstandigheden ook een kwaliteitsoffer: we moesten om 12.00 beginnen, wat sommigen te vroeg vonden. HMC is een van de weinige clubs in de Meesterklasse dat niet op live-borden speelt – waardoor het lastig is voor het thuisfront om onze avonturen te volgen. En ten slotte, de bar sloot om vijf uur strak zijn deuren, terwijl ze zulke lekkere gekke henkies hadden. Ondanks deze beslommeringen, waren we maar al te blij met deze winst.
Op naar de partijen. Laten we beginnen bij het feitelijke kwaliteitsoffer.
Feitelijke kwaliteitsoffer
De partijen waarbij ook daadwerkelijk een kwaliteitsoffer (langdurig) op het bord verscheen: een loper of paard voor een toren.
Bord 4: Geert van der Stricht – Roeland Pruijssers
Hier speelde Roeland het sterke 13…Pxe4! De toren op b6 werd pas veel later geslagen, maar de pionnen gaven genoeg compensatie en uiteindelijk de winst.
Bord 8: Julian Victor – Tom Meurs
Ik kwam in een ingewikkelde stelling, waarbij ik volledig had gemist dat mijn loper in een penibele situatie zit na 22.h4!
Ik besloot daarom – in tijdsnood, de situatie te compliceren door een kwaliteit te offeren. Niet veel later kwam deze stelling op het bord.
Nu moet wit precies spelen. Het is niet eenvoudig, vooral niet in tijdsnood. Mijn tegenstander kwam er niet uit en ik kon mijn stukken vrij eenvoudig op mooie velden spelen. Niet veel later kwam deze stelling:
De stelling is volledig omgeslagen. Niet veel later won ik de d5-pion en de partij.
Schijnkwaliteitsoffer
Er zijn ook een aantal partijen waarbij het kwaliteitsoffer maar van korte aard was. Bijvoorbeeld in de volgende partij:
Bord 9: Tim Lammens – Alexei Dugarov
De partij van Tim verliep vanaf het begin al vrij chaotisch, toen ze bij deze stelling beland waren:
Hier koos de tegenstander voor 29…Txc4 en na 30.Pf6 won wit een kwaliteit. Na 30…Dxf6 31.Txc4 Lc5 koos wit ervoor dat het makkelijker is om de zwaktes in de zwarte stelling aan te pakken door de kwaliteit terug te offeren! 32.Txc5. Niet veel later pakte wit alle pionnen en kon Tim de winst pakken.
Bord 2: Jeroen Bosch – Erwin L’ Ami
Hier koos Jeroen voor het sterke (schijn)kwaliteitsoffer 23.Txh4! en stond gewonnen. Na 23…Pxf3 24.Lxf6 Pf3 kon wit voor torenruil spelen en het paard tegen lopereindspel uitspelen voor winst. Jeroen vond het pad naar de ruil van de torens niet en belande in een zeer ingewikkeld toreneindspel. Mijn persoonlijke opvatting over toreneindspelen: niemand snapt toreneindspelen, maar Erwin L’Ami wil je het minst graag tegenover je hebben. En inderdaad, hij bracht na een lang ingewikkeld gevecht het halve punt naar binnen.
Bord 6: Rob Schoorl – Max Warmerdam
Hier koos Max voor 19…h6! De meeste schakers zien al snel dat wit een dubbele aanval met zijn paard kan doen met 20.Pe6. Max had al goed gezien dat na 20…Da8+ zwart de dame uit de dubbele aanval kan halen en daarna de toren kan wegzetten. De stelling leek daarna (doordat de pionnenstructuur zo dicht is) vrij dicht tegen remise aan te zitten. Max wilde echter te graag, waardoor hij uiteindelijk heeft verloren.
Figuurlijke kwaliteitsoffer
Er waren ook twee korte remises. Gezien de stelling nog het spelen waard is, zou je hier ook kunnen spreken van een kwaliteitsoffer: de kwalitatief prima stelling offeren met een remise.
Bord 3 Thomas Beerdsen – Twan Burg
Thomas kreeg in een relatief rustige Petroff na 21 zetten deze stelling op het bord en besloot voor de remise te gaan. De computer geeft aan dat het nog mogelijk is om door te spelen, met bijvoorbeeld 21.c4!? met een klein voordeel voor wit.
Bord 5 Arthur van de Oudeweetering – Martin Martens
Arthur ging nog sneller voor de remise: na 17.Dxg3 bood hij remise aan. De computer is echter van mening dat wit beter staat en het eindspel wellicht had moeten proberen door te spelen. Het loperpaar in combinatie met de vrije d-pion biedt kansen. Daarnaast lijken de pionnenmeerderheid van zwart op de koningsvleugel niet zoveel waard.
Eindelijk was het zover. De klus kon definitief worden geklaard in de uitwedstrijd tegen HWP Sas van Gent. Op de valreep nog een pittige uitdaging, zowel schaaktechnisch als logistiek. Wijselijk zakte het merendeel van het team op vrijdag al af naar het zuiden.
Na een prettige kennismaking met de Sas van Gentse horeca was ons team al snel compleet. Een mooie verrassing was dat we werden gesteund door enkele fanatieke uitsupporters, die dit historische moment van dichtbij wilden meemaken. Toen de laatste bananen waren verdeeld, kon de strijd losbarsten.
Arthur van de Oudeweetering was ontevreden over zijn stelling na de opening tegen Adrian Roos en speelde snel remise.
Stelling na 17.. Pd5
Arthur bleek één kans op voordeel te hebben gehad met 18. Peg5!, met o.a. het idee 18.. h6? 19. Pxf7! Kxf7 20. De2 met sterke aanval.
Thomas Beerdsen liet tegen Helmut Cardon zien hoe gevaarlijk het kan zijn om lijnen te (laten) openen met de koning nog in het midden.
Stelling na 18. Pf3
De esthetisch opgestelde witte torens konden slechts toekijken hoe Thomas er met 18.. Pxf2! snel doorheen ging.
Nico Zwirs was dit seizoen onze op een na grootste puntenmachine. Voor hem was de wedstrijd nog net iets spannender dan voor de anderen, want een remise betekende zijn tweede GM-norm. Daarom speelde Nico met wit een zeer solide systeempje. Maar toen zijn tegenstander Glen de Schampheleire vlak na de opening remise aanbood, besloot Nico dapper door te spelen. Meer dan een klein beetje lijden werd het niet voor zwart en uiteindelijk kwamen toch de halfjes op het scorebord.
Zelf maakte ik ook niet optimaal gebruik van het witvoordeel tegen Hans Groffen. Een plusje uit de opening (loperpaar) ging in de fase daarna grotendeels weer verloren, met name door het haastige 18. h5?! Door met mijn veertigste zet de stelling voor de derde keer te herhalen, gaf ik mezelf ook geen kans meer om in het eindspel nog iets te proberen.
Intussen waren we op een aantal borden in de problemen gekomen. Onze topscorer Max Warmerdam had een totale offday tegen Koen Leenhouts, die sterk profiteerde.
Stelling na 13. b4
Met het thematische pionoffer 13.. f4! greep Koen het initiatief. Uiteindelijk betekende een blunder in reeds bedenkelijke stelling dat de gedroomde 9 uit 9 definitief buiten het bereik van Max bleef.
Roeland Pruijssers had evenmin zijn dag. Hij begon zijn partij uitstekend, maar het dameoffer 30.. exf3 was te mooi om waar te zijn. Tegenstander Thibaut Maenhout speelde de partij verder met vaste hand uit.
De meest chaotische partij van de dag speelde zich af op het bord van Sjef Rijnaarts. Zijn jonge tegenstander Enrico Follesa bleef Sjef voor problemen stellen.
Stelling na 32.. Pd5
Op dit moment stond ik mee te kijken. Het leek alsof Sjef de stelling onder controle had. Maar toen kwam 33. Tef2!, een stomp in de maag. Als alles wordt geslagen, loopt de c-pion door. Toch gaf dat meer kansen op lijfsbehoud dan het gespeelde 33.. Phf6. Enrico bedwong zijn zenuwen en gaf de winst niet meer uit handen.
Het begon er nu wel heel penibel uit te zien. Een gelijkspel leek het hoogst haalbare. Dan zou Charlois Europoort ons alleen nog via een grote overwinning op LSG kunnen inhalen. Stefan Kuipers had de ondankbare taak om een moeilijk eindspel te verdedigen tegen Vyacheslav Ikonnikov.
Stelling na 47.Pe6+
Tot hier ging het prima, al blijft het natuurlijk zwaar om na zo’n lange partij nauwkeurig te blijven verdedigen met 30 seconden per zet. Na de meeste koningszetten kan wit niet verder komen. Maar Stefan probeerde de remise direct af te dwingen met 47.. Kh4, met het idee Kg3 en h4-h3. Het probleem is echter dat na 48. Kf1 Kg3 het sluwe 49. Pg7! de plannen in duigen gooit. Stefan probeerde nog 48.. Le5, maar kwam na 49. Le8! in tempodwang en kreeg geen kans meer.
Dit betekende dat we de match hadden verloren en afhankelijk waren van twee andere wedstrijden. Ten opzichte van En Passant kon het nog op bordpunten aankomen, dus onze laatste twee partijen waren zeker nog van belang.
Merijn van Delft had tegen Benjamin Decrop een eindspel met het thema “goed paard tegen slechte loper”. Na een paar onnauwkeurigheden was het echter niet meer zo duidelijk wat het sterkere lichte stuk was.
Stelling na 47..Te1
Hier is wit dichtbij de remise, maar hij moet nog even goed opletten. De meest thematische weg naar remise is 48.b5! axb5 49.axb5 cxb5 50.Ta2! en wit heeft genoeg tegenspel. Maar na 48.Te2? Td1 49.Lf6 Td3+ 50.Kg2 Pe3+ 51.Kf2 d4 52.Te1 Pd5
Stelling na 52.. Pd5
… kwam het paard als overwinnaar uit de strijd, en Merijn enkele zetten later ook.
Ook Erwin l’Ami was “goed paard tegen slechte loper” aan het uitmelken. Rein Verstraeten bood taai verzet, maar Erwin toonde zijn klasse en kreeg hem uiteindelijk in zetdwang:
Stelling na 55.Kg3
Hier wil zwart niet aan zet zijn. Na het gespeelde 55.. La4 begon Erwin met 56. Pf7+ aan een fraaie carrousel, met als resultaat dat de witte koning toegang kreeg tot f4 en pion b7 ongehinderd kon worden geconsumeerd. Het punt werd vervolgens spoedig op ons saldo bijgeschreven.
Stemming om 17.03 uur
Intussen was de spanning om te snijden tijdens de spaarzame updates vanuit Leiden en Bunschoten. Uiteindelijk kwamen de verlossende uitslagen binnen en bleken we toch nog kampioen te zijn geworden!
Stemming ’s avonds in ’t Taphuys, Tilburg (foto: Diane Roest)
De rest van het weekend bestond uit het vieren van het kampioenschap: eerst met een hapje en drankje in tussenstop Tilburg en vervolgens op zondag uitgebreid in de Flierefluiter. Op beide locaties was het nog lang onrustig.
Intussen heeft ons bekerteam de knop alweer omgezet. Op Hemelvaartsdag zullen we in Denksportcentrum Noord proberen de dubbel te veroveren tegen Paul Keres, LSG en De Stukkenjagers.
https://apeldoorn1.nl/wp-content/uploads/2023/09/Amevo-apeldoorn-kampioen-na-rollercoaster.jpg9601280NNhttps://apeldoorn1.nl/wp-content/uploads/2023/09/Apeldoorn1-logo-wit.pngNN2022-05-25 08:46:562023-09-14 19:51:09AMEVO Apeldoorn kampioen na rollercoaster
Ed van der Meulen
