Op 31 januari speelde Apeldoorn 1 in de derde ronde van de KNSB beker tegen Groninger Combinatie 1. Op voorhand waren we licht favoriet, maar Groningen heeft een sterke lichting en kwam met een groep getalenteerde spelers opdraven.
De match werd een hele bevalling. Als eerste was Sjef klaar die de hele partij lichte druk had tegen Machteld. De ongelijke lopers gaven zwart goede remise kansen, maar juist toen Sjef de lopers ruilde was remise een feit. Thomas had het betere van het spel tegen Eelke de Boer, maar miste kansen in de aanval. Er werd steeds meer geruild en ook hier bleven ongelijke lopers over. In dit geval niet genoeg voor Thomas en hij besloot remise te forceren.
Merijn was als derde klaar en lange tijd stond hij onder druk. Nick Maatman was niet secuur in de afronding en Merijn kreeg zelfs praktische kansen. Bij een stand van 1-1 zag hij dat Nico goed stond en hij besloot op een zetherhaling in te gaan. Nico kreeg net als Thomas en Sjef een ongelijk loper scenario. In dit geval was er niet heel veel aan de hand voor Leandro, maar toen de aanval eenmaal op gang kwam was het moeilijk te stoppen. Ondanks een paar fouten in tijdnood wist Nico het punt te drukken.
Daarmee gaan we door naar de vierde ronde waar we het thuis zullen opnemen tegen Max Euwe uit Enschede.
In de vijfde ronde van de Meesterklasse speelden we uit tegen Charlois Europoort. Vorig seizoen beleefden we hier een valse start met een zure nederlaag. Intussen is hun team flink gewijzigd, maar tot nu toe zonder succes. Slechts één matchpunt staat op hun scorebord.
Terwijl ik mijn OV-fiets door de Rotterdamse straten dirigeerde, was ik er niet gerust op. In hun sterkste opstelling zou de thuisploeg weinig voor ons onderdoen. Op de Erasmusbrug stond een gure wind vanuit Rotterdam-Zuid. De toon was gezet: het werd bikkelen.
Warming-up
Om alvast op te warmen voor deze zware wedstrijd, kan je nu eerst even stoeien met een paar stellingen die afkomstig zijn uit de gespeelde partijen. De oplossingen vind je in de loop van het verslag.
Opgave 1
Pion b2 staat aangevallen. Dekken met 15. Ta2 of tussenplaatsen met 15. Pd4?
Opgave 2
Wit is een paar pionnen kwijtgeraakt. Kan hij zich nog redden?
Opgave 3
Wit speelt 51. h5. Kan zwart deze slaan? Houd rekening met de vrije a-pion, maar ook met de veiligheid van de witte koning.
Opgave 4
Een episch dame-eindspel nadert zijn ontknoping. Hoe zet zwart de kroon op het werk?
De wedstrijd
Het begin was vredig met snelle remises van Roeland Pruijssers tegen Sim Maerevoet en Robby Kevlishvili tegen Oleg Korneev. In beide partijen vonden de spelers het welletjes toen het evenwicht niet werd verbroken in de opening. Maar op de andere borden werd zwaar gestreden.
Thomas Beerdsen won vlot van Jesús Garrido Dominguez. Hij besliste de partij met een wending die al vele slachtoffers heeft gekend (o.a. Kamsky). Inmiddels heeft zo’n beetje ons halve team deze truc al eens op het bord gehad.
Garrido Dominguez-Beerdsen.
Wit speelde 15. Pd4?, wat er logisch uitziet, omdat het de meest actieve verdediging van pion b2 is. Thomas weerlegde dit echter met 15… Lxd4! 16. Lxd4 e6! Nu komt de aap uit de mouw: de witte stukken staan elkaar hopeloos in de weg. 17. Pe3 e5 18. La7 Tb7 en de witte loper ging definitief verloren.
Ook Stefan Kuipers won snel. Zijn tegenstander Maarten Praet sloeg in de opening met het verkeerde paard terug op e7. Daarna was zijn stelling zeer lastig om te spelen en kon Stefan een pion buitmaken.
Kuipers-Praet.
Hier bespaarde Stefan zich de nodige moeite door 30. Ld5! te spelen. Zwart had nu de keuze tussen een verloren pionneneindspel en het inleveren van een tweede pion. Het werd geen van beiden: hij gaf het op.
Max Warmerdam won een spannend tijdnoodduel tegen Zyon Kollen. Na een voorspoedige opening ging Max op pionnenjacht. Dit was niet zonder risico, want Zyon had een gevaarlijke c-pion. Na 36. De8? kwam de witte dame echter ingesloten te staan en won Max het eindspel. Met 36. a4! had wit zich kunnen redden. Na bijvoorbeeld 36… Td5 wordt het idee duidelijk:
Kollen-Warmerdam
37. c6! Txb5 (veiliger is bijvoorbeeld 37… Kh7 38. Db7 Df4 39. c7 De4+ met eeuwig schaak) 38. axb5 en nu moet zwart oppassen voor de ijzersterke witte pionnen. Een aardige variant is 38… Kh7 39. Tc2!? (voorkomt eeuwig schaak-ideeën met Df4-e4-a4) a4! 40. b6 Dxb6 41. c7 a3 42. c8D Dg1+ 43. Ka2 axb2 44. Kxb2 Dd4+ 45. Dc3 Dxc3+ 46. Kxc3 en dit eindspel is remise.
Sjef Rijnaarts kwam tegen Thibaut Vandenbussche ook met een voordeeltje uit de opening. Thibaut stuurde zijn stukken naar Sjef’s koning, waardoor het moeilijk werd dit voordeel vast te houden. Sjef greep op tijd in toen zijn stelling dreigde te verpieteren:
Rijnaarts-Vandenbussche
Als zwart de tijd krijgt om Kh8 te doen, staat wit een beetje onaangenaam door zijn gepende en geïsoleerde e-pion. Daarom forceerde Sjef een afwikkeling met 29. exd5! Dxe1 30. dxc6+ Kh8 31. Dxe1 Txe1 32. c7. Zwart moest nu zijn toren teruggeven voor de pion. Na 32… Te8 33. Le6 ontstond een eindspel met ongelijke lopers dat makkelijk remise te houden was, ondanks de extra pion.
Arthur van de Oudeweetering kreeg tegen Steven Geirnaert een moeilijke keuze voorgeschoteld:
Van de Oudeweetering-Geirnaert.
Zwart staat heel actief, waardoor wit een beetje moet oppassen. Wit zou graag 21. f4 willen spelen, maar dan valt 21… Pb4 twee pionnen aan. Daarom koos Arthur toch maar voor 21. fxe4. Dit leidde echter tot een dubbel toreneindspel dat (te) moeilijk te verdedigen was vanwege de hyperactieve zwarte torens.
Bij nader inzien was 21. f4 toch sterk geweest. Na 21… Pb4 22. a3! Pxc2 23. Td5! b6 (beter is meteen de pion teruggeven met 23… Td8) 24. Tc1 Pd4 25. Pxd4 cxd4 26. Txd4 heeft wit zijn pion terug en zelfs uitstekende winstkansen.
Nico Zwirs had een mindere dag, waarvan zijn tegenstander Arben Dardha sterk profiteerde. Een rommelige partij leek voor Nico eerst nog de goede kant op te gaan, maar na een blunder in tijdnood stortte zijn stelling in.
Ondergetekende speelde tegen Robin Lecomte ook niet best. Na een partij met wisselende kansen moest ik dit eindspel verdedigen:
Lecomte-Lammens.
Na 51… La6! zou de remise binnen handbereik zijn. De witte koning staat kwetsbaar op f5 en na 52. Kg4 Tg1+ 53. Kf3 Td1 komt wit niet verder, ondanks zijn twee pluspionnen. Het ongelijke lopereindspel is remise is na torenruil, omdat de witte koning nergens kan binnenkomen.
Dit zag ik echter niet en ik dacht op een andere manier te kunnen profiteren van de positie van de witte koning. Helaas bleek dit een fata morgana. Na 51… Lxh5?? speelde Robin koeltjes 52. a6!, want na 52… f6 53. Tb3 (zelfs 53. a7 Kf7 54. Tg3! wint) Lf7 54. Tb8+ Kh7 55. Kg4 was er geen mat of eeuwig schaak en liep de a-pion door. Hierdoor stond het 4,5 – 4,5 en hing alles af van de laatste partij.
Merijn van Delft heeft zijn zaakjes in de opening meestal goed op orde, maar deze keer ging er wat mis (10… Pb6?) en keek hij al snel tegen een puinhoop aan. Toen zijn tegenstander Vitaly Kunin niet doorpakte, kon Merijn zich terugvechten in de partij. Na een misser in tijdnood (39. Lg8+?) kon hij in een dame-eindspel zelfs voor de winst gaan. Er was wat zitvlees voor nodig, maar uiteindelijk lukte het!
Met 130… Dc6+! bracht Merijn de matchpunten naar Apeldoorn. Na 131. Dxc6 c1D+ slaat de nieuwe dame straks de oude. Er waren overigens nog andere wegen naar de winst, maar dit was de snelste en fraaiste.
Dankzij deze voor de poorten van de hel weggesleepte overwinning blijven we in de race voor het kampioenschap, ook al hebben we het niet meer in eigen hand. Na de winterstop spelen we op 3 februari in eigen huis de kraker tegen directe concurrent Kennemer Combinatie.
Sinterklaas zat eens te denken, Wat hij Apeldoorn 1 zou schenken. Sinterklaas peinsde en dacht, Waar Apeldoorn 1 op wacht. Een overwinning op Limburg Zuid, Stond in het grote Sintboek aangeduid. Voor een dag vol vreugde, kan Sinterklaas geven, Een partij vol slimme zetten, waarin schaakdromen leven.
Op bord een, Roeland speelde zwart, Tegen Christian Braun, een begin zo apart. Na de opening, een paar zetten misplaatst, Roeland stond beter, zijn kansen vergroot en zelf verbaasd. Christian zocht complicaties, een strategisch plan, Maar dat leverde Roeland groot voordeel daarvan. Echter, met twee grafzetten, onbedoeld en niet fijn, Gaf Roeland Christian een kans, zo leek de winst schijn. Een aanval voor Christian, winnend in zicht, Roeland in het nauw, zijn kansen dicht. Maar het lot draaide, een fout in de strijd, Christian draaide twee zetten om, een wending vol spijt. Hierdoor kon Roeland, met een zucht en snelle zin, Afwikkelen naar een eindspel, met winst desalniettemin.
Op bord twee, Max met witte stukken klaar, Lanceerde een opening, subtiel en voorspelbaar. Marcel Winkels, aan de andere kant van het bord, Vond in Max’s strategie geen antwoord.
Warmerdam-Winkels na 10… Pbd7
Een stoutmoedig pionoffer 11.e5, bracht Max’s spel in hoger sferen, Met kracht en finesse, liet hij Marcel’s kansen keren. Marcel zag licht in de tunnel, een kans, een spel, Maar Max’s ruimtevoordeel, dat bleef er wel. De loper op g7, zo beperkt en zwak, Maakte Marcel’s positie broos, als dunne lak. Uiteindelijk, met tactiek en een scherp brein, Wist Max het voordeel te benutten, oh zo fijn.
Op bord drie, Merijn in het zwart, Tegen Ivo Wantola, een Konings-Indische start. Met minder tijd, maar vol verstand, Hield hij zijn stelling in de hand.
Wantola-Van Delft na 16. Lb3.
Met 16…b6, een zet zo groot, Zorgde hij dat hij zijn positie niet verkloot. Een ontsnapping door een meesterlijke zet, Merijn’s spel was op het remisepad gezet.
Op bord vier, Sjef met wit in de strijd, Tegen Lennert Lenaerts, een partij vol van snelheid. Na de opening, snel een spannend gevecht, Niet rustig maar fel, oh zo echt. Sjef koos voor aanval, niet voor verdedigen, De damevleugel in het vizier, begon hij te bewegen. Maar o, hoe snel werd het ingewikkeld, zo apart, Elke zet bracht meer spanning, recht uit het hart.
Rijnaarts-Lenaerts na 25. Dxb5.
In de eindfase, een cruciaal moment, 25…Pxg2, een zet die van zijn opponent. 26.Lb4 was de zet die hij zocht, En had dan nog wat tijd gekocht. Maar met 26.Ld2, de keuze gedaan, Was de strijd voorbij, Sjef’s verhaal vergaan.
Op bord vijf, Stefan met zwart, vol van moed, Tegen Luca Suvorov, speelde hij goed. Hij nam de leiding, vol van zin, Op koning en damevleugel, niettemin. Luca brak door, met een sterke zet, Op Stefan’s damevleugel, een schaakballet. Maar Stefan, onverschrokken, bleef staan, Zijn centrumpionnen op rij twee, de strijd was gedaan.
Op bord zes, Thomas in het wit, Tegen Daniel Hausrath, een partij met pit. Vanuit de opening, een plus, zo licht en los, Bleef stabiel, als een sluwe vos. Daniel dacht, met een offer te breken, Om uit Thomas’ greep te ontweken. Maar dat plan, het ging niet op, Thomas bleef sterk, bovenop. In het eindspel, met een dame meer, Was er winst voor Thomas, alweer.
Op bord zeven, Nico in het zwart, Tegen Luc Zimmermann, begon hij met een goeie start. In de opening, een improvisatie zo fijn, Hield hij de dames op het bord, oh wat een festijn.
Zimmermann-Zwirs na 11… a6.
Luc had de kans, met 12.Lf4! zo sterk, Om voordeel te krijgen, een mogelijk meesterwerk? Maar in plaats daarvan, 12.Te1, een andere zet, Gaf Nico de kans, het was gedaan met de pret. Met 12…e5!, een zet zo gedurfd en klaar, Nam Nico de leiding, wat een barbaar. De partij kantelde, in zijn voordeel, Op bord zeven, won hij professioneel.
Op bord acht, Arthur met wit een partij, Tegen Jonas Gallasch, achteraf was hij niet blij. Met een plan in zijn hoofd, zo sterk en gewaagd, Hoopte hij te winnen, zoals hij zich had voorgesteld en gezegd. Geïnspireerd door Gaprindashili-Nikolic, zo scherp en fel, 19.Pxg7 Kxg7, 20.Lxg6+, een meesterlijke spel.
Van de Oudeweetering-Gallasch na 20… P7f6.
En na Jonas’ 20…P7f6, was de kans daar weer, 21.Lxh6! gxh6, een aanval met eer. 22.c4 Pxb4, dan 23.Pe4, een lijn zo klaar, 24.Dg3+ Kf8, 25.Pxf7, de winst bijna daar. Maar Arthur werd afgeleid, door pion c6 in het spel, Zette in op 21.axb6, zonder te kijken, niet zo snel. Een eenvoudige zet gemist, 26…Ta3, een klap, Leidde tot een desastreuze val, een verliezende boodschap.
Op bord acht, een strijd vol tactiek en moed, Een schaakverhaal, vol lessen en wat je (niet) doen moet.
Tom op het negende bord, met zwart zo sterk, Tegen Siem van Dael, begon hij aan zijn werk. De Italiaanse opening, gespeeld met flair, Stond hij solide, met zijn stukken ontwikkeld, primair. Een onnauwkeurigheid, een pion gewonnen, Tom’s spel was pas echt begonnen. Objectief gelijk, toch de stelling strak, Zijn tijdnood groot, maar hij bleef mak. Zijn tegenstander voelde de druk, een pion achter, Tom hield stand, zijn spel werd doordachter. In het eindspel, een toren zo machtig en groot, Bracht hij zijn paard en koning, zijn tegenstander in nood. Samen hielpen ze de e-pion, op weg naar promotie, Een matnet creëren, wat leidde tot een hoop emotie. Het punt was daarna binnen, Het feest kon beginnen.
Op bord tien, Tim met wit in de hand, Tegen Alex Suvorov, aan de andere kant. Na de opening, geen voordeel te zien, Al kon een nauwkeurigere zet hem brengen bij een potentiële win. Een kans op plus, die hij liet gaan, Maar 21.f3, een fout, stond op de baan. Het gaf Alex een kans, niet makkelijk, maar klaar, Een moment voor Tim, vol van gevaar. Alex greep het niet, en het spel bleef gelijk, Een balans van krachten, in het koninkrijk. Tot de slotstelling, na 35… Lc3, Een remiseaanbod volgde, een pad van vrede, o zo tevree.
Lammens-A. Suvorov, slotstelling na 35… Lc3.
Maar, de slotstelling is kansrijk voor wit, Met 36. Pe4 Le1, een tactische hit. Geen geforceerde winst, maar zwart een beetje in de knel, Voor Tim op bord tien, was remise het al wel.
Zo won Apeldoorn 1, met verstand en kunst, Sinterklaas keek toe, met een glimlach en gunst. Elk bord een verhaal, een doordacht gevecht, Namens Apeldoorn 1, is alles gezegd.
Gister speelde Apeldoorn 1 in de tweede ronde van de KNSB beker tegen Almelo 1. Op voorhand waren we favoriet en uiteindelijk hebben we deze favorietenrol waar weten te maken. Met een 3-1 overwinning, die hoger uit had kunnen pakken, keerden onze mannen huiswaarts.
De nummers 1 en 2 van afgelopen seizoen zijn het seizoen sterk begonnen en Apeldoorn startte met 1 matchpunt voorsprong. Zonder grootmeesters Max Warmerdam en Roeland Pruijssers waren wij de underdog in deze wedstrijd en het strijdplan was dan ook om lang in de wedstrijd te blijven en zodoende een matchpunt, of een nipte overwinning uit het vuur te slepen.
Dit strijdplan resulteerde in vier remises: Merijn (die kreeg na 1 zet uit de theorie te zijn een niet te weigeren aanbod om een middag de match vanaf de bar te volgen en accepteerde deze gretig), Sjef, Stefan en Arthur (van de Oudeweetering), waarbij laatste drie geen klagen hadden bij dat resultaat. Freddie kon het niet bolwerken tegen Arthur (Pijpers) en werd in het middenspel vakkundig weggetikt.
De partijen van Thomas (Beerdsen), Lucien, Nico, Tim en Tom kenmerkten zich door kansen over en weer (zie partijfragmenten hieronder).
Al met al was het een verdiende overwinning voor LSG IntelliMagic, maar de match had ook zeker nog ons kant op kunnen kantelen.
Partijfragmenten
Thomas kwam prettig uit de opening tegen Nikolic en was de druk aan het opvoeren. Met actief tegenspel wist Nikolic zich onder de druk uit te spelen en met een foutieve combinatie ging Thomas een moeilijk eindspel in en hij wist dit uiteindelijk niet te houden.
Nikolic-Beerdsen na 21. bxa3.
Met 21. …, Pf6 had Thomas de druk verder kunnen opvoeren.
Nikolic-Beerdsen na 31. Te7.
Hier ging Thomas voor 31. …, b4?!, waar Pb6-d5 nog klein voor geeft. Na 32. Txd7, b3 33. Txb7, b2 34. Kh2, Ta1 35. Pe5! ontstaat een vervelend eindspel.
Lucien kwam zeer goed uit de opening en had met 19. 0-0-0! groot voordeel naar zich toe kunnen trekken. Tot 23. Pfd5?? was het nog steeds goed voor hem, daarna kantelde de partij in zijn nadeel. In de tijdnoodfase tastte Robin mis met 34. …, Td7 om het op zet 38 met …Tg3 volledig weg te geven.
Van Beek-Swinkels na 18… 0-0-0.
Met 19. 0-0-0 brengt wit de koning in veiligheid en kan het feest verder.
Van Beek-Swinkels na 38. h5.
Na 38…, Tg3?? is de witte h-pion niet meer te houden.
Nico besloot de strijd vol aan te gaan tegen Jan-Willem. Hierbij ontsnapte hij aan een pionoffer die zijn stelling zou hebben opgeblazen en Jan-Willem blies vervolgens zijn eigen stelling op in de tijdnoodfase.
De Jong-Zwirs na 22… Pc6.
Na 23. b4, Pxb4 24. a5 is de zwarte stelling kapot.
De Jong-Zwirs na 36… Td7.
Met 37. e4?! (niet direct slecht), Pb4 38. Lxb4, axb4 39. a5?, bxa5 40. Txa5?? ging Jan-Willem een verloren middenspel in.
Tim drukte op fantastische wijze het Holland in elkaar, maar liet na Jelmer omver te blazen met 16. g4!. Op zet 27 had Jelmer zet 27 het met Td3, op zet 28 met Td3, en op zet 31 met Dd3 de partij naar zich toe kunnen trekken. Uiteindelijk werd het punt met eeuwig schaak gedeeld.
Tom kwam tegen Thomas (Willemze) zeer slecht uit de opening en stond tot 30…, exf5 slecht tot verloren. Op zet 36 had hij voordeel naar zich toe kunnen trekken met Tcd1 en tastte helemaal mis met 37. Te7, waarna het na Pc6 gedaan was.
Meurs-Willemze na 30. f5.
Hier had Thomas door kunnen drukken met 30… a4!, maar speelde 30… exf5.
Meurs-Willemze na 35… Pe6.
36. Tcd1 biedt wit prettig voordeel, omdat je na 36… Td4 met 37. a3 de pion op b4 wint. Na 36. Te1, Pd4 37. Te7, Pc6 was het helemaal mis.
De dag voordat Alkmaar ontzet zou worden moest de Waagtoren nog slag leveren in Apeldoorn.
De Alkmaarders kwamen niet in strakke formatie aan (file?) en leken daarna zelfs ook wat random posities in te nemen achter de borden 1 t/m 10.
Apeldoorn miste een aantal vaste krachten, maar daarvoor hadden supersubs Lucien van Beek en Marcel Boel op 8 en 10 post gevat.
Het was de enige meesterklasse match deze zaterdag die voor het eerst wereldwijd via Dutch Meesterklasse 2023-2024 – Live Games – Chess.com online gevolgd kon worden. (De overige matches waren hetzij vooruitgespeeld/hetzij niet live online)
De kop was er al snel af.
Stelling na 14 Td1
Op bord 2 had Max Warmerdam namelijk al snel een prettige stelling nadat Michael van Liempt zijn stukken wat doelloos had geposteerd. Toen het centrum werd opgegeven met 14…dxc4 15.Pxc4 Dc7 16.e4 werden de zwarte stukken alras naar de achterste rij gedwongen en daarna ook terug het doosje in.
Twee borden verder had Tom Meurs een mooie Tiviaanse solid chess opzet met 14.Bd2
om deze op vervolgens op c3 te zetten in een Franse Tarrasch.
Tegenstander Jos Vlaming gooide de stelling toch open, maar manoeuvreerde vervolgens niet handig: zijn La3 en Pb5 constellatie was geen partij voor Tom’s Lg6 en Pf5 (ook de ingelaste ruil LxPf5 was geen beste: witte velden worden opgegeven, en wit verlost van een overtollig paardje)
maar het was toch wat voortijdig handdoek na 28…Dc5? 29.Te5 (en mat op zet 40).
De derde rappe wit overwinning was wel het aantrekkelijkst en overtuigendst. Alsof hij nooit was weggeweest (luister ook De Schaakpod #9 – De Schaakpod | Podcast on Spotify ) veegde Lucien van Beek de Grunfeld van Danny de Ruiter aan
Stelling na 12…Bh8. Dit zou nog een klein trendje worden deze match – lopers die zich in de hoek proberen te verstoppen. (Bij Tom ging die ook al toch enigszins verrassend het hoekje in). Hier is het vooral te langzaam:
13.h4 (Lucien is nog van voor Alpha Zero, om het historisch perspectief goed te hebben) b5 14.h5 b4 15.hxg6 hxg6
16.Lf8! de zet van een Draak! Na 16…Lf6 17.Dh6 bxc3 18.Lc4 (nog beter 18.Le2 – Lucien) c2+ 19.Pd2 Dc3 20.dxc6 bleef er weinig moois over voor zwart en was het zelfs mat op zet 27.
Chronologisch kan ik hier en daar ernaast zitten, soit, maar Dimitri Reinderman deed in ieder geval wat terug voor de Waagtoren. Hij knalde er een kek en hip Middengambietje uit. Ik had wat meer tijd nodig om mijn stelling te organiseren – even tijdelijk pion meer, maar koning in het midden. Toen ik de pion had teruggeven en ook genoeg activiteit als tegenwicht voor de pionnenstructuur had greep ik mis:
Ik keek hier naar oa 18..Lxd5 19.Lxd5 Pf4 maar 20.Lxe4 Txg3 last wit bv een schaakje in op c4. En op 19…e3 komt 20.h4, dacht ik. Alleen dan volgt simpel 20..Txd5. Wit moet zijn toevlucht nemen tot 20.Lf3, zwart heeft geen probleem.
Daarvoor had ik gekeken naar het eindspel dat ontstaat na algehele afruil op d5, maar was niet helemaal tevreden – ten onrechte – na 19…Pxd5 20.Txd5 Txd5 21.Txd5 heeft zwart het gepointeerde Kc6! 22.Tf5 d5 23.Tf7 Tf8!
En dan, herkenbaar wellicht, doemt er op het laatste moment een quasi actieve voortzetting op die onder druk van de klok ook uitverkoren wordt:
18…Pxd5 19.Lxd5 Tf8? en na 20.Lxc6 bxc6 21.Pxe4 Txg2 22.Txd6 Tf7 23.T6d4 had zwart absoluut niet genoeg voor de pion en tikte Dimitri het netjes uit.
De vijfde witte winst viel ook aan de kant van de Waagtoren en was voor Yong Hoon de Rover. Tim Lammens miste het momentum om na de opening de symmetrie te doorbreken door op c3 te ruilen en kreeg spijt na
14.Pb5!.Na 14… Lf5?! [14…Ld7! en na 15.Pc5 De7! 16.Ld3 Lxb5 en zwart is OK] 15.Dxf5 Txe2 16.Dd3 staan de witte stukken veel harmonischer in deze symmetrische stelling.
Toen Tim 27…Dc8 versmaadde, maar met een kwaloffer probeerde los te komen
27…h6 28.Tfe1 Txc5 29.dxc5 Dxc5 werden de witte stukken veel te actief na 30.Te7 en maakte Yong Hoon het met vaste hand uit.
Toen de Apeldoornse zwartborden zich begonnen te roeren werd duidelijk welke kant de wedstrijd op zou gaan. Stefan Kuipers had zijn teamgenoten de vooravond laten weten ziek te zijn geworden. Dan kan je juist ook heel goed spelen zoals Sosonko eens bewees in een Interpolis toernooi (toen hij weer beter was, verloor hij wel weer de laatste 2 rondes).
Beoordeel de volgende kleine geduldige zetjes van Stefan op hun waarde – doe dat maar eens na!
26…h6 27.f3 Kh8 28.a4?! wit – Rob Konijn – verliest hier al zijn geduld 28… a6 29.Dc5 Td5 30.Db6 T8d7 31.f4
31….a5! zwart wordt concreet! De witte torens worden nog verder teruggedrongen door het krachtpatsertje op d4. Na 30.Db3 Pb4 31.T3d2 d3 bezweek wit snel.
Een heel andere dynamiek kende de partij op bord 9, Frank van Tellingen-Sjef Rijnaarts. De opening ontspoorde bij zwart, en de volgende stelling werd er eentje van wederzijdse patroonblindheid:
Sjef met wit had hier denk ik toch wel a tempo 16.Nf5 (exf5 17.Nd5) gedaan, verrassend genoeg misten beide spelers nu deze mogelijkheid (Nf5 – “fundament of the Velimerovic’ system” volgens Yakovich’ Sicilian Attacks). De partij kabbelde (nou ja) verder met 16.f4 Dc7 17.a3 (17.Pf5 kan nog steeds) b5 18.Rhe1 (18.Pf5 faalt nu op exf5 19.Pd5 Db7 20.Pxe7 `Pxb3 21.cxb3 Dxe4+ en haalt Pe7 op) etc totdat Frank -onnodig- voor een andere thematisch Siciliaanse wending koos:
Na 23.Pdxb5 axb5 24.Pxb5 Dc6 – werd de trend heel anders en moest wit wat bewijzen. Dat liep kort voor de tijdscontrole definitief flink mis – en op zet 40 stond hij zelfs mat.
Daar kwam nog een wit-overwinning voor Apeldoorn bij, Marcel Boel had groot vertrouwen in eigen stelling en dat betaalde zich ook uit. Objectief gezien had zwart – Daan Geerke – geen problemen na de 6.h3 Najdorf en ging het pas mis toen hij zich vanuit een dynamische stelling het eindspel liet inlokken:
26.Dg4 Wit wil wel dames ruilen natuurlijk – geen koningsaanval meer te vrezen en de vrije b-pion wordt in het eindspel een zwaardere factor. 26….Tcf8? (26…Df6!) 27.Te2? Een aarzeling die wit duur had kunnen komen te staan 27.Dxg5 (logisch dus, maar niet makkelijk door te rekenen) was aangewezen en na Txg5 28.b6! (na gelijk 28.b4 kan nog 28…Pd3 29.Txe4 Pf4) Dxg4? gaat voor pion d5 maar na 27…Df6! had wit een zware pijp gerookt. 28.hxg4 Txd5 29.b6!?
en nu moest zwart 29…Td4 en Tb4 vinden, maar in paniek verhinderde hij b2-b4 met 29…Pb3 en toen was er na 30.Ta7 geen houden meer aan en b8D op zet 40.
Alles bij elkaar opgeteld is de stand dan 6-2 voor Apeldoorn, met nog twee borden die aan het pressen waren voor meer.
Captain Nico Zwirs had toen al zijn beste kans op een vol punt gehad, nadat tegenstander Frank Agter niet op zijn gemak leek met wit in een omgekeerde Benoni (11.La3 en 17.b4 waren bv meer to the point geweest.) Nico kwam een pion voor, de witte activiteit maakte het niet heel makkelijk, maar op zet 35 had Nico een beste kans:
Ipv 35…Pc5 was hier 35…d2 logisch en heel sterk. Op 36.De2 komt namelijk 36….Pd4
In de partij volgde 36.Dd4 De1+ 37.Kh2 Pe6 38.De3 Dxe3 39.fxe3 waarna de d-pion zijn kracht verloren had. Nico probeerde het nog tot in het pionneneindspel waar wit met
51.g4 het halfje binnenhaalde.
Rest ons nog de partij Merijn van Delft-Tycho Bakker op bord 6. Een misgreep op zet 22 koste zwart een pion, waar geen compensatie tegenover stond. Aanvankelijk verliep de technische fase wat moeizaam:
Van
naar
maar hier zette Merijn de derde laffe loper van de dag in: 40.La1! En daar is wel degelijk moed voor nodig, denk alleen maar aan de waarschijnlijke hoon van je teamgenoten. Na 40…Ba5 ?! 41.Da2 ging het echter al langzaam weer vooruit en – hoe mooi – de nu zo armetierige loper deelde de beslissende tik uit:
43.Lf8! 1-0 en 7½-2½ Tegen Alkmaar dus onze tweede victorie, volgende ronde hopen we ook Leiden in last te brengen.
Kijk voor alle partijen in één overzicht op onze live-pagina: https://apeldoorn1.nl/live-borden
https://apeldoorn1.nl/wp-content/uploads/2023/10/Drie-laffe-lopers-en-een-comeback-kid-Apeldoorn-op-stoom.jpg6871030Nico Zwirshttps://apeldoorn1.nl/wp-content/uploads/2023/09/Apeldoorn1-logo-wit.pngNico Zwirs2023-10-14 08:21:072023-10-15 17:18:48Drie laffe lopers en een comeback-kid – Apeldoorn op stoom.
Met een mooie winst is AMEVO Apeldoorn 1 het seizoen begonnen. Het thema van die dag is kwaliteitsoffers. Daarvan zagen we drie varianten: 1) het feitelijke kwaliteitsoffer, 2) het schijnkwaliteitsoffer en 3) het figuurlijke kwaliteitsoffer. Voor sommige waren de speelomstandigheden ook een kwaliteitsoffer: we moesten om 12.00 beginnen, wat sommigen te vroeg vonden. HMC is een van de weinige clubs in de Meesterklasse dat niet op live-borden speelt – waardoor het lastig is voor het thuisfront om onze avonturen te volgen. En ten slotte, de bar sloot om vijf uur strak zijn deuren, terwijl ze zulke lekkere gekke henkies hadden. Ondanks deze beslommeringen, waren we maar al te blij met deze winst.
Op naar de partijen. Laten we beginnen bij het feitelijke kwaliteitsoffer.
Feitelijke kwaliteitsoffer
De partijen waarbij ook daadwerkelijk een kwaliteitsoffer (langdurig) op het bord verscheen: een loper of paard voor een toren.
Bord 4: Geert van der Stricht – Roeland Pruijssers
Hier speelde Roeland het sterke 13…Pxe4! De toren op b6 werd pas veel later geslagen, maar de pionnen gaven genoeg compensatie en uiteindelijk de winst.
Bord 8: Julian Victor – Tom Meurs
Ik kwam in een ingewikkelde stelling, waarbij ik volledig had gemist dat mijn loper in een penibele situatie zit na 22.h4!
Ik besloot daarom – in tijdsnood, de situatie te compliceren door een kwaliteit te offeren. Niet veel later kwam deze stelling op het bord.
Nu moet wit precies spelen. Het is niet eenvoudig, vooral niet in tijdsnood. Mijn tegenstander kwam er niet uit en ik kon mijn stukken vrij eenvoudig op mooie velden spelen. Niet veel later kwam deze stelling:
De stelling is volledig omgeslagen. Niet veel later won ik de d5-pion en de partij.
Schijnkwaliteitsoffer
Er zijn ook een aantal partijen waarbij het kwaliteitsoffer maar van korte aard was. Bijvoorbeeld in de volgende partij:
Bord 9: Tim Lammens – Alexei Dugarov
De partij van Tim verliep vanaf het begin al vrij chaotisch, toen ze bij deze stelling beland waren:
Hier koos de tegenstander voor 29…Txc4 en na 30.Pf6 won wit een kwaliteit. Na 30…Dxf6 31.Txc4 Lc5 koos wit ervoor dat het makkelijker is om de zwaktes in de zwarte stelling aan te pakken door de kwaliteit terug te offeren! 32.Txc5. Niet veel later pakte wit alle pionnen en kon Tim de winst pakken.
Bord 2: Jeroen Bosch – Erwin L’ Ami
Hier koos Jeroen voor het sterke (schijn)kwaliteitsoffer 23.Txh4! en stond gewonnen. Na 23…Pxf3 24.Lxf6 Pf3 kon wit voor torenruil spelen en het paard tegen lopereindspel uitspelen voor winst. Jeroen vond het pad naar de ruil van de torens niet en belande in een zeer ingewikkeld toreneindspel. Mijn persoonlijke opvatting over toreneindspelen: niemand snapt toreneindspelen, maar Erwin L’Ami wil je het minst graag tegenover je hebben. En inderdaad, hij bracht na een lang ingewikkeld gevecht het halve punt naar binnen.
Bord 6: Rob Schoorl – Max Warmerdam
Hier koos Max voor 19…h6! De meeste schakers zien al snel dat wit een dubbele aanval met zijn paard kan doen met 20.Pe6. Max had al goed gezien dat na 20…Da8+ zwart de dame uit de dubbele aanval kan halen en daarna de toren kan wegzetten. De stelling leek daarna (doordat de pionnenstructuur zo dicht is) vrij dicht tegen remise aan te zitten. Max wilde echter te graag, waardoor hij uiteindelijk heeft verloren.
Figuurlijke kwaliteitsoffer
Er waren ook twee korte remises. Gezien de stelling nog het spelen waard is, zou je hier ook kunnen spreken van een kwaliteitsoffer: de kwalitatief prima stelling offeren met een remise.
Bord 3 Thomas Beerdsen – Twan Burg
Thomas kreeg in een relatief rustige Petroff na 21 zetten deze stelling op het bord en besloot voor de remise te gaan. De computer geeft aan dat het nog mogelijk is om door te spelen, met bijvoorbeeld 21.c4!? met een klein voordeel voor wit.
Bord 5 Arthur van de Oudeweetering – Martin Martens
Arthur ging nog sneller voor de remise: na 17.Dxg3 bood hij remise aan. De computer is echter van mening dat wit beter staat en het eindspel wellicht had moeten proberen door te spelen. Het loperpaar in combinatie met de vrije d-pion biedt kansen. Daarnaast lijken de pionnenmeerderheid van zwart op de koningsvleugel niet zoveel waard.
Eindelijk was het zover. De klus kon definitief worden geklaard in de uitwedstrijd tegen HWP Sas van Gent. Op de valreep nog een pittige uitdaging, zowel schaaktechnisch als logistiek. Wijselijk zakte het merendeel van het team op vrijdag al af naar het zuiden.
Na een prettige kennismaking met de Sas van Gentse horeca was ons team al snel compleet. Een mooie verrassing was dat we werden gesteund door enkele fanatieke uitsupporters, die dit historische moment van dichtbij wilden meemaken. Toen de laatste bananen waren verdeeld, kon de strijd losbarsten.
Arthur van de Oudeweetering was ontevreden over zijn stelling na de opening tegen Adrian Roos en speelde snel remise.
Stelling na 17.. Pd5
Arthur bleek één kans op voordeel te hebben gehad met 18. Peg5!, met o.a. het idee 18.. h6? 19. Pxf7! Kxf7 20. De2 met sterke aanval.
Thomas Beerdsen liet tegen Helmut Cardon zien hoe gevaarlijk het kan zijn om lijnen te (laten) openen met de koning nog in het midden.
Stelling na 18. Pf3
De esthetisch opgestelde witte torens konden slechts toekijken hoe Thomas er met 18.. Pxf2! snel doorheen ging.
Nico Zwirs was dit seizoen onze op een na grootste puntenmachine. Voor hem was de wedstrijd nog net iets spannender dan voor de anderen, want een remise betekende zijn tweede GM-norm. Daarom speelde Nico met wit een zeer solide systeempje. Maar toen zijn tegenstander Glen de Schampheleire vlak na de opening remise aanbood, besloot Nico dapper door te spelen. Meer dan een klein beetje lijden werd het niet voor zwart en uiteindelijk kwamen toch de halfjes op het scorebord.
Zelf maakte ik ook niet optimaal gebruik van het witvoordeel tegen Hans Groffen. Een plusje uit de opening (loperpaar) ging in de fase daarna grotendeels weer verloren, met name door het haastige 18. h5?! Door met mijn veertigste zet de stelling voor de derde keer te herhalen, gaf ik mezelf ook geen kans meer om in het eindspel nog iets te proberen.
Intussen waren we op een aantal borden in de problemen gekomen. Onze topscorer Max Warmerdam had een totale offday tegen Koen Leenhouts, die sterk profiteerde.
Stelling na 13. b4
Met het thematische pionoffer 13.. f4! greep Koen het initiatief. Uiteindelijk betekende een blunder in reeds bedenkelijke stelling dat de gedroomde 9 uit 9 definitief buiten het bereik van Max bleef.
Roeland Pruijssers had evenmin zijn dag. Hij begon zijn partij uitstekend, maar het dameoffer 30.. exf3 was te mooi om waar te zijn. Tegenstander Thibaut Maenhout speelde de partij verder met vaste hand uit.
De meest chaotische partij van de dag speelde zich af op het bord van Sjef Rijnaarts. Zijn jonge tegenstander Enrico Follesa bleef Sjef voor problemen stellen.
Stelling na 32.. Pd5
Op dit moment stond ik mee te kijken. Het leek alsof Sjef de stelling onder controle had. Maar toen kwam 33. Tef2!, een stomp in de maag. Als alles wordt geslagen, loopt de c-pion door. Toch gaf dat meer kansen op lijfsbehoud dan het gespeelde 33.. Phf6. Enrico bedwong zijn zenuwen en gaf de winst niet meer uit handen.
Het begon er nu wel heel penibel uit te zien. Een gelijkspel leek het hoogst haalbare. Dan zou Charlois Europoort ons alleen nog via een grote overwinning op LSG kunnen inhalen. Stefan Kuipers had de ondankbare taak om een moeilijk eindspel te verdedigen tegen Vyacheslav Ikonnikov.
Stelling na 47.Pe6+
Tot hier ging het prima, al blijft het natuurlijk zwaar om na zo’n lange partij nauwkeurig te blijven verdedigen met 30 seconden per zet. Na de meeste koningszetten kan wit niet verder komen. Maar Stefan probeerde de remise direct af te dwingen met 47.. Kh4, met het idee Kg3 en h4-h3. Het probleem is echter dat na 48. Kf1 Kg3 het sluwe 49. Pg7! de plannen in duigen gooit. Stefan probeerde nog 48.. Le5, maar kwam na 49. Le8! in tempodwang en kreeg geen kans meer.
Dit betekende dat we de match hadden verloren en afhankelijk waren van twee andere wedstrijden. Ten opzichte van En Passant kon het nog op bordpunten aankomen, dus onze laatste twee partijen waren zeker nog van belang.
Merijn van Delft had tegen Benjamin Decrop een eindspel met het thema “goed paard tegen slechte loper”. Na een paar onnauwkeurigheden was het echter niet meer zo duidelijk wat het sterkere lichte stuk was.
Stelling na 47..Te1
Hier is wit dichtbij de remise, maar hij moet nog even goed opletten. De meest thematische weg naar remise is 48.b5! axb5 49.axb5 cxb5 50.Ta2! en wit heeft genoeg tegenspel. Maar na 48.Te2? Td1 49.Lf6 Td3+ 50.Kg2 Pe3+ 51.Kf2 d4 52.Te1 Pd5
Stelling na 52.. Pd5
… kwam het paard als overwinnaar uit de strijd, en Merijn enkele zetten later ook.
Ook Erwin l’Ami was “goed paard tegen slechte loper” aan het uitmelken. Rein Verstraeten bood taai verzet, maar Erwin toonde zijn klasse en kreeg hem uiteindelijk in zetdwang:
Stelling na 55.Kg3
Hier wil zwart niet aan zet zijn. Na het gespeelde 55.. La4 begon Erwin met 56. Pf7+ aan een fraaie carrousel, met als resultaat dat de witte koning toegang kreeg tot f4 en pion b7 ongehinderd kon worden geconsumeerd. Het punt werd vervolgens spoedig op ons saldo bijgeschreven.
Intussen was de spanning om te snijden tijdens de spaarzame updates vanuit Leiden en Bunschoten. Uiteindelijk kwamen de verlossende uitslagen binnen en bleken we toch nog kampioen te zijn geworden!
De rest van het weekend bestond uit het vieren van het kampioenschap: eerst met een hapje en drankje in tussenstop Tilburg en vervolgens op zondag uitgebreid in de Flierefluiter. Op beide locaties was het nog lang onrustig.
Intussen heeft ons bekerteam de knop alweer omgezet. Op Hemelvaartsdag zullen we in Denksportcentrum Noord proberen de dubbel te veroveren tegen Paul Keres, LSG en De Stukkenjagers.
https://apeldoorn1.nl/wp-content/uploads/2023/09/Amevo-apeldoorn-kampioen-na-rollercoaster.jpg9601280NNhttps://apeldoorn1.nl/wp-content/uploads/2023/09/Apeldoorn1-logo-wit.pngNN2022-05-25 08:46:562023-09-14 19:51:09AMEVO Apeldoorn kampioen na rollercoaster