Normkansen en listige eindspelen
Apeldoorn – Zukertort Amstelveen 6,5-3,5
Geschreven door Merijn van Delft.
In de laatste ronde van dit Meesterklasse seizoen stond er voor de teams van Apeldoorn en Zukertort Amstelveen weinig meer op het spel. Het kampioenschap was al uit zicht en degradatie niet meer mogelijk. Op individueel vlak stond er wel nog het nodige op het spel, aangezien zowel Arthur de Winter als ikzelf nog in de race waren voor een GM norm. Arthur had remise nodig tegen een GM en zelf moest ik winnen van 2400. Helaas was Arthur de enige beschikbare 2400 speler aan Amstelveen zijde, dus daarom was overeengekomen niets af te spreken qua tegenstanders en ontstond er qua opstellingen een mind game. Het lag voor de hand dat Arthur een hoog witbord zou pakken en voor mij maakt kleur niet zoveel uit, dus game theory technisch gezien kwam het eigenlijk neer op een coin flip tussen bord 1 en 3. Voor Arthur was de teleurstelling natuurlijk groot toen de opstellingen bekend werden en hij zat zichtbaar aangeslagen achter het bord. Hij herpakte zich echter nadat de openingszetten achter de rug waren en er ontstond een stevig Siciliaans gevecht.
(Stelling na 15.f5)
Hier heb ik 20 minuten nagedacht en koos voor het verkeerde scenario. Het standaard kwaliteitsoffer 15…Txc3 beviel me niet zo omdat wit daarna met a4 kan breken op de damevleugel. 15…Pc5 was een goed alternatief geweest en geeft zwart prima kansen om op winst te spelen. Heel sterk blijkt 15…Dc8! te zijn maar die optie is ook in de gezamenlijke analyse achteraf met onder andere Arthur en Max niet ter sprake gekomen. In de partij koos ik voor 15…e5 16.Pde2 Lxe4 17.b3 Txc3 18.Pxc3 Lxf5 en hoopte met twee pionnen voor de kwaliteit en loperpaar goede lange termijn kansen te hebben, maar het opgeven van veld d5 bleek te zwaar te wegen. Arthur nam het vanaf daar over en speelde het strak naar een gewonnen stelling toe. Ik besefte dat ik dames moest ruilen om een directe nederlaag af te wenden. Pas in wederzijdse tijdnood kwam ik er weer een beetje aan te pas en wist ik door een onoplettendheid te ontsnappen met remise. Daarmee bleven we allebei met lege handen achter, maar de grootmeester titel zal voor Arthur gezien zijn talent en passie voor het spel een kwestie van tijd zijn.
Terug naar het wedstrijdverloop. Amstelveen kwam een speler tekort en liet elegant het laatste bord leeg. Een gratis punt dus voor Arthur van de Oudeweetering. Zelf hadden we ook moeite om tien spelers te vinden. Omdat ons tweede team tegen degradatie speelde, besloten we om jeugdspeler Oscar Adams de kans te geven een keer Meesterklasse te spelen.
(Stelling na 24…Dc8)
Oscar had het zwaar met zwart aan het negende bord tegen de ervaren Sander Los en werd strategisch overspeeld. Na 25.Pd5 gevolgd door f4 wordt het witte voordeel concreet, maar in de partij volgde 25.e4 Le6 26.Pxe6 en hier zou zwart na 26…Dxe6 helemaal terug zijn in de partij. Oscar deed echter 26…fxe6 en ging in het vervolg ten onder aan de zwakte van g6.
Aan het achtste bord kwam Sjef Rijnaarts nooit echt lekker in de partij met wit tegen de Philidor van Laurens Schilstra.
(Stelling na 26…g5)
Sjef ruilde hier torens op d8, maar werd vervolgens mat gezet door een binnenkomende toren op d2. Direct 27.Pc4 Df3 28.Pe3 zou de boel nog bij elkaar houden.
Apeldoorn deed wat terug door twee aanvalsoverwinningen aan de topborden. Max Warmerdam speelde met zwart aan het eerste bord zijn geliefde Carlsbad.
(Stelling na 19…b5)
Conor O’Donnell speelde hier het foutieve 20.d5 (beter was iets als 20.Dc2) waarna zwart met 20…Tad8 de laatste stukken bij de aanval kon halen. Op de volgende zet werd met Ld6 een verdediger afgeruild en daarna besliste het onvermijdelijke Lxh3 de partij.
(Stelling na 18.Dh3)
Aan het tweede bord had Piet Peelen hier met 18…g6 de stelling in balans kunnen houden. Het gespeelde 18…Tfd8 liet 19.Pd6! toe, met sterke aanval. Dat was aan Thomas Beerdsen wel besteed, die daarmee zijn zesde overwinning op rij boekte.
De partij aan het zesde bord tussen Roeland Pruijssers en Fitzgerald Krudde was zeer spectaculair.
(Stelling na 33…a2)
Deze stelling geeft wel een aardige indruk van de intensiteit van de partij. Beide spelers hebben onderweg de winst gemist. Na de tijdnoodfase resteerde paradoxaal genoeg een volledig remise eindspel.
Daarmee stond het 4-3 voor Apeldoorn na de tijdcontrole en was de strijd alleminst gestreden.
Aan het vierde bord was Stefan Kuipers met wit onderweg een kwaliteit kwijtgeraakt in de complicaties tegen Stan van Gisbergen.
(Stelling na 46.Phg6)
Hier volgde een soort Caruana-Nepomniachtchi achtige ontknoping. Zwart staat nog steeds gewonnen na de sleutelzet 46…Db3 maar Stan raakte hier de draad kwijt met 46…Pb1. Wit had eindelijk zijn broodnodige schaakje met 47.Pe7+ en toen de zwarte koning ook nog naar het verkeerde veld ging, ging Stefan er zelfs nog met de winst vandoor.
(Stelling na 29.Lxf3)
Aan het zevende bord had Tim Lammens met zwart tegen Martijn van der Eijk in deze stelling zijn vrijpion in beweging kunnen zetten, met uitstekende winstkansen. In plaats daarvan wikkelde hij met 29…Dxa1+ af naar een lopereindspel. Het interessante is dat gelijke lopereindspelen soms net zo remiseachtig kunnen zijn als ongelijke lopereindspelen. Er zat ergens wel een winst in, maar die was erg lastig te vinden en zodoende hield wit het remise.
Ook van toreneindspelen zeggen ze dat ze remiseachtig zijn, maar een ongeluk zit in een klein hoekje.
(Stelling na 59…g5)
Nico Zwirs was met zwart aan het vijfde bord als laatste bezig tegen Sybolt Strating. Wit moet hier met 60.Tg2 gevolgd door Tf2 (of 60.Tg1 gevolgd door Tf1) zijn koning erbij halen om de stelling remise te kunnen houden. Na het gespeelde 60.Ke2 Kg6 was de stelling opeens eenvoudig gewonnen en wist onze teamcaptain de eindstand op 6,5-3,5 te brengen.
Overigens ben ik van mening dat het erg leuk zou zijn als de Meesterklasse altijd volledig live te volgen is. Als ik goed heb geteld, hebben komend seizoen inmiddels zeven van de tien Meesterklasse teams live borden. Het zou mooi zijn als de drie resterende clubs ook de overstap naar live borden overwegen, zodat we met vereende krachten de zichtbaarheid van het schaken in Nederland kunnen vergroten.
Ed van der Meulen
