Tag Archief van: Competitie

Net niet tegen Charlois

Charlois Europoort 1 – Apeldoorn 1 5,5-4,5

Geschreven door Lucien van Beek.

Na eerst twee nederlagen en vervolgens twee overwinningen bevonden we ons met Apeldoorn 1 weer in de middenmoot, en stond in de vijfde ronde van de Meesterklasse een uitwedstrijd tegen Charlois Europoort op het programma. Op rating waren beide teams vrijwel precies even sterk, dus dat het spannend zou kunnen worden, was op voorhand duidelijk. 

Warming-up

We beginnen weer (het begint een traditie te worden) met een paar opgaven afkomstig uit de gespeelde partijen. De antwoorden vind je in de loop van het verslag.

Opgave 1: 

Kan wit hier Lxf6 spelen?

Opgave 2:

Moet zwart Te6 of Txf6 spelen?

Opgave 3:

Hoe wint wit?

Opgave 4 (deze is niet makkelijk):

Kan zwart voor winstkansen beter de paarden erop houden, of ruilen op g3?

De wedstrijd

Het was vrij lang wachten tot de eerste uitslagen binnenkwamen, vlak voor de tijdnoodfase. Als eerste partij was klaar Kollen-Zwirs op bord 2. Nico had met zwart te dealen met de Van Geet-opening van Zyon Kollen. Er ontstond een soort Koningsindische structuur met verwisselde kleuren, waarin zwart iets beter leek te staan en ook best veel interessants had kunnen gebeuren:  

Met de nadruk op ‘had’, want helaas kwam de partij niet echt van de grond (Nico overwoog hier het sterke 13… h5 maar speelde uiteindelijk 13… 0-0). Toen beide spelers wat krap in de tijd kwamen te zitten, werden de zetten al op zet 25 herhaald.

Ook Thomas Beerdsen speelde remise, met wit op bord 1 tegen collega-GM Korneev. Het Evans-gambiet werd weer eens van stal gehaald door Thomas; dit werd eerst beleefd geweigerd met 4… Lb6, maar Thomas volhardde en wist even later alsnog succesvol een pion te offeren. Een kritiek moment, waar zwart lang nadacht, was het volgende (na 17. Dh5):

Als zwart hier zijn e-pion verdedigt met 17… Dd6 vervolgt wit met 18.d4! en dan wordt exd4 gevolgd door 19. Lh6. Korneev speelde echter het veilige 17… Df6, waarna wit een pion terug kon winnen maar zwart zich volledig ontwikkelde. Een paar zetten later accepteerde Thomas een remiseaanbod.

GM Max Warmerdam bereikte met wit helaas weinig uit de opening tegen Thibaut Vandenbussche. In een Philidor haalde Max naar eigen zeggen twee ideeën door elkaar; zwart maakte heel makkelijk gelijk en het evenwicht was vervolgens moeilijk meer te verbreken. Een remiseaanbod van Max in gelijke stelling werd uiteraard geaccepteerd.

De eerste beslissing van de dag viel op het bord van Sjef Rijnaarts. Sjef, die tot nu toe aan een lekker seizoen bezig is, verscheen niet helemaal fit achter het bord. Met zwart tegen GM Jan Werle werd een foutje hem snel fataal. Na een voor Sjef niet optimaal gelukte Koningsindiër had Werle net zijn dametoren gecentraliseerd: 14.Tad1

Een goede zet was hier bijvoorbeeld 14…Qe7 met als pointe 15.Nxd5 Nxd5 16.Qxd5 Bxd4! (ook mogelijk is 16…Nxd4 17.Bxd4 Be6 18.Qa5, met gelijkspel) en dan volgt redelijk geforceerd 17.Bxd4 Be6 18.Qc5 Nxd4 19.Qxe7 Rxe7 20.Rxd4 Bxa2 met een remisestelling.

Na 14…Qe7 kan wit echter ook verder met15.exd5 Na5 16.Qb5 Qxe3 17.Qxa5 en zwart heeft niet voldoende voor de pion, lijkt het, maar leeft wel.

In de partij werd het zwakke 14…Nxd4? gespeeld, wat alle dominantie in het centrum aan wit laat. Er volgde: 15.Bxd4 dxe4 16.fxe4 Be6 17.Qxb7 Re7

Werle behield hier zijn (grote) voordeel met het rustige 18.Qa6. Hier had 18.Bxf6 Rxb7 19.Rxd8+ Rxd8 20.Bxd8 Rxb2 21.Bf6 Bxf6 22.Rxf6 Rc2 direct gewonnen, want wit heeft daar nog 23.Rf3 en houdt zijn stuk extra.

Na 18.Qa6 volgde: 18…Nd7 19.Bxg7 Kxg7 20.Nd5 Bxd5 21.exd5 en wit stond een pion voor, met verder ook meer activiteit. Werle maakte dit zonder problemen af; na 31 zetten was het 1–0.

Zo waren voor de tijdcontrole de eerste vier borden klaar met een kleine achterstand voor Apeldoorn. Op de laatste zes borden stonden we echter niet minder. Stefan Kuipers, die afgelopen week voor de derde keer vader werd (waarmee vanaf deze commentaarpositie nogmaals van harte gelukgewenst!), wist de stand gelijk te trekken door een iets beter toreneindspel over de streep te trekken tegen Maarten Praet.

Na de tijdnood was ook Tim Lammens tegen Ansh Jakhari snel remise. Vanuit de opening, iets symmetrisch Engels-achtigs met een open d-lijn en voor beide partijen een fianchetto, was er niet veel aan de hand. Vlak voor de tijdcontrole kreeg Tim echter een grote kans:

Hier had 37.De4! groot voordeel gegeven vanwege de dreiging 38.Db7 en mat. Er kan bijvoorbeeld volgen: 37… Re8 (om de toren tussen te kunnen plaatsen) 38.Qc6! Qxc6 (na 38…Qf8 wint 39.Be4 met de ondekbare dreiging 40. Txh7+)39.bxc6 met een winnende vrijpion. Een andere mogelijkheid is 37…Bf8 38.Qc6 Bg7 39.Rb7 en de b-pion valt. Zwart blijkt geen goede verdediging meer te hebben.

Wit miste deze buitenkans helaas en speelde 37.Rd7? Na 37…Rxd7 38.Qxd7 zat er weinig muziek meer in, en niet heel lang na de tijdcontrole werd het resterende ongelijke lopereindspel remise gegeven: ½–½

Saša Albers behaalde op bord 8 een mooie vechtremise tegen Rhys Arnold. Beide jonge spelers zijn dit seizoen debutanten in de Meesterklasse. In een doorschuif-Caro-Kann beging Saša met zwart een lichte onnauwkeurigheid waarbij hij zijn rokade had opgegeven en vervolgens met de koning naar g8 was gewandeld. Maar er was geen man overboord. Tegenstander Rhys Arnold brak de boel dus open met de opmars f4-f5 en na 19… g6 20. Tf6 ontstond de volgende stelling:

Saša had hier de keuze tussen 20… Te6 en 20… Txf6. Hij koos voor het laatste en dat had verkeerd kunnen aflopen, want de opmars e5-e6 is dan namelijk niet meer tegen te gaan. Na het veel betere alternatief 20… Te6 (blokkeren die boel!) is 21.Rxf7 ongevaarlijk voor zwart (21… Qxf7 22.Rxf7 Kxf7 23.Qxd5 en met Rhe8 wint zwart de e-pion en activeert beide toren) terwijl zwart na 21.Dxg4 h5 22. Dd4 Th7 ook geen problemen meer heeft.

Er volgde echter: 20…Rxf6? 21.Rxf6 en nu wordt 21…Qe7 toch gewoon gevolgd door 22.e6! fxe6 23.Qe5. Wit haalt eerst de pion op en heeft vervolgens een winnende aanval doordat de zwarte koning naar voren wordt gedwongen: 23… Qc5+ 24.Kg2 Qc4 (wil dames ruilen) 25.Qxe6+ Kg7 26.Qf7+ Kh6 27.Re6, en hier dekt wit niet alleen veld e2, maar er zijn ook gewoon teveel dreigingen waar zwart op moet letten (met name Te7, en als de dame de vierde rij verlaat ook Df4+).

Saša creëerde echter mooi tegenspel met het pionoffer 21… g3 22.hxg3 Qc7 en nu wordt g3 op de korrel genomen: 

Wit moest kiezen waar de koning heenging en speelde het mindere 23.Kg2 waar 23.Kh2! direct wint, want zwart heeft geen goed schaakje meer na 23… Dc4 24.Df2. Ook na 23…h5 24.e6 Rh7 25.exf7+ Rxf7 26.Rxg6+ Kh7 27.Rg5 is het in hogere zin uit. (Overigens is ook 23.Rd6 h5 24.Rxd5 heel goed voor wit.)

In de partij kon Saša profiteren van de positie van de witte koning met 23…Qc4 24.Qf2 Qe4+ 25.Kh2 Qxe5 26.Rxf7 h5

Wit is nu weliswaar binnen op de zevende rij, maar de zwarte dame is veel te actief, en bovendien blijkt de zwarte toren opeens weer mee te doen. Er volgde nog 27.Rd7 (een andere mogelijkheid is 27.Qf3 en nu vind ik het pionneneindspel na 27… h4 28.Rf8+ Kh7 29.Qf7+ Qg7 30.Rxh8+ Kxh8 31.Qxg7+ niet makkelijk om snel te taxeren; maar zwart hoeft hier natuurlijk niet op in te gaan) 27…Qe8 28.Rxb7 Rh7 29.Rxh7 Kxh7 en het dame-eindspel werd op zet 47 remise gegeven. ½–½

Er waren nu nog drie partijen bezig, met een gelijke stand. Zelf had ik met zwart tegen Steven Geirnaert een niet al te best verlopen Carlsbad. Ik wist echter de stelling redelijk gelijk te trekken, omdat Geirnaert verzuimde te profiteren van mijn slechte ontwikkeling:

Hier had wit kunnen profiteren van de onhandige positie van de zwarte paarden met 17.e5 Nf4 18.Qc2 Ng8 en nu bijvoorbeeld 19.Qd2 Nxd3+ 20.Qxd3, en zwart staat totaal aangekrant.

In de partij volgde 17.Qd2 Nf4 18.Bc2? (ook hier was 18.e5 Nxd3+ 19.Qxd3 Nh7 20.Nh5 Be6 21.Ng7+ Kd7 22.Kb1 veel beter voor wit) en na 18…Be6 19.e5 Nd7 ging het wel weer voor zwart.

Wit gaat hier paarden ruilen en komt met f4, maar zwart rokeert lang en breekt terug met … c5: 20.Nce2 Nxe2+ 21.Nxe2 0–0–0 22.f4 gxf4 23.Nxf4 c5 24.Rhe1 Kb8 25.Kb1 Nb6 26.dxc5 Qxc5 27.Qd4 Rc8 28.Bb3 Rhd8

Wit heeft hier weliswaar allemaal actieve stukken, maar zwart is voldoende solide en heeft ook genoeg dynamisch tegenspel. Er volgde: 29.Qxc5 Rxc5 30.Rd4 Nc4 31.Bxc4 Rxc4 32.Red1 Rdc8 33.b3 Rc2

Steven ging hier remise uit de weg en liet mijn torens in tijdnood binnenkomen. Eén paar torens werd geruild, en na de tijdcontrole stond de volgende stelling op het bord:

Steven speelde hier snel en verrassend 41.Nh5 waarna het direct rekenen geblazen was, omdat wit weliswaar een pion verliest maar ook een vrije h-pion dreigt te creëren. Een makkelijker weg naar remise was 41.Nxe6 fxe6 42.Rg2! en dan bijvoorbeeld 42… Re143.h4 Rxe5 44.g5 hxg5 45.hxg5 Rf5 46.g6 Rf8.

41…Rf3 42.Rh2 Re3 (alternatief is 42…Kc7 43.Nf6 Rg3) 43.Nf6 Rxe5

Direct na de tijdcontrole had ik lang zitten rekenen aan 44.h4 Kc7 45.g5 hxg5 46.h5, wat gevaarlijk lijkt, maar er kan bijvoorbeeld volgen 46… Bf5 47.h6 Kd6 48.h7 Bxh7 49.Rxh7 Re2+ en zwart staat niet minder. Er volgde veel prozaïscher:

44.Kc3 Re1 45.Ng8 (45.h4 Rf1 46.Ng8 Bxg4 47.Nxh6 kan ook) 45…h5 (een alternatief was 45…f5 wat na 46.Nxh6 fxg4 snel naar remise leidt, terwijl46…f4 47.h4 Kc7 er mij veel te complex uitzag). En hier werd na 46.gxh5 Re5 47.h6 Rh5 48.Kd4 Kc7 49.Nf6 Rxh6 50.Nxd5+ Kd6

nog een tiental zetten doorgespeeld voordat uiteindelijk de vrede getekend werd: ½–½.

De interessantste pot van de dag was misschien wel die van Arthur van de Oudeweetering met wit tegen GM Vitaly Kunin. Na de opening had Arthur vanuit zijn geliefde c3-Siciliaan eerst een comfortabele stelling, maar ruilde ten onrechte zijn witveldige loper tegen een paard dat op voorpost e4 verscheen, waarna de stelling voor zwart (met loperpaar en ruimtevoordeel) iets makkelijker speelde.

Kunin ruilde hier de dames en begon in het dameloze middenspel direct met zijn kandidaat-vrije a-pion naar voren te lopen: 21…. Nd5 22.Qxe7 Nxe7 23.Bf2 a5 24.d5 a4 25.bxa4 bxa4 26.Bd4 Rec8 27.Nh5

Dit moment laat goed de complexiteit van de stelling zien. Hier was 27…Bf5 een goede mogelijkheid voor zwart: geeft pion g7 weg in ruil voor behoud van activiteit, bijv. 28.Nxg7 Bc2 29.Re1 Bg6 30.Re2 a3 en wit mist coördinatie. Zwart gaf echter, om de witte activiteit tegen g7 onschadelijk te maken, zijn loperpaar op: 27… Bc5 28.Bxc5 Rxc5

De witte pionnen waren zwak zolang er genoeg stukken op het bord stonden. Nu gaat de witte koning er langzaam bij komen richting d4, en dan lijkt het allemaal weer mee te vallen. In deze stelling was er echter ook een kans voor wit om de zwarte zwaktes aan te vallen: 29.Rdf1 Be8 (op 29…f6 komt 30.Rg3) 30.Re1 en zwart lijkt irritant onder druk te staan. Maar daar geeft de engine een prachtig stukoffer: 30… Nxd5 31.Rf5 f6 32.Ng3 Bf7 33.cxd5 Rxd5 34.Rxd5 Bxd5 met een gelijk eindspel, omdat de paarden onmachtig zijn.

Arthur koos echter voor het rustige 29.Ng3 en haalde volgens plan zijn koning erbij: 29…a3 30.Kf2 a2 31.Ra1 Rca5 32.Ke3 f5 Inwat nu volgt, komt zwart snel naar voren met zijn koningsvleugel, wat leidt tot het vastleggen van een irritante zwakte op g2 bij wit. Het blijft een moeilijk te beoordelen stelling vanwege alle trucs met paarden, maar volgens de engine staat het de hele tijd redelijk gelijk. Er volgde: 33.Kd4 g5 34.Rb3 f4 35.Nge4 Nf5+ 36.Kc3 R5a6 37.Nc5 R6a7 38.Nxd7 Rxd7 39.Rb2 Rda7 40.Kd3 Ne3 41.Ne4 

De tijdcontrole is net gehaald. Zwart gaat hier zijn a-pion opgeven voor de witte c-pion… 41… Ra4 42.Nc3 Rxc4 43.Raxa2 Rac8 44.Rb3 Nf5

… en vervolgens blijft de overgebleven vrije d-pion zwak door de kwetsbare witte koning. Toch is er nog geen man overboord, maar je voelt wel dat het langzaam minder kan worden als wit die pion ook verliest. Dat gebeurde inderdaad enkele zetten later, na een torenruil. Arthur dwong vervolgens met g2-g3 de ruil van zwarts lastpost op f4 af. Resteert nog de vraag wat zwart na deze pionruil moest spelen (zie het onderstaande diagram op zet 51): kon zwart hier voor de afwikkeling gaan?

Na het gespeelde 51… Nd6+ bezweek Arthur uiteindelijk onder de druk om een eindspel met een pion minder (en allebei een toren plus licht stuk) te moeten verdedigen, wetende dat het misschien wel remise zou moeten, of kunnen, zijn. Zoals Arthur zei: een semi Ding-experience… Tien zetten later viel pion h3 en Kunin trok de partij naar zich toe: 0–1

51…Nxg3+ 52.Rxg3 Ra4+ ziet er veelbelovend uit, maar had bij goed spel van wit slechts tot remise geleid. Er zijn daar namelijk twee mogelijkheden, naar voren met de koning of terug:

A. Verliezend is 53.Kf5

en hier moet zwart het nauwkeurige 53… Kg7! spelen. Na 54.Rf3 (wit moet Tf4+ verhinderen) wint 54…Rh4 55.Ke5 Kg6: de zwarte koning komt naar voren, terwijl de witte afgesneden blijft.

Op 53…Kf7? 54.Rf3 Rh4 heeft wit het verrassende 55.Rf1! (en pion h3 blijkt listig verdedigd met een aftrekaanval). Dit eindspel blijkt na veel getouwtrek remise te zijn, probeer het zelf maar! B. De tweede mogelijkheid 53.Kf3 maakt wel remise. De pointe voor zwart is dat hij voor het pionneneindspel kan gaan met 53…Ra3+ 54.Kg2 Rxg3+ 55.Kxg3 h5

en dit lijkt op het eerste gezicht te winnen omdat zwart de verre oppositie kan krijgen na 56.Kf3 Kf7 57.Ke3 Ke7 en nu bijvoorbeeld 58.Kf3 Kd6 59. Ke2 Ke6 60. Kf2 Kd5. In de diagramstelling kan wit echter zelf de verre oppositie pakken met 56.Kg2! en remise is onvermijdelijk.

Tot zover deze uitweiding. De laatste partij die bezig was ging tussen Merijn van Delft en Sim Maerevoet, en Merijn moest dus winnen voor een gelijkspel. Dat leek er een tijdlang ook in te zitten, want hij was met wit met groot voordeel uit de opening gekomen (de engine schommelt een hele tijd rond de +1.5). Zie de volgende stelling na zet 21.cxb5:

Wit heeft eigenlijk alles: sterk loperpaar, mooie meerderheid op de damevleugel, actievere zware stukken. Zwart probeert zich te ontwikkelen:

Hier was een goede mogelijkheid 26.Qc4 Bxg5 27.Qxc5+ Kg8 28.Qxg5 Rh5 29.Qd2 a6 30.a4 axb5 31.axb5 met groot en vooral heel duidelijk voordeel voor wit. Wat in de partij volgde was ook niet slecht, maar in deze fase bestond telkens het gevaar dat zwart langzaam actiever wordt.

26.Bxf4 Qxf4 27.Rac1 Rh5 28.Rc4 Qc7

Hier was 29.Rd7 Nxd7 (29…Qa5 30.Rf4 Rh6 31.Rd1 en zwart is teruggedrongen)30.Qxh5 Rd8 31.Re4! heel sterk geweest. De laatste torenzet verhindert … Pe5 en zwart staat verder gewoon aangekrant na 31…Nf6 32.Qxc5+ Kg8 33.Rd4. In de partij wint wit de c-pion ook:

29.Qc2 Rd8 30.Rxd8+ Qxd8 31.Rxc5 Qd4 32.Rc4 Qd6

Het vervelende is dat zwart zijn toren erbij gaat halen en dan mat op de onderste rij dreigt. Hier speelde Merijn 33.Bf3?! om meer duidelijkheid te creëren voor zijn koning, maar dit ruilt helaas niet alleen de sterke voorste b-pion tegen de minder belangrijke h-pion, maar ook de torens, en geeft daarmee mijns inziens een flink stuk van het voordeel weg. Een eenduidiger afwikkeling was hier geweest: 33.Qa4 (valt a7 aan) Re5 (dreigt mat) 34.Qb4! (dekt het mat op e1 en forceert dus dameruil) en na 34…Qxb4 35.Rxb4 Re2 36.Rxh4 Rxf2 37.Ra4 Rxb2 38.Rxa7 wint het eindspel eenvoudig.

Na het gespeelde 33.Bf3 volgde: 33…Rxb5 34.Rxh4 Rc5 35.Rc4 Rxc4 36.Qxc4 g6 37.b4 (Het zou nog steeds heel goed moeten zijn voor wit, maar in de praktijk is zo’n dame-eindspel technisch heel moeilijk) 37…Kg7 38.Qc3 e5 39.g3 Qe6 40.Kh2 Qa2 41.Qe3 e4 42.Bg2 a6 43.Bf1 Qb2? 44.Kg1 (Hier miste Merijn een kans om een pion te snaaien met 44.Bxa6 omdat op 44…Nd5 gewoon 45.Qc5 komt) 44…Qe5 45.Bg2 Qa1+ 46.Kh2 Qb2 47.f3 exf3 48.Qxf3 Nd7 49.Qd3 Ne5 50.Qxa6 Nf3+ 51.Kh1 Ne1

En na deze paardmanoeuvre is het opeens erg lastig met weinig tijd op de klok.

52.Bf1 Qf2 53.Qe2 Qxg3 54.a4 Nf3 55.Qg2 Qf4 56.a5 (beter 56.Qf2) 56…Nd2 (56…Nh4 57.Qb2+ f6 58.Bg2 Qg3 59.a6 Nxg2 60.Qxg2 Qe1+ is ook remise) 57.Bd3 Qe3 58.Be2 f5? (dit geeft wit opeens weer veel mogelijkheden om van de zwarte koning gebruik te maken) 59.a6 f4 60.Bh5 Qe1+ 61.Qg1 Qe4+ 62.Kh2 Nf3+ 63.Bxf3 Qxf3

Dit was de laatste witte kans.Na 64.Qe1 Qa3 65.b5 Qb2+ 66.Kg1 Qxb5 67.a7 Qc5+ 68.Qf2 Qg5+ 69.Kh2 is de witte koning even veilig, en hoewel ik het erg lastig in te schatten vind, lijkt wit in ieder geval nog praktische winstkansen te hebben.

Na het gespeelde 64.a7 Qe2+ 65.Qg2 (65.Kh1 Qe4+ 66.Qg2 f3 67.Qb2+ Kh7 68.Qf2 helpt evemmin: 68…Qe2 69.Kg1 Qd1+ 70.Kh2 Qd6+ en eeuwig schaak) ontstond door het simpele 65…f3 66.Qxe2 fxe2 67.a8Q e1Q een remise-dame-eindspel. Dit probeerde Merijn nog dertig zetten door te spelen maar, helaas voor ons, zonder succes: ½–½

Zo verloren we een wedstrijd die tot het einde toe spannend was (en op zich ook best in een gelijkspel had kunnen eindigen), maar eigenlijk weinig echt spectaculaire partijen kende. In de zesde ronde op 8 februari gaan we thuis tegen Paul Keres (wordt vast ook een spannende wedstrijd) moedig voorwaarts!

Klik hier voor de uitslagen

Klik hier voor de partijen via Chessbase

Klik hier voor de partijen via Lichess

IJskoude overwinning in Amstelveen

Zukertort Amstelveen 1 – Apeldoorn 1 2,5-7,5

Geschreven door Thomas Beerdsen.

Zaterdag 23 november mochten we uit aantreden tegen Zukertort Amstelveen. Na een stroeve start van het seizoen wilden we voortborduren op onze zwaarbevochten overwinning vorige wedstrijd tegen Zuid Limburg.

Hier weer eerst wat opgaven uit de gespeelde partijen:

Wit heeft een kwaliteit geofferd, maar hoe moet de aanval hier verder?

Het is niet goed gegaan voor wit en wit staat onder druk. Is er een goeie oplossing?

Er staan aardig wat stukken in. Hoe moet wit verder?

Wit heeft voor een zeer agressieve opzet gekozen en staat bijna klaar om een verschrikkelijke aftrekaanval te plaatsen. Kan zwart hier nog iets aan doen?

Het zou zeker weer geen gemakkelijke middag worden. Het was buiten al een vrij gure en regenachtige dag, en het werd er in de speelzaal niet warmer op. Het duurde niet lang na aanvang van de partijen of menig schaker zat erbij alsof hij zich voorbereidde op een expeditie naar de Noordpool. De Spartaanse taferelen in de speelzaal werden overigens wel verzacht door de zeer zachte prijzen van de bar!

Dan het schaken zelf. Uiteindelijk werd het een redelijk overtuigende overwinning met grote cijfers, maar ergens halverwege de match zag dat er nog niet zo uit. Gevoelsmatig vielen er een aantal 50/50 partijen onze kant op. Hieronder een verslag van hoe het ongeveer verliep per bord.

Aan bord 1 zat Stefan. Met wit tegen Arthur de Winter kreeg hij wat voordeel vanuit de opening, maar hij kon op een kritiek moment in de partij niet goed inschatten welk stellingstype het gunstigst zou zijn. Hij koos voor pionwinst, maar leverde daarmee wel wat activiteit in. In het eindspel had hij het nog kunnen proberen, maar zag hij het niet echt meer. Om verder geen risico te nemen besloot hij tot een herhaling van zetten.

Merijn had op bord 2 zwart tegen Piet Peelen weer eens een Konings-Indisch op het bord. Hij koos begin middenspel een afwachtende strategie omdat hij zich nergens aan wilde committeren, maar hij kwam direct slecht te staan en werd naar eigen zeggen volkomen zoek gespeeld. Piet liet hem onderweg nog één keer terugkomen, maar Merijn blunderde direct terug en daarna was het kansloos:

Het kwaloffer van Piet een paar zetten geleden was objectief niet de beste keuze, maar er zat zeker wel venijn in. Hier sloeg Piet toe met 30.Lxg5!, gebruikmakend van de penning en een potentiële aftrekaanval met f6+. Hiermee lag de zwarte koningstelling open en was er geen redden meer aan voor Merijn.

Zelf kwam ik op bord 3 met wit tegen Sybolt Strating met een pionoffer vroeg in de opening. Dat pakte echter niet goed uit toen ik niet de enige juiste voortzetting wist te vinden. Ik kwam onder druk, vervolgens slecht en ook nog even verloren te staan.

Onderweg had ik al ergens een kans gemist om direct remise te maken in lastige stelling. Bij normale zetten van wit heeft zwart een zeer prettig eindspel, de c-lijn is stevig in zwarts handen en wit heeft wat zwakke pionnen. Hier kan wit echter direct remise maken met 26.Txh6!. Terugslaan met 26…gxh6 is verplicht, en dan volgt een wat ongebruikelijk motief: 27.Dg3+ Kh8 28.Dh3 Kh7 29.Dd3+ en zwart kan de schaakjes niet blijven ontlopen.

Deze kans werd door mij gemist en ik kwam dus erg slecht te staan.

Sybolt wist alleen niet het juiste pad te vinden, waarna er een totaal gelijk eindspel ontstond. Ik heb het nog even geprobeerd, wist zelfs een pion te winnen, maar het was niet voldoende voor meer dan remise.

Max had op bord 4 tegen Stan van Gisbergen een objectief redelijk gelijkopgaande partij. Voor het menselijk oog was het echter een stuk spannender, omdat beide partijen op tegenovergestelde vleugels voor een koningsaanval gingen. De partij werd ineens in Max’ voordeel beslist toen Stan zijn eigen aanval blokkeerde en de koningsvleugel afsloot. Max had vrij spel op de damevleugel en won overtuigend.

Op bord 5 had Sjef met wit tegen Fitzgerald Krudde al snel een groot voordeel van +2. Alleen verzuimde Sjef het af te maken en bleef de partij nog lang gaande. Uiteindelijk werd de partij in het paardeneindspel toch beslist toen het witte paard de zwarte stelling kon binnenvallen.

Op bord 6 leek Nico het zwaar te hebben in de opening met zwart tegen Martijn van der Eijk. In een Alapin wist Nico de details niet en na een onhandige cxd4 stond wit beter. In plaats van het sterke positionele 10.a4! (of 11!) ging Martijn direct in de aanval. Uiteindelijk won hij daarmee het loperpaar, maar in ruil daarvoor waren al Nico’s stukken ontwikkeld. Dat leverde direct een winnend initiatief op.

De partij van Saša op bord 7 met wit tegen Laurens Schilstra ging vrij lang gelijk op. De partij werd ineens in ons voordeel beslist toen Laurens een pion weggaf en vervolgens ook nog een stuk.

Saša heeft hier net al een pion buitgemaakt, en sloeg hier toe met 26.g4! Het paard en de dame hangen, en na 26…Pxh3+ 27.Kg2 is de pion op g4 gedekt door de dame en het paard niet meer te redden. Ook 27…Dh4 faalt wegens 28.Th1.

Arthur kreeg op bord 8 met zwart een Bosboomiaanse aanval over zich heen van Sander Los. Het zag er dreigend uit, maar het ging net allemaal wat te ver.

Wit dreigt allerlei aftrekaanvallen, maar gelukkig voor zwart is hij aan zet! Arthur was hier mooi op tijd met 14…Pe5!, en ineens is het zwart die beter staat. De ongerokeerde koning breekt wit hier op, en zwart neemt de aanval over.

Uiteindelijk kwam Arthur een toren voor zonder dat de witte aanval echt doorsloeg, en daarna maakte hij het adequaat af.

Aan bord 9 behield Lucien met wit een plus vanuit de opening en vervelende druk op de stelling van zijn tegenstander, Paul-Peter Theulings. Uiteindelijk resulteerde dat in pionwinst en een gewonnen toreneindspel. Helaas werd er na een moment van onoplettendheid toch net een pion teveel geruild, waardoor er niet genoeg overbleef en de partij in remise eindigde.

De interessantste en spectaculairste partij van de dag was zeker die van Tim aan bord 10. Met zwart in een Catalaan tegen Michiel Harmsen bleef Tim eerst aan de geofferde pion hangen. Even later werd de pion toch teruggegeven in ruil voor een comfortabele stelling. Wat volgde was een vrij rommelige fase met onnauwkeurigheden van beide kanten, wat zelfs resulteerde in een dameoffer van wit. Het bleef nog lang spannend en rommelig, maar uiteindelijk wist Tim twee ver opgerukte verbonden vrijpionnen te krijgen, die de partij in zijn voordeel beslisten.

Dat bepaalde de eindstand op 2,5-7,5 in ons voordeel. Met deze overwinning zijn we weer naar de middenmoot geklommen. De volgende ronde wacht ons weer een uitwedstrijd, gelukkig nu naar het mooie Rotterdam! Daar hopen we deze stijgende lijn door te kunnen zetten.

Klik hier voor de uitslagen

Klik hier voor de partijen via Chessbase

Klik hier voor de partijen via Lichess

Zwaarbevochten matchpunten

Apeldoorn 1 – Zuid Limburg 1 5,5-4,5

Geschreven door Merijn van Delft.

We hadden met Apeldoorn 1 geen goede start in het nieuwe seizoen met nederlagen tegen LSG en Groningen. In de derde ronde tegen Zuid-Limburg was het zaak de eerste matchpunten te scoren en na een spannend wedstrijdverloop lukte dat uiteindelijk.

Max Warmerdam en Nico Zwirs spelen momenteel het EK individueel en hadden daarom hun partijen vooruitgespeeld. Max opende de score voor Apeldoorn met een schitterende aanvalsoverwinning op Jonas Gallash.

Eerst worden de zwarte pionnen op e6 en d5 allebei uitgeschakeld door opeenvolgende paardoffers en vervolgens verschijnen er witte pionnen op e6 en d5: 24.Pxe6! Kxe6 25.Pxd5! Dc8 26.Pf4+ Ke7 27.Pxg6+ Kf7 28.Pxh8+ Dxh8 29.e6+ Kxe6 30.d5+ 1-0.

Nico Zwirs maakte overtuigend remise met zwart tegen Daniel Fridman en zo begonnen we de wedstrijddag met een voorsprong. Zelf had ik een hele snelle remise met zwart tegen Lennert Lenaerts en daarmee stond het 2-1 voor Apeldoorn. Ik ben vaak als eerste of als laatste klaar, volgende keer maar weer eens het avontuur opzoeken.

Arthur van de Oudeweetering had ook soepel gelijk gemaakt met zwart tegen Christian Braun en raakte daardoor zijn gevoel voor gevaar volledig kwijt:

Uiteraard moet zwart hier gewoon een luchtgaatje maken voor zijn koning, maar helaas kwam 20…c5?? 21.dxc6 Dxc6?? 22.Ld5 1-0. We kwamen al snel opnieuw op voorsprong door de vlotte overwinning van Stefan Kuipers op Borna Mohammadi Nia:

Zwart gaat een pion winnen, maar na 16.Th3! gevolgd door Lc1-a3 stond wit strategisch gewonnen en niet veel later was het klaar: 3-2 voor Apeldoorn.

Lucien van Beek kwam goed uit de opening, maar was de draad aan het kwijtraken tegen Alex Suvorov. Gelukkig kreeg ie in tijdnood de kans om remise te maken middels een stukoffer. Zuid-Limburg kwam terug in de wedstrijd door een fikse blunder van Thomas Beerdsen tegen Siem van Dael:

Na 32…Lxe3 blijft de stelling in balans, maar na het gespeelde 32…Tc3?? 33.Txd3! Txd3 34.Kc2 was het op slag verloren.

De wedstrijd werd beslist door Sjef Rijnaarts, die zijn strategisch verloren stelling tegen Daniel Hausrath in tijdnood wist om te buigen naar een vol punt:

Als wit hier begint met 38.Pf6+ staat ie nog steeds gewonnen, maar na 38.Dd3?? Kg7 39.Pg5?? Dc6 40.Pe4 Txd7 stond zwart opeens totaal gewonnen.

Wederom Apeldoorn op voorsprong (4,5-3,5) en met twee goede tot gewonnen eindspelen kon er inmiddels niet veel meer misgaan.

Tim Lammens speelde hier het ‘veilige’ 59.Ke4 tegen Fatih Baltic, maar na 59…f5+ was de stelling opeens weer remise. Het actieve 59.Ke6 of het handigere 59.Kd4 was wel voldoende geweest voor de winst. Saša Albers ten slotte speelde een ijzersterke partij tegen Luca Suvorov, maar verzuimde diverse keren de trekker over te halen en moest uiteindelijk in remise berusten.

Na de wedstrijd overheerste een gevoel van opluchting en werd Sjef terecht tot matchwinner uitgeroepen, maar het moet gezegd dat we het onszelf met een aantal blunders en gemiste kansen wel onnodig lastig hebben gemaakt. Om met een bekende hedendaagse filosoof uit Zoetermeer te spreken: we ploegen voort!

Klik hier voor de uitslagen

Klik hier voor de partijen via Chessbase

Klik hier voor de partijen via Lichess

Offday tegen Groninger Combinatie

Groninger Combinatie 1 – Apeldoorn 1 5,5-4,5

Geschreven door Tim Lammens.

In de tweede ronde van de Meesterklasse probeerden we onze eerste matchpunten op het scorebord te krijgen in een uitwedstrijd tegen Groninger Combinatie.

Warming-up

We beginnen met een paar opgaven die afkomstig zijn uit de gespeelde partijen. De oplossingen vind je in de loop van het verslag. 

Opgave 1

Wit heeft een stuk geofferd voor drie pionnen en wil uiteindelijk zijn tegenstander verpletteren met zijn damevleugelpionnen. Hoe nu verder?

Opgave 2

Beide dames hangen. Hoe kan wit het beste reageren?

Opgave 3

Hoe kan wit dit eindspel over de streep trekken?

Opgave 4

Herkansing: hoe kan wit alsnog toeslaan?

De wedstrijd

Merijn van Delft kwam met zwart comfortabel uit de opening tegen Leandro Slagboom. Na 15.g4 (dit was op zet 12 sterker geweest) en 17.Lh4 werden de zwarte velden in de witte stelling kwetsbaar. Merijn onderschatte echter zijn kansen en bood remise aan, wat werd geaccepteerd.

Ook Thomas Beerdsen speelde remise, met zwart tegen Andrii Palchuk. Het evenwicht werd nooit verbroken.

Zelf kreeg ik met zwart tegen Machteld van Foreest een stelling met een geïsoleerde witte d-pion. Na lang nadenken besloot Machteld deze pion te ruilen met 11.d5. De resulterende structuur met open c-, d- en e-lijn draait grotendeels om activiteit, zoals in de partij snel duidelijk werd:

Zwart dreigt op h3 te slaan, maar de witspeelster vond dit geen probleem en speelde 19.Tfe1! Na 19…Lxh3 20.Te3 stond de toren klaar voor een switch naar de g-lijn. De enige manier om uit de problemen te blijven is de pion teruggeven met 20…Le6, met ongeveer gelijke stelling. Het is essentieel om het sterke witte loperpaar te elimineren. Ik was echter materialistisch met 20…Lg4?, wat al snel een praktisch onspeelbare stelling opleverde. Machteld maakte het sterk af.

Lorenzo Lodici verlengde zijn goede vorm van de Olympiade in een strakke overwinning met wit op Roger Labruyere. Na de opening had Lorenzo al duidelijk voordeel, wat beslissend werd toen hij een kwaliteit buitmaakte.

In het topduel tussen Max Warmerdam en Sipke Ernst kwam een creatieve opening op het bord. Max kwam in het voordeel doordat zijn koning veiliger stond en hij meer ruimte had op de damevleugel. De spelers dachten tijdens de partij echter dat het niet veel was. Toen Sipke 35…f5 kon doorzetten, was het voordeel definitief verdwenen en kwam er een zetherhaling in de stelling.

Lucien van Beek kwam met zwart tegen Erik-Jan Hummel in de problemen toen hij met 17…Pb5? zijn sterke paard buitenspel zette en deze niet in de herkansing via 19…Pb5 terug naar het front stuurde. Erik-Jan opende de stelling thematisch aan de andere kant met 22.f4! In de tijdnoodfase had Erik-Jan de partij meteen kunnen beslissen:

Na 33.Dxc7! Txc7 34.Txe5 kan de toren niet goed worden teruggeslagen wegens mat (f) of vork (d). Zwart kan nog 34… g6 proberen, maar na 35.Tg5! fxg5 36.e5! stort zijn stelling alsnog in.

Het gespeelde 33.Txe5 was minder nauwkeurig, maar het verschil in activiteit tussen de witte en zwarte stukken bleek uiteindelijk toch beslissend.

Arthur van de Oudeweetering speelde met wit tegen Joost Wempe een gelijk opgaande partij, maar verloor in de tijdnoodfase een pion. Uiteindelijk hield hij het resterende toreneindspel met 3 tegen 4 op een vleugel soepel remise.

Nico Zwirs stond met wit de hele partij veelbelovend tegen Loek van der Hagen, maar miste een paar kansen om het af te maken. We lichten er twee momenten uit:

Afwikkelen naar een paardeindspel wint: 39.Lxe5 fxe5 40.Pd6 Kg5 (40… Pd841.Kc4 Kg5 42.Kc5 Kh4 43.Pf5+ voorkomt net op tijd dat de zwarte koning binnendringt, terwijl de witte koning een vrije doorgang heeft) 41.Pxb7 Kh4 42.Ke2 Kg3 43.Kf1 h4 44.Pd6 en het paard is opnieuw net op tijd terug: 44…h3 45.Pf5+ en de extra pion beslist (45. gxh3 Kxf3 zou nog remise worden door de sterke f-pion). Na het gespeelde 39.b4 ging de partij nog lang verder, tot uiteindelijk nog een fraaie kans werd gemist:

Hier kan wit doorbreken met 59.b5! axb5 60.Lb4+ Kd7 61.c5 en zwart is machteloos, bijvoorbeeld na 61…h4 62.c6+ Kd8 63.a6 Pxa6 64.Kxa6 en na slaan op b5 wint wit het lopereindspel. Na het gespeelde 59.Le1 werd het binnen enkele zetten remise.

Sjef Rijnaarts speelde met wit tegen Nick Maatman een interessant stukoffer, wat hem drie verbonden vrijpionnen opleverde:

Wit staat uitstekend, op zijn toren op b4 na. Na 24.Td4! gevolgd door Thd1 kan wit langzaam maar zeker zijn damevleugelpionnen opspelen, bijvoorbeeld met c4, Kc2-c3, b4 etc. Maar na het gespeelde 24.Thd1? zette 24…e5! de witte toren voor de rest van de partij buitenspel. Daarna was het voor Sjef een kwestie van in de partij blijven hangen. Dit lukte bijna, maar uiteindelijk kon hij het beruchte eindspel toren + loper tegen toren niet droog houden.

Stefan Kuipers sprak van “mixed feelings” na zijn partij met zwart tegen Eelke de Boer. Stefan kwam door tijdnood enigszins onder druk te staan, maar toen Eelke zijn torens gaf voor een dame, kon in principe alleen Stefan nog winnen. Het eindspel van dame tegen twee torens met ieder drie pionnen op een vleugel kent met o.a. Leko – Kramnik (WK 2004) en Gurgenidze – Averbach (1961) enkele instructieve voorbeelden waarin de torenspartij wist te winnen, maar dat waren duidelijk gunstigere versies. Stefan probeerde het nog lang, maar toen na ruim 100 zetten bleek dat er sowieso geen matchpunt meer inzat, staakte hij zijn winstpogingen.

Zo verloren we na een beroerde wedstrijd van onze kant met 6-4 van de sterk spelende Groningers. In de derde ronde op 9 november gaan we thuis tegen Zuid Limburg opnieuw proberen de weg naar boven te vinden.

Klik hier voor de uitslagen

Klik hier voor de partijen via Lichess

Valse start in eigen huis

Apeldoorn 1 – LSG 1 4,5-5,5

Geschreven door Saša Albers.

Het seizoen is afgelopen weekend weer van start gegaan. In ronde 1 moesten we direct aan de bak tegen het sterke LSG. Laatste twee seizoenen was onze tegenstander 2e en 3e geworden, dus we wisten dat het lastig ging worden.  

Een fijn begin is altijd, wanneer je voor de partij al 1-0 voorstaat. Max was dit weekend aanwezig bij de Olympiade in Boedapest, waardoor hij de wedstrijd vooruit wilde spelen met succes. Met zwart moest Max het opnemen tegen Andreas Vögt (2282). In een Konings-Indische structuur waar alle lopers al van het bord zijn, zocht Max naar een opening in de stelling.   

Max dreigde na Thc8 en Tab8 de stelling aan de Damevleugel te openen. Wit stond voor een lastige keuze met zijn koning. De koning naar b2 brengen of naar g2? De koning staat het veiligst op b2 want wit heeft b5 onder controle en op c6 krijgt wit de half open d-lijn en een sterk veld op d5. Nadat de koning naar g2 wandelde, switchte Max snel van kant en viel hij aan met f5. Zijn aanval bleek al snel krachtig te zijn. 

Nadat beide partijen de aanval aan hun eigen vleugel hadden voortgezet, was Max als eerste bij zijn bestemming. Onze topspeler zag dat de stukken van wit niet gecoördineerd stonden, waardoor hij zijn kans zag. 32. …Txf3 33.Dxf3 Txf3 34.Kxf3 Df5+ 

De Dame en het paard kwamen in samenwerking om de koning mat te zetten. Mat was niet meer te stoppen en wit gaf op. 1-0 voor Apeldoorn 

Op bord 10 speelde Sjef tegen Martin Roobol (2254). Er kwam een befaamde, Spaanse opening op het bord. Sjef besteedde veel tijd in de opening, maar dat was het helemaal waard. De hoofdzetten kwamen op het bord, waarbij h3 niet werd vergeten. Zwart besloot om de Breyer te spelen, wat wit leek te liggen, want er werden alleen maar goede zetten gespeeld.  

Zwart dacht een pion te winnen. Slaan op a4 zou betekenen dat zwart een kwaliteit kan offeren à 22.Lxa4 Pfxe4 23.Pxe4 Pxe4 24.Dc2 f5!  

Maar wit zag de beste zet 22.De2. Dit wint gegarandeerd een pion terug, waarbij de andere pion later ook valt.  

Zwart won de pion terug, maar moest wit veel activiteit ervoor teruggeven. Wit kreeg een gewonnen stelling en kon het afmaken met een tactisch offer Pxh5!. Dreigt Pf6+ en bij gxh5 zal de zwarte koning op lange termijn mat gaan. Zes zetten later gaf zwart op. 2-0 voor Apeldoorn 

Op bord 9 speelde ik, debutant Saša Albers. Ik speelde de seizoenen hiervoor bij ASV uit Arnhem. Ik ben 20 jaar, studeer in Nijmegen en ben sindskort ook FM geworden. Ik kreeg direct een lastige tegenstander Edwin van Haastert (2412). Caro-Kann doorschuif kwam op het bord met 3… c5. Na een onhandige zet van mij in de opening kwam wit beter te staan. 

In deze stelling zul je de definitie snappen goede loper tegen slechte loper. Wit speelt Pg5 om Lxg5 te forceren, waardoor de zwarte velden heel zwak worden voor zwart. Wit pusht op de c-lijn en met a4. Het was afwachten wanneer wit aan de overkant kwam. 

Wit pakte het niet handig aan en dat gaf mij de kans om tegenspel te bieden door 28… Db6 te spelen. Wit wil dames op het bord houden en kan d4 of Df3 spelen, maar zwart krijgt dan tegenspel door Th4 of Dd8. Wit staat dan nog lichtjes beter, maar geeft zwart wel weer kansen. Ik koos ervoor om met Th5 en f6 tegenspel te bieden op de koning van wit, maar dat was niet zo gevaarlijk als de aanval van wit. Zwart gaf uiteindelijk zeven zetten later op.  2-1 voor Apeldoorn. 

Op bord 8 speelde Lucien tegen Jan-Willem de Jong (2413). Op het bord kwam er een Slavische structuur waarbij wit het loperpaar heeft, maar zwart ook het centrum heeft en een half open h-lijn.  

Wit besloot om in het centrum te breken met e4. Lijkt goed door het loperpaar, maar wit krijgt nu een zwakke d-pion waar zwart op ging jagen door dxc4 te spelen. Uiteindelijk won zwart de d en e-pion. 

Zwart kon een grote stap zetten naar winst met Tad7, maar koos voor het verkeerde plan met Pf7 wat ook logisch lijkt. Na 30… Pf7 kwam 31.Txe6 Tad7 32.Pxf7 Kxf7 33.Txd7+ Txd7 34.Txc6. Dit gelijke eindspel bleef ook remise. 2,5-1,5 voor Apeldoorn. 

Op bord 7 mocht teamcaptain Arthur aantreden tegen Thomas Willemze (2318). Op het bord kwam het Four Knights Nimzowitsch, waarbij Arthur besloot om het paard op c3 te pakken met zijn loper. Wit lijkt een mindere pionnenstructuur te hebben, maar domineert wel in het centrum. 

Arthur ruilde ook zijn witveldige loper tegen het paard op f3 in de partij. Wit probeert het centrum onder druk te zetten door f4 te spelen. Zwart besloot te pakken en dames te ruilen. Wit maakt in deze stelling het spel door te verdubbelen op de f-lijn en met de g en h-pion te pushen. 

Arthur staat minder en onder druk, en voelde zich genoodzaakt om door h6 de stelling te kunnen openbreken. Helaas voor hem werd na 27.gxh6 gxh6 28.Tg1 de h6 pion zo zwak dat die verloren ging. Uiteindelijk kwam er een toreneindspel met 2 pionnen meer voor wit en was het einde verhaal. 2,5-2-5 over 5 borden. 

Op bord 6 mocht Beer het uitvechten met Jelmer Jens (2355). Dit was de meest spectaculaire partij van het weekend. Van beide kanten zaten er zoveel dreigingen in zoals stukwinst en mat. De partij begon met een klassieke Siciliaans waar Thomas ruime tijdvoordeel had. Toen het meer richting het middenspel ging leek zwart de overhand te hebben en een vervelend gat te kunnen maken in de koningstelling van wit. 

In deze stelling koos de zwartspeler ervoor om de koningstelling open te breken met b3. Ziet er logisch uit, want zwart krijgt na 23.cxb3 axb3 24.a3 mogelijkheden om Lxa3 te kunnen spelen. Desondanks zorgt a3 voor een enorm gat op b2 waarbij de Dame lange tijd c3 moet verdedigen. Wit heeft daartegenover geen sterk tegenaanval, want op h6 wordt g6 gespeeld. Thomas kreeg in de partij activiteit over de c-lijn, waardoor het grote voordeel van zwart weg was. 

Als een rollercoaster ging het van voordeel wit, naar winst wit, naar voordeel wit, naar winst wit, naar gelijk, naar winst zwart, naar licht voordeel voor wit. 

Op het eind was het driemaal scheepsrecht voor Thomas en besliste hij de partij. Zwart wilde de druk behouden met 48… Ld4, maar wit kwam toen binnen met 49.Db4+ Lc5 50.De4 Pf6 51. Da8+ gevolgd met Db7+ en Dg6 mat. Hiermee staat het weer 3,5-2,5 voor Apeldoorn. 

Op bord 5 speelde Tim tegen Eelke Wiersma (2292). In de opening kwam de Caro-Kann doorschuif weer aan bod, maar dit keer met Lf5. Er werd prioriteit gegeven aan het ontwikkelen van de stukken, voordat er spanningen in het centrum kwamen. 

Tim koos ervoor om zijn paard te ontwikkelen via h6. Thematische zet in doorschuif stellingen. Bij 8… Pe7 kan wit 9.Ph4 spelen, waarmee Pf5 wordt tegengehouden door pakken en g4, en wanneer de kans er is kan wit het loperpaar pakken. Zwart geeft wit nu wel de kans om op h6 te pakken en dat deed de tegenstander ook.  

Wit speelde niet zoveel progressieve zetten en gaf Tim de kans de stelling open te breken. Op het eind werd er met Pf4-Pd3 en Db6-Dc7 zetherhaling gespeeld. Desondanks had zwart misschien door kunnen spelen met Kh8 gevolgd door Tg8. Tim had minder tijd en speelde tegen Eelke die een taaie tegenstander is, waardoor zetherhaling geen schande is. 4-3 voor Apeldoorn. 

Op bord 4 speelde Nico tegen de aanvallende Arthur Pijpers (2466). De zwartspeler koos voor de Drakenvariant in het Siciliaans. Nico vond deze keuze niet erg want hij zat nog lang in boek tot deze zet van zwart.  

18…. Dd8. Verrassende zet van zwart want het is nog nooit in een officiële partij gespeeld. Hoofdzet is 18…h5. Nico moest vanaf hier bedenken hoe hij verder te werk ging en hij koos voor het goede plan om de torens op de d-lijn te verdubbelen. Daarna bleef Nico goede zetten spelen en stond hij langdurig beter. 

Het beste plan voor wit is om Df1 te spelen gevolgd door Dc4. De Dame controleert d3 en kijkt richting de koning toe. Helaas koos Nico voor 31.Td8+ dat net te vroeg was. Hierdoor was het grootste deel van het voordeel weg. Na nog een kleine fout van wit kreeg zwart de kans om met Td5 het paard en de Dame weer in het spel te brengen. De koning kwam in het gevaar en was uiteindelijk niet te stoppen. Over 8 partijen 4-4. 

Op bord 3 kreeg Stefan de hoogst gerated speler van de dag tegen, Robin Swinkels (2512). Er kwam een interessante Catalaan op het bord, waarbij wit met Lc3 speelde. Stefan koos toen voor het plan a5 en b5 wat goed uitpakte. 

12.b4 was geen actieve zet waardoor zwart het initiatief op de koningsvleugel kon pakken door met h4 te spelen. Eventjes later kreeg Stefan de optie om f5 te spelen en het paard op e4 te laten staan, maar hij koos om de loper te pakken wegens de zwarte velden, om vervolgens dan f5 te gaan spelen. 

Stefan kreeg druk op de stelling van wit en kon de druk voorzetten door h3 te offeren en Pf6-Pg4 te spelen. Het ziet er niet duidelijk uit waardoor Stefan voor g4 koos om de stukken van wit vast te zetten. Wit reageerde met f4, waardoor de stelling vast lijkt te zitten. Stefan kreeg daarna nog de meeste dreiging, maar nadat het duidelijk was dat er niks meer te halen was, kwam er een remise tot stand. Stand is 4,5-4,5 waardoor het laatste bord alles bepalend is. 

Op bord 2 speelde de enige echte Merijn tegen Mark van der Werf (2408). Merijn had met wit iets interessants voorbereid in het Spaans, dat ook op het bord kwam. Na paar onnauwkeurigheden kreeg zwart ook veel spel en werd de stelling steeds meer geopend. 

Merijn verraste zijn tegenstander hier met het kwaliteitsoffer 31.Txc4. Misschien niet het beste, maar met de loperpaar en de vrije a-pion is het zeker niet slecht. Later in de partij ruilden beide partijen veel stukken en kwamen de heren in een paard tegen toren eindspel. 

In een heel moeilijk eindspel voor Merijn besloot hij zijn paard op g3 te zetten ipv g7. Het idee met Pg7+ is om de koning naar g6 te lokken, om vervolgens 2 zetten later e5 te kunnen spelen. Zwart speelde het lastig eindspel ook niet optimaal en gaf weer de kans om remise te houden. Na veel schaakjes en koningzetten was e4 niet meer te dekken en was het einde verhaal. 4,5-5,5 voor LSG. 

We hebben helaas nipt verloren. We konden winnen, maar het zat ons niet mee. LSG is een titelkandidaat, dus het is zeker geen schande. Kop op en door naar de uitwedstrijd in Groningen. 

Klik hier voor de uitslagen

Klik hier voor de partijen via Chessbase

Klik hier voor de partijen via Lichess

Drie keer helaas geen scheepsrecht

KNSB Bekerfinale

Geschreven door Thomas Beerdsen.

Op 9 mei was het weer zover: na een seizoen lang beker gespeeld te hebben mochten we ons voor de derde keer op rij opmaken voor de bekerfinale. We kwamen op met 2 GM’s en 2 IM’s, namelijk Max Warmerdam, Thomas Beerdsen, Nico Zwirs en Merijn van Delft.

Het was eerst tijd voor de halve finale, waarin we geloot werden tegen LSG. In 2022 was dit nog de door ons verloren finale, dus het was nu tijd voor revanche.

Op bord 1 zat Max, met zwart tegen Jan-Willem de Jong. Het ging lang gelijk op, maar toen Max de toch wat eng ogende aanval van Jan-Willem wist af te slaan wist hij de partij in het eindspel met kleine zetjes naar zijn hand te zetten.

Aan bord 2 de langste partij van deze ronde, Nico met wit tegen Michiel Bosman. De partij duurde nog verrassend lang, ondanks dat Nico de hele partij een groot voordeel zowel op het bord als op de klok had. Er werden dus wat kansen gemist, maar uiteindelijk wist hij het toch af te maken en de partij te winnen.

Merijn had zwart op bord 3 tegen de topscorer dit seizoen van LSG, Arthur Pijpers. Een uitstekende partij van Merijn, waarin hij de witte opzet in de opening keurig neutraliseerde. Toen Arthur daarom maar redelijk vroeg all-in ging en met de pionnen voor zijn eigen koning opstoomde, werd ook dat prima gecounterd. Al deze pionnen werden uiteindelijk verorberd en met nog wat laatste kleine trucjes werd het punt binnengehaald.

Zelf had ik wit op bord 4 tegen Rudy van Wessel. In een scherpe Najdorf offerde ik een pion met g4. Rudy durfde dat niet aan te nemen, maar hoewel het er gevaarlijk uit zag had hij dat waarschijnlijk toch beter wel kunnen doen. Nu werden de zwarte stukken teruggedreven en was de aanval niet te stoppen.

Een overtuigende 4-0 overwinning dus en wederom een plaats in de finale.

Omdat HMC met 2.5-1.5 won van Kennemer Combinatie, werd het dus een herhaling van de finale van vorig jaar.

Max zat wederom aan bord 1, nu met wit tegen Twan Burg. Max had lang een voordeeltje, maar Twan bleef vrij taai verdedigen en staan. Uiteindelijk verwaterde het voordeel in een objectief gelijk eindspel, maar Max bleef pushen en ver in het toreneindspel brak Twan dan eindelijk en kon Max toch nog de partij winnen.

Op bord 2 had Nico het zwaar met zwart tegen Daniel Fridman. Daniel begon vanuit een rustige opening een gevaarlijke koningsaanval op de koningsvleugel, en het lukte Nico niet om alle dreigingen te pareren. En na een blunder in een slechte stelling was het direct uit.

Mijn eigen partij op bord 3 met wit tegen Antonios Pavlidis was ook niet geweldig. Ik had een voordeel uit de opening, maar ging daar erg slordig mee om. Binnen een paar zetten was het volkomen gekanteld en werd het zwarte loperpaar enorm sterk. Het lukte ook mij niet om alles bij elkaar te houden en ik verloor het eindspel geruisloos.

Merijn speelde weer een goeie partij met zwart tegen Jeroen Bosch. In een Konings-Indiër  waren er zeker goeie kansen op meer, maar na het uitvoeren van een combinatie in de verkeerde volgorde was het ineens meer vechten voor het halfje dan pushen voor een punt met 3 stukken tegen 2 torens. Dat halfje werd weliswaar behaald, maar dat was niet meer voldoende om er nog een 2-2 uit te slepen.

Zo verloren we de finale dus met 1.5-2.5. Uiteindelijk een terechte uitslag denk ik.

En zo kwam er weer een einde aan het bekerseizoen. We gaan er volgend jaar weer voor om de 4e finaledag op rij te halen, en we hopen hem dan ook weer eens te winnen!

Klik hier voor de uitslagen

Klik hier voor de partijen via Lichess

Normkansen en listige eindspelen

Apeldoorn – Zukertort Amstelveen 6,5-3,5

Geschreven door Merijn van Delft.

In de laatste ronde van dit Meesterklasse seizoen stond er voor de teams van Apeldoorn en Zukertort Amstelveen weinig meer op het spel. Het kampioenschap was al uit zicht en degradatie niet meer mogelijk. Op individueel vlak stond er wel nog het nodige op het spel, aangezien zowel Arthur de Winter als ikzelf nog in de race waren voor een GM norm. Arthur had remise nodig tegen een GM en zelf moest ik winnen van 2400. Helaas was Arthur de enige beschikbare 2400 speler aan Amstelveen zijde, dus daarom was overeengekomen niets af te spreken qua tegenstanders en ontstond er qua opstellingen een mind game. Het lag voor de hand dat Arthur een hoog witbord zou pakken en voor mij maakt kleur niet zoveel uit, dus game theory technisch gezien kwam het eigenlijk neer op een coin flip tussen bord 1 en 3. Voor Arthur was de teleurstelling natuurlijk groot toen de opstellingen bekend werden en hij zat zichtbaar aangeslagen achter het bord. Hij herpakte zich echter nadat de openingszetten achter de rug waren en er ontstond een stevig Siciliaans gevecht.

(Stelling na 15.f5)

Hier heb ik 20 minuten nagedacht en koos voor het verkeerde scenario. Het standaard kwaliteitsoffer 15…Txc3 beviel me niet zo omdat wit daarna met a4 kan breken op de damevleugel. 15…Pc5 was een goed alternatief geweest en geeft zwart prima kansen om op winst te spelen. Heel sterk blijkt 15…Dc8! te zijn maar die optie is ook in de gezamenlijke analyse achteraf met onder andere Arthur en Max niet ter sprake gekomen. In de partij koos ik voor 15…e5 16.Pde2 Lxe4 17.b3 Txc3 18.Pxc3 Lxf5 en hoopte met twee pionnen voor de kwaliteit en loperpaar goede lange termijn kansen te hebben, maar het opgeven van veld d5 bleek te zwaar te wegen. Arthur nam het vanaf daar over en speelde het strak naar een gewonnen stelling toe. Ik besefte dat ik dames moest ruilen om een directe nederlaag af te wenden. Pas in wederzijdse tijdnood kwam ik er weer een beetje aan te pas en wist ik door een onoplettendheid te ontsnappen met remise. Daarmee bleven we allebei met lege handen achter, maar de grootmeester titel zal voor Arthur gezien zijn talent en passie voor het spel een kwestie van tijd zijn.

Terug naar het wedstrijdverloop. Amstelveen kwam een speler tekort en liet elegant het laatste bord leeg. Een gratis punt dus voor Arthur van de Oudeweetering. Zelf hadden we ook moeite om tien spelers te vinden. Omdat ons tweede team tegen degradatie speelde, besloten we om jeugdspeler Oscar Adams de kans te geven een keer Meesterklasse te spelen.

(Stelling na 24…Dc8)

Oscar had het zwaar met zwart aan het negende bord tegen de ervaren Sander Los en werd strategisch overspeeld. Na 25.Pd5 gevolgd door f4 wordt het witte voordeel concreet, maar in de partij volgde 25.e4 Le6 26.Pxe6 en hier zou zwart na 26…Dxe6 helemaal terug zijn in de partij. Oscar deed echter 26…fxe6 en ging in het vervolg ten onder aan de zwakte van g6.

Aan het achtste bord kwam Sjef Rijnaarts nooit echt lekker in de partij met wit tegen de Philidor van Laurens Schilstra.

(Stelling na 26…g5)

Sjef ruilde hier torens op d8, maar werd vervolgens mat gezet door een binnenkomende toren op d2. Direct 27.Pc4 Df3 28.Pe3 zou de boel nog bij elkaar houden.

Apeldoorn deed wat terug door twee aanvalsoverwinningen aan de topborden. Max Warmerdam speelde met zwart aan het eerste bord zijn geliefde Carlsbad.

(Stelling na 19…b5)

Conor O’Donnell speelde hier het foutieve 20.d5 (beter was iets als 20.Dc2) waarna zwart met 20…Tad8 de laatste stukken bij de aanval kon halen. Op de volgende zet werd met Ld6 een verdediger afgeruild en daarna besliste het onvermijdelijke Lxh3 de partij.

(Stelling na 18.Dh3)

Aan het tweede bord had Piet Peelen hier met 18…g6 de stelling in balans kunnen houden. Het gespeelde 18…Tfd8 liet 19.Pd6! toe, met sterke aanval. Dat was aan Thomas Beerdsen wel besteed, die daarmee zijn zesde overwinning op rij boekte.

De partij aan het zesde bord tussen Roeland Pruijssers en Fitzgerald Krudde was zeer spectaculair.

(Stelling na 33…a2)

Deze stelling geeft wel een aardige indruk van de intensiteit van de partij. Beide spelers hebben onderweg de winst gemist. Na de tijdnoodfase resteerde paradoxaal genoeg een volledig remise eindspel.

Daarmee stond het 4-3 voor Apeldoorn na de tijdcontrole en was de strijd alleminst gestreden.

Aan het vierde bord was Stefan Kuipers met wit onderweg een kwaliteit kwijtgeraakt in de complicaties tegen Stan van Gisbergen.

(Stelling na 46.Phg6)

Hier volgde een soort Caruana-Nepomniachtchi achtige ontknoping. Zwart staat nog steeds gewonnen na de sleutelzet 46…Db3 maar Stan raakte hier de draad kwijt met 46…Pb1. Wit had eindelijk zijn broodnodige schaakje met 47.Pe7+ en toen de zwarte koning ook nog naar het verkeerde veld ging, ging Stefan er zelfs nog met de winst vandoor.

(Stelling na 29.Lxf3)

Aan het zevende bord had Tim Lammens met zwart tegen Martijn van der Eijk in deze stelling zijn vrijpion in beweging kunnen zetten, met uitstekende winstkansen. In plaats daarvan wikkelde hij met 29…Dxa1+ af naar een lopereindspel. Het interessante is dat gelijke lopereindspelen soms net zo remiseachtig kunnen zijn als ongelijke lopereindspelen. Er zat ergens wel een winst in, maar die was erg lastig te vinden en zodoende hield wit het remise.

Ook van toreneindspelen zeggen ze dat ze remiseachtig zijn, maar een ongeluk zit in een klein hoekje.

(Stelling na 59…g5)

Nico Zwirs was met zwart aan het vijfde bord als laatste bezig tegen Sybolt Strating. Wit moet hier met 60.Tg2 gevolgd door Tf2 (of 60.Tg1 gevolgd door Tf1) zijn koning erbij halen om de stelling remise te kunnen houden. Na het gespeelde 60.Ke2 Kg6 was de stelling opeens eenvoudig gewonnen en wist onze teamcaptain de eindstand op 6,5-3,5 te brengen.

Overigens ben ik van mening dat het erg leuk zou zijn als de Meesterklasse altijd volledig live te volgen is. Als ik goed heb geteld, hebben komend seizoen inmiddels zeven van de tien Meesterklasse teams live borden. Het zou mooi zijn als de drie resterende clubs ook de overstap naar live borden overwegen, zodat we met vereende krachten de zichtbaarheid van het schaken in Nederland kunnen vergroten. 

Klik hier voor de uitslagen

Klik hier voor de partijen via Chessbase

Klik hier voor de partijen via Lichess

Nipte overwinning op Groninger Combinatie

Geschreven door Tim Lammens.

In de achtste ronde van de Meesterklasse speelden we thuis tegen Groninger Combinatie. Beide teams deelden de derde plaats en bundelden ongeveer 24000 elopunten in hun opstelling.

Warming-up

We beginnen weer met een paar opgaven die afkomstig zijn uit de gespeelde partijen. De oplossingen vind je in de loop van het verslag.

Opgave 1

Zwart heeft actief gespeeld op de koningsvleugel, maar heeft daardoor ook enkele zwakke velden. Hoe nu verder?

Opgave 2

De witte damevleugel is kwetsbaar. Hoe kan zwart dit uitbuiten?

Opgave 3

Wit heeft een pion minder, maar pion c5 hangt. Is dit het moment om de pion terug te winnen?

Opgave 4

Alle stukken staan klaar voor de aanval. Hoe maakt wit het af?

De wedstrijd:

Machteld van Foreest opende de score voor de Groningers in een vooruit gespeelde partij tegen Tom Meurs:

Wit heeft zojuist 17. Pe3 gespeeld, waardoor zwart rekening moet houden met invallen op d5 of f5. Drastische maatregelen zijn noodzakelijk: met 17… Lxe3! kan zwart in de partij blijven. Na 18. fxe3 Ph5 19. Tf1 Dg6 kan wit ondanks de open f-lijn niet direct profiteren van de zwakke velden op de koningsvleugel. De loper op g3 heeft weinig ruimte en is zeker niet sterker dan een paard.

Tom verdedigde zich met 17… Pe7?, maar dit bracht de toren op e6 in de knel en liet 18. d4 toe. Binnen enkele zetten was het voorbij.

Een extra belangrijke partij was Merijn van Delft tegen Sipke Ernst. Merijn is namelijk nog in de race voor een GM-norm na een ijzersterk seizoen. Hij werd verrast in de opening, maar bleef degelijke zetten spelen en stond steeds een tikje beter. Uiteindelijk vervlakte het voordeel en eindigde de partij in een zetherhaling. Een overwinning in de laatste ronde tegen een tegenstander met voldoende rating volstaat nu voor de norm.

De consensus na mijn partij en de daaropvolgende analyse met Leandro Slagboom was dat ik vrij regelmatig had gewonnen. Zijn compensatie voor een in de opening geofferde pion was verwaterd en een poging complicaties te forceren werkte averechts. Maar dan is er altijd nog Stockfish om de illusie van een goed gespeelde partij door te prikken.

Hier was ik optimistisch, want als de witveldige lopers worden geruild, komt er een sterk paard op e4, terwijl de resterende zwarte loper kwetsbaar is en wit nog steeds een pion meer heeft. Het bescheiden 23. Taf1 houdt het voordeel vast, maar ik speelde voortvarend 23. Dh6 Lf2 24. Tg4??, wat werd beantwoord met 24… Lxe4??

De toren had echter geslagen kunnen worden. Ik zag dat ik in de variant 24… Lxg4 25. Dh7+ Kf7 26. fxg4 mijn dame met schaak kon wegspelen zodat ik tijd had om de loper te slaan en dat de zwarte koning dan op de tocht zou staan. Maar ik had niet door dat ik dan nog steeds een kwaliteit minder zou hebben. De zwarte koning is intussen niet echt in gevaar omdat g7 stevig gedekt staat. Ook 26. Dg6+ Ke7 leidt tot niets.

In gezegende onwetendheid speelde ik 25. Pxe4 en won enkele zetten later.

Ook voor Max Warmerdam zag het er gunstig uit tegen Tomasz Warakomski:

Hier kan zwart toeslaan met 23… De8! Gaat de aangevallen toren weg, dan valt pion a4. En na 24. Thd1 Tc8 sneuvelt pion c3.

Max speelde 23… Db6?, maar na 24. Tc7 had wit voldoende tegenspel. Zwart kan niet verder komen zonder pion a6 te offeren. Max besloot geen risico te nemen en forceerde een zetherhaling.

Thomas Beerdsen sloeg in de tijdnoodfase toe tegen Joost Wempe:

De extra zwarte pion is in principe onvoldoende voor de winst, omdat c5 te zwak is. Na bijvoorbeeld 34. Kh2 komt zwart niet verder. In tijdnood was Joost echter te haastig met het terugwinnen van de pion. Hij speelde 34. Txc5?? Te3 35. Tg2 (pion g3 geven verliest ook: de verbonden f- en g-pionnen zijn te sterk) en stond na 35… Th4 plotseling mat.

De overwinning van Roeland Pruijssers op Loek van der Hagen was overtuigender. Roeland kreeg de tijd om zijn stukken op de koning te richten:

Roeland sloeg nu hard toe met 21. Lxg6! Na 21… Kxg6 heeft wit meerdere winnende zetten, bijvoorbeeld 22. Dg4 hxg5 (of 22… Pxe5 23. Txe5) 23. Dh5+ Kg7 24. Dxg5+ Kh8 25. Df6+ Kh7 26. Te4 en mat.

Na het gespeelde 21… Pxe5 ging Roeland er ook snel doorheen: 22. Ph5+! Kh8 (22… Kxg6 23. Pxf4+ Kf5 24. Ph7!) 23. Pf4 fxg6 24. Dxh6+ Kg8 25. Pfxe6 De7 26. Txe5 en 1-0.

Toen ook Nico Zwirs won, was het eerste matchpunt binnen. Hij zette zijn tegenstander Nick Maatman onder druk, won een pion en maakte het professioneel af:

Met 41. Tc4! gaf Nico Nick definitief geen kans meer. Niet alleen werden de torens geruild, maar wit kreeg ook een niet te stoppen a-pion.  

Stefan Kuipers trok het tweede matchpunt over de streep in een partij met wisselende kansen tegen Lucas van Foreest:

Wit heeft twee pionnen voor de kwaliteit en na 35. e4 zou hij uitstekende winstkansen hebben met zijn sterke loper en b-pion. Er volgde echter 35. b4? Txf2! 36. Dd6+ Te7 37. Kxf2 Df5+ en de witte toren ging verloren. Stefan had dus een belangrijke pion gewonnen, maar er zat nog steeds niet meer dan remise in. Gelukkig was dat precies wat we nog nodig hadden.

Onze laatste strijders hadden het intussen zwaar. Sjef Rijnaarts had lange tijd uitstekend gestaan tegen Eelke de Boer:

Hier is 25… exf3 26. Txe7 a3! sterk. Sjef had dit idee gezien, maar vond de stelling na 27. Lxf6 te onduidelijk. Helaas overzag hij de fraaie winnende tussenzet 27… a2!

Het gespeelde kwaliteitsoffer 25… Txc3 kwam niet uit de verf na 26. bxc3 Df5? (26… De5 27. Dd4 Tb8! kan nog net voor zwart) 27. Lxe4! Pxe4 28. De2 en wit behield beslissend materieel voordeel.

Arthur van de Oudeweetering stond al snel een beetje onaangenaam tegen Ilja Zaragatski. Het bleef binnen de perken, totdat dameruil werd toegestaan. In het eindspel kreeg Arthur nog een kans op een studieachtige remise met:

47. b5! Kc4 48. bxa6 bxa6 49. Pf4!!, maar dit was redelijkerwijs niet te vinden achter het bord. Een boeiend eindspel om zelf eens mee aan de slag te gaan.

Dit bracht de eindstand op 5½ – 4½. Door deze overwinning hebben we nog een kansje op de tweede plaats, maar het kampioenschap is inmiddels beslist. Onze hartelijke felicitaties aan de kersverse kampioen Kennemer Combinatie.

Op zaterdag 20 april sluiten we het seizoen af met een thuiswedstrijd tegen Zukertort Amstelveen. 

Klik hier voor de uitslagen

Klik hier voor de partijen via Chessbase

Klik hier voor de partijen via Lichess

Deventer uit altijd lastig

Geschreven door Merijn van Delft.

Vorig jaar wonnen we soepel van Pallas in de beker, maar dit keer speelden we uit en werd het behoorlijk spannend. Freddie van der Elburg had een offday en werd tactisch helemaal zoekgespeeld door bullet expert Morris Merza. Kopman Thomas Beerdsen zat ook al niet lekker in de wedstrijd en ontsnapte met een benauwd halfje tegen de sterk spelende Max van de Pavoordt. Zelf won ik na een gunstig verlopen opening probleemloos van Radboud de Roos. Tussenstand 1,5-1,5 derhalve en toen we aan ons eerste biertje zaten, realiseerden we ons dat we wellicht nog moesten blitzen. Moesten we Marcel Boel influisteren dat remise ook oké was? Onze nestor rechtte echter de rug, incasseerde koeltjes het geofferde materiaal tegen René Renders en werd daarmee matchwinner. Kortom, een zwaar bevochten kwalificatie voor de finaledag.

5e ronde beker competitie: DSG Pallas – Apeldoorn 1,5-2,5.

De partijen

Zie foto (door mij gemaakt) van de beslissende partij eveneens als attachment

De partijen

De uitslagen

Apeldoorn 1 kent zijn klassieken: soepel langs PK

Geschreven door Arthur van de Oudeweetering.

In 1935 moest de 18-jarige Paul Keres zijn deelname aan Hastings 35/36 afzeggen wegens ziekte.

Koltanowsky, destijds Belg, werd zijn last-minute vervanger.

Toen Tom Meurs zich zaterdag ziek afmeldde voor onze match tegen Paul Keres konden wij geen Koltanowsky meer uit de mouw schudden. Zo bleef bord 10 helaas (voor niemand leuk) leeg en begon Apeldoorn 1 met een 0-1 achterstand.

Geen paniek, de rust werd bewaard.

Bovendien,  de score werd snel gelijk getrokken door Thomas Beerdsen – die nauwkeurig rekende

toen Paul Hommerson al vroeg wat basisregels overtrad met het frivole 10.Pe5 c5 11.Lxb7?

Hierna werd wit uitgeteld met 11…Pxe5 12.dxe5 Ld3! 13.Da4 Lxf3 14.exf6 Lxf6 15.Kxf1 Tb8 16.Le4 Tb4 want na 17.Dc2 Txe4 18.Dxe4 Dd1+ 19.Kg2 Dxc1 zou wit have en goed verliezen –  0-1 en de loper op c1 heeft het daglicht nooit gezien.

Met jeugdig bravoure

gooide ook Kobe Smeets zijn pionnen naar voren tegen de Caro Kann van Tim Lammens 

Na luttele zetten had Tim zijn paard al fraai onaantastbaar in het fietsenrek geparkeerd:

(na 12…Pf5) en ondanks dat hij later onnodig zijn koning uit het centrum wegrocheerde vergrootte Tim daarna geleidelijk zijn voordeel. Een kritiek beslissing om het voordeel te converteren naam hij op zet 30:

Na 30…N3xh4 is 31.Ne5 dus Tim koos voor vereenvoudiging met 30…Te4 31.Txe4 Pd2+ 32.Kc2 Pxe4 maar na 33.Le1 was het voordeel onverwachts onbeduidend  geworden. Het geduldige 30…b6 had de witte activiteit heerlijk ingeperkt en groot voordeel behouden.

De trend die door de foute afwikkeling was ingezet leidde zelfs tot erger. De witte stelling liet zich makkelijker spelen en na de tijdscontrole stond het zo:

Wit heeft al beslissend voordeel en won na 41..Ke7 42.Kd5 Kd7 43.Lg3,

Een gelijk scenario (wel met betere afloop) voltrok zich bij Jan Willem van de Griendt en Sjef Rijnaarts. Sjef was comfortabel uit de opening gekomen. Op de 4de zet had wit met 4.dxc5 het centrum al opgegeven (hoort bij de Torre

aldus JW) toen met zwoegen daar het evenwicht hersteld was stond het zo: 

Met het natuurlijk 23…Pc6 had Sjef een riante positie gehouden. Na 23…Dc8 24.Le7 Dc1+ 25.Txc1 Dxc1 26.De1 Dxe1 (na 26…Qxb2 had Sjef 27.Bd6! gemist) 27.Pxe1 a6 28.Ld3 Lxa4 29.Ld6 was de muziek er wel uit: ½-½ na 54.

Intussen had Nico Zwirs al een krachtige wit-overwinning geboekt tegen Xander Wemmers. De Richter-Rauzer

kwam slecht uit de verf tegen Nico’s centrale opzet

Het loperpaar straalt nog weinig uit, de toren staan krachteloos op hun half-open lijnen, de zwarte koning is nergens thuis. Dan komen de foutjes snel:

17…Lf8 18.De2 (met pionwinst; overzien door Xander). Na 18… Tb4 19.Dxh5 c5 20.a3 Tb7 21.De2 Tb6 22.Dc4 Ld7 23.Pd5 was het einde al heel nabij 1-0 op zet 27

Ook Merijn van Delft had een geslaagde openingsvoorbereiding. Op de ochtend zelf werd een bekoorlijk dame-terugzetje nog vluchtig gescanned. En jawel nu op het bord tegen Hugo ten Hertog:

13.Dc2-d1!? Met duidelijke bedoelingen wel. Na 13…Pf8 14.Dh5 Lxf4 15.Lxf4 Db6 16.b3 Pg6 verwaterde ook hier het voordeel na 17.Lxg6?! fxg6 18.Dxg6 Le6 19.gxh4!? Echter deze originele opzet werd toch beloond toen Hugo het even te licht opnam:

34.h5 Th7 35.h4! Kf8 36.h6! en nu zag zwart zich genoodzaakt de kwaliteit te offeren met Txh6, waarna Merijn het karwei netjes klaarde.

Arthur van de Oudeweetering had juist moeite om de theorie weer boven te halen, toen hij besloot het 1.c4 van Jan Breukelman met oud repertoire te counteren. Heel slecht ging dat aanvankelijk niet, maar Jan speelde een puike partij:

Zwart wil verder met Pd6, Dd7 en Ta5, maar met 16.Pc4! was wit dat voor. Na 16…Dc8 (!)  17.Td1 Pd6 18.Pxb6 cxb6 19.Bd2 kwam het kritieke moment.

Zwart onderschatte zijn stelling en zag geen andere uitweg dan op het kwaliteitsoffer in te gaan. Na 19…Lb3 20.Txb3

bleef de zwarte stelling echter te passief, zonder tegenspel en tikte Jan het netjes uit. Na 19…Pf7 had zwart geen problemen gehad, zo blijkt.

Ook Lucien van Beek had problemen zich de theorie te herinneren.  Het idee uit zijn eigen partij tegen Twan Burg stond niet meer helder voor de geest, dus werd (met wit) in de Averbach

Konings Indier tegen Joris Kokje ongewild een andere weg ingeslagen. Op zich geen probleem, wit was helemaal OK. Of dat later toch zijn weerslag had? Feit is dat Lucien zich na een zetherhaling een lelijke blunder liet ontglippen na een minuutje nadenken:

24.f3? Pxg4 (24…Pxd5 kan ook) 25.hxg4 Lxc3 26.Ld3 Lg7 en Joris won 0-1 in 45. Niet alleen staat hij nu een pion voor. De ruil van nog een licht stuk (en de beheersing van de e-lijn) bepalen mede het winnende voordeel.

De twee lekkerste partijen, twee overwinningen voor Schaakstad Apeldoorn, heb ik weliswaar voor het laatst bewaard, maar waren op de dag zelf al eerder beslist.

Max Warmerdam boekte een fluwelen overwinning op Peter Lombaers, als uit het niets.

Op het eerste gezicht weinig aan de hand maar Max pakte steeds meer ruimte (te beginnen met 17.f4 e6 18.c4), waar zwart worstelde met zijn stukken en het vinden van een plan. Niet veel later ging het al mis

Na 25…Pd4 26.Lxd4 cxd4 27.c5 bxc5 28.Txc5 Td7 29.Tb1 hield zwart het niet meer bij elkaar 1-0 (34). Het fraaie dynamische pion-offer 25…e5! 26.fxe5 f5! was veel taaier geweest – eindelijk komt het paard (inmiddels op g7) tot leven. Al met al een geruisloze overwinning zoals dat heet.

Bij Stefan Kuipers tegen Demre Kerigan ging dat dan weer heel anders. Daar ging de Giuoco Piano ouderwets fortissimo.

Zo! Dit is wel eerder gespeeld maar niet helemaal bekend bij de spelers vermoed ik. Carlsen-Aronian, 2021 ging verder met 19.e5 d5 (19….dxe5 dan rustig(!) 20.Dc2) 20.Lxd5 (u begrijpt het al, 20.Ld3 was sterker). Kuipers maakte ook geen haast met 19.a4 om na 19…Te8 20.Dd3 Pf8 a la Tal

met een rook-swing nog meer richting zwarte koning te slingeren

Na 21.Tb5 Lh6 22.Dd2 Pe6? 23.Tf5 ging Demre snel ten onder na: 23…De7 24.Pxh4 Df8 25.Tf6 Dg7 26.e5 (1-0 in 33)

Alles bij  elkaar een 5½-4½ overwinning voor Apeldoorn.  Een overwinning die eigenlijk niet in twijfel is geweest.

Klik hier voor de uitslagen

Klik hier voor de partijen