IJskoude overwinning in Amstelveen
Zukertort Amstelveen 1 – Apeldoorn 1 2,5-7,5
Geschreven door Thomas Beerdsen.
Zaterdag 23 november mochten we uit aantreden tegen Zukertort Amstelveen. Na een stroeve start van het seizoen wilden we voortborduren op onze zwaarbevochten overwinning vorige wedstrijd tegen Zuid Limburg.
Hier weer eerst wat opgaven uit de gespeelde partijen:
Wit heeft een kwaliteit geofferd, maar hoe moet de aanval hier verder?
Het is niet goed gegaan voor wit en wit staat onder druk. Is er een goeie oplossing?
Er staan aardig wat stukken in. Hoe moet wit verder?
Wit heeft voor een zeer agressieve opzet gekozen en staat bijna klaar om een verschrikkelijke aftrekaanval te plaatsen. Kan zwart hier nog iets aan doen?
Het zou zeker weer geen gemakkelijke middag worden. Het was buiten al een vrij gure en regenachtige dag, en het werd er in de speelzaal niet warmer op. Het duurde niet lang na aanvang van de partijen of menig schaker zat erbij alsof hij zich voorbereidde op een expeditie naar de Noordpool. De Spartaanse taferelen in de speelzaal werden overigens wel verzacht door de zeer zachte prijzen van de bar!
Dan het schaken zelf. Uiteindelijk werd het een redelijk overtuigende overwinning met grote cijfers, maar ergens halverwege de match zag dat er nog niet zo uit. Gevoelsmatig vielen er een aantal 50/50 partijen onze kant op. Hieronder een verslag van hoe het ongeveer verliep per bord.
Aan bord 1 zat Stefan. Met wit tegen Arthur de Winter kreeg hij wat voordeel vanuit de opening, maar hij kon op een kritiek moment in de partij niet goed inschatten welk stellingstype het gunstigst zou zijn. Hij koos voor pionwinst, maar leverde daarmee wel wat activiteit in. In het eindspel had hij het nog kunnen proberen, maar zag hij het niet echt meer. Om verder geen risico te nemen besloot hij tot een herhaling van zetten.
Merijn had op bord 2 zwart tegen Piet Peelen weer eens een Konings-Indisch op het bord. Hij koos begin middenspel een afwachtende strategie omdat hij zich nergens aan wilde committeren, maar hij kwam direct slecht te staan en werd naar eigen zeggen volkomen zoek gespeeld. Piet liet hem onderweg nog één keer terugkomen, maar Merijn blunderde direct terug en daarna was het kansloos:
Het kwaloffer van Piet een paar zetten geleden was objectief niet de beste keuze, maar er zat zeker wel venijn in. Hier sloeg Piet toe met 30.Lxg5!, gebruikmakend van de penning en een potentiële aftrekaanval met f6+. Hiermee lag de zwarte koningstelling open en was er geen redden meer aan voor Merijn.
Zelf kwam ik op bord 3 met wit tegen Sybolt Strating met een pionoffer vroeg in de opening. Dat pakte echter niet goed uit toen ik niet de enige juiste voortzetting wist te vinden. Ik kwam onder druk, vervolgens slecht en ook nog even verloren te staan.
Onderweg had ik al ergens een kans gemist om direct remise te maken in lastige stelling. Bij normale zetten van wit heeft zwart een zeer prettig eindspel, de c-lijn is stevig in zwarts handen en wit heeft wat zwakke pionnen. Hier kan wit echter direct remise maken met 26.Txh6!. Terugslaan met 26…gxh6 is verplicht, en dan volgt een wat ongebruikelijk motief: 27.Dg3+ Kh8 28.Dh3 Kh7 29.Dd3+ en zwart kan de schaakjes niet blijven ontlopen.
Deze kans werd door mij gemist en ik kwam dus erg slecht te staan.
Sybolt wist alleen niet het juiste pad te vinden, waarna er een totaal gelijk eindspel ontstond. Ik heb het nog even geprobeerd, wist zelfs een pion te winnen, maar het was niet voldoende voor meer dan remise.
Max had op bord 4 tegen Stan van Gisbergen een objectief redelijk gelijkopgaande partij. Voor het menselijk oog was het echter een stuk spannender, omdat beide partijen op tegenovergestelde vleugels voor een koningsaanval gingen. De partij werd ineens in Max’ voordeel beslist toen Stan zijn eigen aanval blokkeerde en de koningsvleugel afsloot. Max had vrij spel op de damevleugel en won overtuigend.
Op bord 5 had Sjef met wit tegen Fitzgerald Krudde al snel een groot voordeel van +2. Alleen verzuimde Sjef het af te maken en bleef de partij nog lang gaande. Uiteindelijk werd de partij in het paardeneindspel toch beslist toen het witte paard de zwarte stelling kon binnenvallen.
Op bord 6 leek Nico het zwaar te hebben in de opening met zwart tegen Martijn van der Eijk. In een Alapin wist Nico de details niet en na een onhandige cxd4 stond wit beter. In plaats van het sterke positionele 10.a4! (of 11!) ging Martijn direct in de aanval. Uiteindelijk won hij daarmee het loperpaar, maar in ruil daarvoor waren al Nico’s stukken ontwikkeld. Dat leverde direct een winnend initiatief op.
De partij van Saša op bord 7 met wit tegen Laurens Schilstra ging vrij lang gelijk op. De partij werd ineens in ons voordeel beslist toen Laurens een pion weggaf en vervolgens ook nog een stuk.
Saša heeft hier net al een pion buitgemaakt, en sloeg hier toe met 26.g4! Het paard en de dame hangen, en na 26…Pxh3+ 27.Kg2 is de pion op g4 gedekt door de dame en het paard niet meer te redden. Ook 27…Dh4 faalt wegens 28.Th1.
Arthur kreeg op bord 8 met zwart een Bosboomiaanse aanval over zich heen van Sander Los. Het zag er dreigend uit, maar het ging net allemaal wat te ver.
Wit dreigt allerlei aftrekaanvallen, maar gelukkig voor zwart is hij aan zet! Arthur was hier mooi op tijd met 14…Pe5!, en ineens is het zwart die beter staat. De ongerokeerde koning breekt wit hier op, en zwart neemt de aanval over.
Uiteindelijk kwam Arthur een toren voor zonder dat de witte aanval echt doorsloeg, en daarna maakte hij het adequaat af.
Aan bord 9 behield Lucien met wit een plus vanuit de opening en vervelende druk op de stelling van zijn tegenstander, Paul-Peter Theulings. Uiteindelijk resulteerde dat in pionwinst en een gewonnen toreneindspel. Helaas werd er na een moment van onoplettendheid toch net een pion teveel geruild, waardoor er niet genoeg overbleef en de partij in remise eindigde.
De interessantste en spectaculairste partij van de dag was zeker die van Tim aan bord 10. Met zwart in een Catalaan tegen Michiel Harmsen bleef Tim eerst aan de geofferde pion hangen. Even later werd de pion toch teruggegeven in ruil voor een comfortabele stelling. Wat volgde was een vrij rommelige fase met onnauwkeurigheden van beide kanten, wat zelfs resulteerde in een dameoffer van wit. Het bleef nog lang spannend en rommelig, maar uiteindelijk wist Tim twee ver opgerukte verbonden vrijpionnen te krijgen, die de partij in zijn voordeel beslisten.
Dat bepaalde de eindstand op 2,5-7,5 in ons voordeel. Met deze overwinning zijn we weer naar de middenmoot geklommen. De volgende ronde wacht ons weer een uitwedstrijd, gelukkig nu naar het mooie Rotterdam! Daar hopen we deze stijgende lijn door te kunnen zetten.
